104 resultaten.
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen
1.163 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…
Zonneblom
poëzie
2.7 met 3 stemmen
1.315 Hoogopstrevende zonneblom,
Uw sterke stralenschijven
Wendt gij naar de hemel om,
Weet zon en bloem te blijven.
Zonneblom in zonneschijn,
Zal mijn ziel ooit anders zijn?…
Lentezang
poëzie
3.1 met 10 stemmen
1.262 Daar komt de Lente:
Ze spreidt algauw
Haar hoge tente
Van licht en blauw!
De velden laaien
In zonnegloei;
De weiden waaien
Vol bloemenbloei!
Het beekje huppelt
Zo vlug en fris;
En zilver druppelt
Van bies en lis.
De bomen strekken
Hun armen uit.
De wilgen lekken,
De berk loopt uit.
Al! takken, twijgen,
Al wierookwerk!
De leeuweriks…
Zal ik zingen voor mijn wijn
poëzie
3.0 met 7 stemmen
1.077 Zal ik zingen voor mijn wijn
Zal ik zingen voor mijn wijn?
Zal ik lachen, zal ik denken?
Zal ik drinken maar en schenken?
Zal ik eenzaam vrolijk zijn?
Die mij haten, honen, krenken,
willen mij met edik drenken.
Zal ik treuren vóór mijn wijn?
Zie, zovele vreugden wenken.
Ria mijn, aan u te denken
jaagt de Schelde door de Rijn.
Dromen…
Vaak bij dage
poëzie
4.0 met 2 stemmen
841 Vaak bij dage schuift een droom
nacht en woud vóor mijn gezicht.
Wij gaan saam, van boom tot boom,
door een troebel licht.
Droef zo droef breekt soms de maan
door het zilverig wolkenvlies,
dat ik u verloren waan,
eer ik u verlies.…
Aarde is zo schoon
poëzie
3.0 met 1 stemmen
773 Aarde is zo schoon.
Eeuwige frisheid waait uit gras en dauw en lover.
Elke vogel slaat een eigen toon
door 't zwellend ruim.
De leeuwerik spant de kroon.
Aarde is zo schoon, zo schoon.
De hemel ziet haar aan
en buigt met wolken er over.
Van vreugde alle harten slaan
een juichgeluid.
De dichter spant de kroon.
Aarde is zo schoon,…
Als heemlen blauw en heuvlen groen
poëzie
3.2 met 6 stemmen
1.077 Als heemlen blauw en heuvlen groen
en de aarde spruit uit pracht van bomen,
dan voel ik met zijn wilde zoen
de sterke zomer komen.
Dan staat mijn liefste voor de heg,
hoort blijde slag en tierelieren,
en al wat winters gooit ze weg
in lucht van eglantieren.
Om scherpe torens waait de wind,
vol hoog verlangen, wonder hopen.
Schouw op, mijn…
Klein moederke
poëzie
3.8 met 4 stemmen
1.240 Moeder zit te driegen
Aan een mantelzoom.
Zusje moet nu wiegen:
Zoeteke, slaap en droom.
Broederke, broederke mijn,
Laat mij uw moederke zijn.
Dekken zal u zusje,
Ligt ge blootgewoeld;
Kussen met een kusje
Dat ge bijna niet voelt.
Broederke, broederke mijn,
Laat mij uw moederke zijn!
Moet ge mee naar schole,
Dwars door weer en wind,…
Sneeuwvlokjes zijgen
poëzie
2.8 met 5 stemmen
1.502 Sneeuwvlokjes zijgen
rustig neder,
op de daken, op de twijgen,
maken laken en schoon weder.
Ik ging zo geern, heel ver te voete,
wist ik mijn zoete
in sneeuw te ontmoeten.…
Tineke van Heule
poëzie
3.4 met 5 stemmen
1.743 Tineke van Heule, ons maartje,
kan werken gelijk een paardje,
kan melken, kan mesten,
kan schuren gelijk de beste.
Tineke van Heule, ons maartje,
staat hoog in de gunst van mijn vaartje,
en als moederke haar prijst
dat mijn zuster erom krijst,
dan lach ik een beetje in mijn baardje.
Liever dan een vis die in een goudzee zwemt,
liever dan…
GEDRIEËN
poëzie
3.0 met 3 stemmen
1.211 Aan 't kussenvleesje, pappig-week en warme,
lijmt zich in 't lang
de lieve wang,
en moeder strijkt, met malsgebogen arme,
het gazig lichte
rokje dicht.
En: „Venteke, waar zit-je met uw voetjes?
Het steekt entwaar
een teentje daar!
Gij zatterikske, zeeveraarke, zoetjes! ...
Och, kijk 'ne keer,
't 'en kan niet meer."…
Vlaamse kermis
poëzie
2.7 met 6 stemmen
1.380 Bezem uit! 't Is kermis!
Knechten, meiden, vrouwen, mans,
heel de bonte zwerm is
lustig aan de dans.
Een ander groep aan tafel
eet vis en worst en wafel.
Oudwijfje schinkt,
oudventje drinkt,
oudliedje deunt en klinkt:
Ha!
Niets zo leutig-fraai en fris
als bezemboerenkerremis!
Niets zo leutig-fraai en fris
als 't Vlaamse leven is!
Zonder…
JONG OUD
poëzie
3.4 met 9 stemmen
1.722 Wie kan jonge mensen
Leren jong te zijn?
Tegen vroeg verslensen
Helpt geen zonneschijn.
Veel, dat fris moest spruiten,
Blijkt ter kiem verdord.
Maar de merels fluiten,
En de zomer wordt.…
BLOED ZIEDT
poëzie
2.7 met 6 stemmen
1.298 Bloed ziedt
in mijn lied.
De vlam is luid.
Mijn hart brandt uit.
Is mijn eeuwig het eeuwig niet?
Mocht mijn eeuwig het eeuwig zijn,
Liefde, om uw lamp te voeden,
wil ik eindeloos verbloeden
in zuivre pijn.…
Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
poëzie
3.0 met 4 stemmen
1.304 Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
En kustet mij de mond.
Ik zag uw ogen branden,
En zwijgend vroeg ik u wat zwijgend gij verstond.
Wat kan ik meer nog geven
Dan wat ik lang reeds gaf?
Zoen weg ons koortsig leven,
Dat saam wij dalen in de koelte van het graf.
Ik zag uw ogen branden.
Mij docht, gij waart de Dood.
Ik hield u met bei mijn…
Best geborgen
poëzie
2.7 met 42 stemmen
2.639 Best geborgen
In de zorgen,
Liefde, leer mij schoon geduld.
Laat mij dragen
Zonder klagen,
Laat mij lijden zonder schuld.…
Geen luid geluid
poëzie
3.4 met 12 stemmen
3.540 Geen luid geluid, geen luid geluid
De winter vriest de vreugden uit.
Maakt grond en sneeuw en harten hard
En al de bomen zwart.
De hutten staan zo kil en stil
Alsof haar elk gesloten wil
Daarbinnen dringt de koude maar,
Daar uit de dodenbaar.
Gebogenhoofds, vereenzaamd, droef
Een moeder die haar kind begroef
Sluipt wanhoop d' aarden straten…
Het wafeleterke
poëzie
3.7 met 6 stemmen
2.366 Heel alleen aan 't tafelke,
Eet ons kindje een wafelke.
Hapt alhier een hoekske,
Boter vlekt zijn doekske.
Gaapt en bijt alginder,
Weer een putteke minder.
Dan in 't wilde, zeere, zeer,*
Altijd voort en altijd meer:
Wafel in zijn handekes,
Wafel in zijn tandekes,
En zijn gretige ogen gaan
Naar het bord waar de ander staan.
----------…
De schaduwen
poëzie
4.0 met 10 stemmen
3.331 Gij die maar duldend durft te streven,
die strijdende niet strijdend zijt,
gij die maar halveling kunt leven
en in uw lijdzaamheid niet lijdt.
Gij baart het goede, noch het slechte,
noch de gedachte, noch de daad;
gij zijt de schaduw van het echte,
die uitgewist geen sporen laat.
En gij ligt laag, ligt voor de voeten
van al wie sterk in…
Laat mij de nacht tot vriend
poëzie
3.8 met 12 stemmen
2.281 Laat mij de nacht tot vriend; de nacht is goed;
de sterren zijn ver en het duister zoet.
Laat mij de nacht tot vriend en rust in rouw,
dat ik hoor op mijn hart het geklop van mijn vrouw.
Dat ik hoor haar vermaan, verneem haar troost,
haar liefde tot mij en de angst voor haar kroost.
Laat mij de nacht tot vriend; de dag is wreed.
Te nacht…