Abélard aan Héloïse
poëzie
Vrouw, die mij liefheeft,
die ik ver van hier weet
maar steeds nabij heb,
als het geen argwaan wekt,
waar ik naar horen laat
als het maar niemand merkt.
Vrouw die ik liefheb,
reuk die mij goed is,
donkere lichaamsgeur
die mij zo zoet is
als mij mijn eigen is,
vlees dat het mijne is
wien het ook toebehoort,
spanning die het linnen welft…