Alle inzendingen over emoties

Ieder gedicht dat ik schrijf is het laatste, is mijn dood. Dan smelt mijn gezicht bijzonder groot uit mijn lijf, in mijn schoot. Als ik wegloop mors ik een hoop dode manen en kruip-organen, en ikzelf dool, zo dun dan zo fijn van vrees als een Chinees symbool voor 'man', (één lijn voor gebaar, en één voor voet, waaruit…

Uit de schaduw van vals licht van haar verre verleidelijkheid nog immer bevreemd ontheemd spreekt nu de eenzijdig herwonnen rede spreken zal hij in haar nabijheid over dertigduizend mijlen hun waarheid onvertogen onverkort in volle overtuiging uitdagender dan in liegende vaart over oeralbergen en zwarte zeeën voor ieder die verloren…

( met dank aan de inspirerende droom van Riny ) zag in het park de oude schrijver Mulisch hij liep stevig gearmd en op het oog zeer geamuseerd te keuvelen met een nog piepjonge verpleegster hoewel ik weet dat je goden nooit moet storen was dit rendez vous echt niet te vermijden... hij zag me en vroeg mij op de man af ' kent u Harry…

Boog van verlangen verbindt wat onbereikbaar stappen in de mist Een boog van verlangen strekt zich uit over het water, verbindt wat eens gescheiden was. Onder hem stroomt het verleden, troebel en traag, een rivier van herinneringen die nooit tot rust komt. Aan de rand van de mist wacht een voet op de eerste stap, de overkant verborgen…

Hier sta ik dan: entre deux mers midden in de draaikolk van het leven. Entre deux mers: de dode bloedeloze en de rode van het leven. Tussen de moedeloze en de eindeloze. Ecce mater. Mater nostra. Zie haar. Hunkeren naar het vuur, smeken om het water. Vliegen in het luchtledige. Bijten in het zand. Zie haar. Zie hen. Zie hun poriën van pijn…

opgeslokt door golven van gedachten gevangen in de buik van tijd de zee raast door mijn dagen de storm laat mij niet vrij controle is een schim geworden steeds ontglipt het uit mijn hand ik wankel op een brug van schaduwen geen vaste grond, geen zeker land mijn geest cirkelt als gierende vogels boven een bodem diep en zwart mijn adem zoekt…

Het lot dat niet in roversholen of casino's gokpaleizen gamegestoorden zonder hoofdprijs doch elkeen eeniegelyck op maat gesneden boven 't hoofd hangt is het duurstbetaalde feest dat waar ter wereld, overal als hoogste goed wordt uitgevent juist en vooral in barre tijden opduikt zonder hoorngeschal als motto voor de zondeval…

als met een kroontjes pen één keer geworpen en raak hoe ze zich ook wendt of keert erbij komen lukt niet iedere ochtend bij het ontwaken kijkt ze in de spiegel ziet hoe opgedroogd verdriet door haar nachtpon is opgenomen kijkend door een zwarte voile baant zij zich door de dag haar glimlach hangt al even aan de waslijn het regent iedere…

De zomers speelden in Arcadië. Vlinders - in soorten die al lang niet meer bestaan - vlogen zenuwachtig en geluidloos in grillige lijnen langs de droge struiken. Soms stak mijn vaders donkere hoofd boven de duinpan uit maar altijd was zijn vlindernet te zien dat driftig gaten sloeg in schijnbaar niets, op zoek naar razendsnel onzichtbaarheid…

Tienduizend jaar traagheid gaat aan elk verlangen voorbij; als het niet beweegt, beweegt het jou. Gedachten, diepgevroren, ingesneeuwd, gevangen in voorwereldlijke lust van kou. IJslagen smelten in de zon.…

als ik word bemind en op handen gedragen hoor je mij niet klagen en ben ik goed gezind…

Pierrot! Het lachen Heb ik verleerd! Mijn ziel in de spiegel Vervloog - vervloog! Zwart is het doek Van de spiegel in rouw. Pierrot! Het lachen Heb ik verleerd! O, geef mij opnieuw, Harde heelmeester van ieders ziel, Verhevene van de maan, Pierrot - mijn lachen! --------------------------- uit: Tirade 1985, 300.…

Jouw woorden zijn teveel Als je weg gaat Dan wordt het hier stil Is dat wat je wil Jouw woorden zijn teveel Ga maar weg als je wilt gaan Besef wel ík laat een traan Je nam de benen Ik heb geen afscheid van je kunnen nemen Jouw woorden zijn teveel…

Ik vloog gedragen door de wind Met vleugels jong en licht van slag Van noord naar zuid Door valleien met openstaande bloemen Waar purperroze geuren mij vertelden Dat het altijd lente was Èn dat de nacht slechts donker Om de tijd te misleiden Waar het schuifelen op vloeren Van bewierookte lijven in trance De verleiding omarmden in nachtelijke…

De fantasie waarin ik zwelg, die ik als een troostende deken om me heen weet te wikkelen, mag geen werkelijkheid worden, want hoe moet de werkelijkheid mijn fantasie dan nog prikkelen?…

Moeite, lust, verlangen en inspanning, Zij omarmden de onware toekomst, Welke gevoelens komen met hun komst? Wanneer horen ze mijn begeerte zingen? Mijn falen heeft mij weer achtervolgd, Geef mij een mooie morgen in ruil voor vandaag, Zonder eenzaam falen kan mijn geluk weer ontstaan, Dan zou mijn ziel vliegen onder het geluk van de zomerse…

In vage contouren van de twilightzone ontvouwt zij haar vleugels bij getemperd licht haar dans van de liefde naar leven in vrijheid  vervaagt in de lucht vertraagd is haar vlucht verjaagd door de wind verdwijnt zij in 't niets over de bergen een doodstille zucht in 't web van de nacht zweeft zij tussen draden  het vuur van de…

Op weg naar Portugese synagoge kwamen we langs brug van gracht waarop, 40 jaar vervlogen, van ons een foto net komend uit stadhuis, getrouwd. Onlangs met zoon nog en zijn vriendin van wie ‘k hier ook een foto nam In het gebedshuis was ik verbaasd, wist niet hoe ooit de Joods Portugese handel de Amsterdamse wandel bloeien liet…

Maar toen ik in een krant een foto zag van een in Zuid-Amerika vermoorde guerrillastrijder, achterover liggend met halfgesloten ogen, vreemd ontspannen, onder het opengesjorde hemd het gave bovenlijf tot aan de navel naakt, voelde ik iets in mij verschuiven alsof een ander lichaam in het mijne zich onverhoeds bewoog, de ogen even opsloeg en…

Er ligt een mooiere beschaving dan die van mijn beperkte denkwereld op een schrijverssite van dit kikkerland waar mens en mening waarheid mennen de zilvervis de meeuw leert kennen als avond stil de nacht ontmoet een diepte ver van hier in het duister van de ratten waar geld niets waard is woorden scherpe wapens zijn in het onfatsoen…

Stel je bent een dolende bezoeker verstekeling die meedrijft op de stroom je wrijft je ogen uit als na een droom je bent nog geen verwoede woordenzoeker 't Is 't tegendeel waar je je nog in uit een quote waar je je zelf in hoopt te vinden een houvast waar je je aan vast kunt binden je zingt je lied, doch zonder lier of luit…

Het lichaam is vertrokken, egoloos als Pegasus die haar genade brengt gevleugeld zijn zijn flanken vederlicht zijn vlucht gaat hemelwaarts, in rechte lijn en buigt alras in oostelijke richting zo ver als boven hoog de sterren staan hun licht werpt zilver over zwarte zeeën en krim die onder heerszucht is bezweken ver boven kaukasus…

Het stemt mij verdrietig dat ik nu moet lezen dat jij in jouw stilte bent verdwaald stille vriend als een schaduw ik volg je, ik volg je Zie hoe je wandelt langs de oude rivier in jouw hoofd verloren vriendschap hoe het moest gaan en is voltrokken ik ging weg, steeds verder weg Er vaart een schip op weg naar nergens de nachtvracht varend…

Diep in het bos waar wind zelden waait, een magische stilte zich om de wandelaar heen zaait. Staan veel hoge bomen met de bladeren vrij, en toch vind ik in hun midden geen vrolijkheid. Wanneer de takken kraken, maken deze een treurig geluid, alsof ook deze bomen zich alleen voelen onder de ranke huid. Ik hoor de vogels niet zingen, geen kabbelende…

ik heb ze zelf geplant de kleine leugentjes om bestwil snel hebben wij ze laten bloeien in de borders van onze tuin ook deden wij samen het onderhoud om trouw bij elkaar te kunnen zijn rond de struiken schoffelden wij het onkruid weg en harkten het gevallen blad er was een kleine vijver voor onze droomvissen die wij nooit…

Koop heel de wereld met je geld koop macht en heerschappij misschien voeel je je dan een held maar echt, je maakt niemand blij. Je voelt je machtig met je miljarden denkt dat ieder voor je kruipen zal scheurt je beloftes en hulp aan flarden eens komt jouw hoogmoed ten val. Je wilt heel de wereld regeren zet alles en ieder naar jouw hand…

ik betrad het zwarte gat met de stalen monsters en accepteerde hun zwijgen uit eerbied en pure overmacht juist hier waar de communicatie tussen lichaam en geest zijn olympische hoogtepunten beleeft als kampioen of mededinger ik streelde de mastodonten bij hun lassen de zwakke plekken stofde ze af zodat zij in winnaarsroem…

Liefs is er in alle maten Vergezocht of juist dichtbij Uit je vingers, in je vaten, Liefs van hem, van haar, van mij Onvoorwaardelijk, spontaan Biologisch, aangeleerd Uit een sprankeltje ontstaan Nieuw of enigszins verweerd Om te krijgen, om te geven Liefs in koffers, liefs in tassen Zoveel, dat in ieder leven wel iets liefs zou moeten…

Elke ochtend, tussen het aandoen van zijn linker- en zijn rechterschoen trekt zijn hele leven even langs. Soms komt de rechterschoen er dan bijna niet meer van. ----------------------------- uit: 'Dagrest', 1984…

In de oude Zakkendragerssteeg Waar oude zakken oude zakken zijn Gevuld met jonge Provençaalse wijn Daar gaan Anne & Max een feestje bouwen Terwijl the lonely hearts club band er speelt Zijn aller ogen op elkaar gericht Er wordt heel snel geschaakt op twintig borden Geen eenzaam mens hoeft zich er te berouwen Wie zegt als eerst dat hij…