Netgedichten

netgedicht (nr. 87.340):

We are a little crazy

In het schimmige licht
tussen stemmen en kosmische agenten,
hang ik in de elfde ronde,
murw gebeukt,
uitgeput —
een bokser op zoek naar adem
in mijn eigen hoofd.

Spoken dringen zich op,
mes, glas, kokend water —
littekenlijnen van strijd
en overleven.

Toch, daar,
op het randje van verdwijnen,
vind ik zorg,
handen die vasthouden
alsof het leven breekbaar is.

Psychiater, verpleegkundige,
een crisisteam na jaren
van absentie,
met vragen, respect, ruimte
om mijn verhaal te laten landen.

A little crazy ben ik gebleven.
Mijn wereld wiegt anders
dan de jouwe,
en dat is goed.
Soms verdwijn ik weer,
maar alsnog
groeit er iets zachts
in het luisteren
van mensen die met mij staan.

Het dankwoord ontvouwt
zich in stilte,
voor iedereen
die meevecht,
voor iedere hand
die niet loslaat.

... De inspiratie voor dit gedicht vond ik in een ervaringsblog van Woordelaas, gepubliceerd op 10 november 2025. In dit persoonlijke verhaal deelt hij openhartig zijn worsteling met psychose, zelfbeschadiging en herstel. Hij beschrijft zowel de diepe crisis als de steun van hulpverleners en naasten, en reflecteert op veranderingen binnen de geestelijke gezondheidszorg. ...

Zie ook: http://www.deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
23 november 2025