zonder kunstlicht
zonder kunstlicht
zij zweeft buiten mijn dakraam
geen neiging aan te kloppen
het is wel als een ruit zonder spijlen
mede om mijn spiegelend beeld te verstoppen
ik heb geen weet of zij de koude voelt
en neigt naar een warme zolderkamer
wellicht is deze verschijning als voorbode bedoelt
inschattend naar de te volgen weg;
een tikje op het raam of de ijzeren hamer
ik zwaai maar, dat kan nooit kwaad
waarop mijn ziel een blik tracht te vangen
het maanlicht spreekt echter van innerlijk beraad
over verlies, moed en een onaantastbaar verlangen
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 20 november 2025
Geplaatst in de categorie: emoties

Geef je reactie op deze inzending: