Alle inzendingen

je hoeft je zelf niet per se te vergelijken met de beeldhouwer die 's nachts tegen de klippen op het schip van zijn geheime wonderschone woordenmuze in de dageraad die raad geeft en jou in veilige haven loodst waar woorden schuilen in je daden maar soms ook ontoereikend zijn soms blind soms doof voor wat ontstaat in schoonheid van de…

Ik wil rust aan de kust een strandstoel een must lekker met de zonsondergang voor m'n eigen ondergang rustend lang genietend lang, lang, lang of lekker lang lui en loom onder een grote oude boom is waarvan ik droom dus mijn lust is rust flink worden gesust van zoveel must van zoveel moeten niets te moeten zoeken niets te willen…

In stilte zoekt de adem huid, waar warmte door de schaduw glijdt. Een trilling gloeit, het hart ontsluit — verlangen dat zich zacht bevrijdt. Geen woord, geen naam, alleen het licht, dat langzaam langs de grenzen reist. Een vonk, een golf, een ogenblik — waar ziel en lichaam samenglijdt. En even stopt de wereldtijd, het zuchten wordt…

De Zonnedochters rouwen met jou mee ik zie ze in de verte, kaal en stram in weer en wind meebuigen op hun stam   de populieren die een zomer lang hun lentetooi in volle vreugde toonden  aan hun broer Phaëthon,  de alleskunner de durfal die zijn woorden  wist te temmen de paarden testte in de zonnewende    maar niet gerekend had op Pegasus…

Ik heb je lichaam gevormd, naar het beeld van mijn dromen, uit kneedbaar ivoor; ik wou dat jouw bloed stromen zou, je perfecte lijnen door mijn handen, verwarmd, geliefd en vertrouwd, - zelfs als ze vervagen in bedenkelijke mist, konden glijden. Maar de tranen van de Heliaden zinken in het diepe besef van zelfmedelijden, overdrijvend…

Thans gevoel ik uit 't diepst van mijn tenen - onlangs nog gepedicureerd tien platbodems stil aangemeerd sub rosa, ik moet ervan wenen op eieren loop ik haast krom maar ik buig niet, kom straks weerom - de aandrang of, meer nog, urgentie om u te wijzen op de essentie van wat men - waar ook, wie ook maar (behalve de sloebers en stakkers…

tussen de woorden zweeft een onbeschreven tijd in ruimtelijkheid zwanen op het meer poëzie zonder dichter een statig zwijgen vastgevroren leed op ijsvelden van de dood lege antwoorden een oplaaiend vuur de lucht likt haar hitte op de horizon slinkt het dansend water wast het grijze basalt rein een schoon ritueel…

Ik was een kind vol delen, overgeleverd aan wisselend licht, met handen die reikten naar een ouder, een ander, die soms nabij was en vaak verdween. Jeugd van onveiligheid, waar verlangen naar troost en angst voor verlating elkaar omhelzen — patronen geëtst in de huid, herhaald in nieuw vertrouwen. Ik leerde me hechten aan afstand en…

't Was genieten geblazen op 't ijs met Hidde Dai Dai en Prins Friso Kjeld Tijmen Matthew Wesly Dijs Kai Bryant Joep Nathan en Beau Yves de Hair Homme Jan Luc en Stein Colin Geophrey ging Snel als Crispijn Rinze Bart vloog nog niet als een Pijl Casper Kayo en Nuis razend vlug Als vanouds, net als Dalrymphe Plug Eind december volgt nog…

Ik ben het gewone volk, zonder macht of glans, Waar elke emotie het leven omarmt. Een hart vol liefde, een ziel die danst, Terwijl de hoger geplaatsten zich aan hun trots verwarmt. Ze stijgen hoger, in torens van steen, Maar ik weet wat ik droom, ik weet wat ik meen. Met liefde als kracht, in het leven dat bloeit, In de warmte van de massa,…

We vinden iets terug, het is niet meer dan een scherf van die veel te jonge en te mooie te grote god van de liefde alsof hij brak toen onze handen loslieten we hebben hem niet gezocht maar daar ligt een verdwaald stuk van zijn gezicht alsof we misschien toch om ons heen is alles hetzelfde gebleven de wind het waaiende helmgras het witte…

Uw handen lieten ‘t leven stuiven Gelijk een bloem het gulden meel. En kinderen ontloken, heel Zijig en roze als duiven. Zij moeten langs Uw licht verschuiven Gelijk het schaduwend gespeel Van vingeren, en aller deel Is, dat de dood hen komt omhuiven. God, die ons achtloos verder telen, Begaan in wellust en vervelen Met heilge rust aanziet…

Ik kan denken wat ik wil Het verdooft me niet maar geen verdriet voelen zou erger zijn Ik kan denken wat ik wil Dat het maar woorden waren maar dodelijk waren ze toch Ik kan denken wat ik wil Mezelf uiteen laten spatten om niets meer te weten maar ik weet het toch Ik kan denken wat ik wil Niet de honing te zijn die hij leegslurpt…

perzikkleurig blad van de Japanse kersen dwarrelt dartel neer bedekt de vele graven met een zacht tapijt…

Rob Jetten nam om negen uur de leiding Maar later kwam Geert Wilders toch langszij En streefde hem zelfs eventjes voorbij Maar gistermiddag volgde de bevrijding D66’s winst staat nu echt vast Dus Geert haalt Trumps complotten uit de kast…

Snelle voetstapjes op de trap naar boven ik ging kijken er was niets was jij het? een teken na al mijn gebeden? ik vertel het rond dat ik het zo bijzonder vond maar niemand wil het geloven…

Ik sta aan het begin van het einde, Heb al ’n lange weg gegaan, 'n Afgelegde weg vol herinneringen, Hele mooie en ook mindere. Voor me ligt een onbekende leegte, Achter mij wat ik heb gehad, Meeste memorabel, enkele vergeten, Mooiste koester ik in m’n hart. Wat ik nog zal toevoegen is onbekend, Ik blijf proeven en genieten, Zolang ik…

De meest onwaarschijnlijke entiteiten zie je niet door James Webb's telescoop dat zijn zwarte gaten, geen realiteiten zij trekken hier 's ochtends aan ons geestesoog eenparig in meervoud voorbij dat wil zeggen aan dat van jou en van mij Neem de stokstaart die aan dikke touwen snoeit in de zoo van kluchtige stallen stastokachtige kwallen…

Ik ga er geen drama van maken zeker niet, zeker weten! ik vertrok wel met lood in de schoenen na een ontmoeting met een lotgenoot wel zijn we heel verschillend hij met een vrouw als de verwekker ik met een man, als donor voor een vrouw doch samen ieder een dochter met zeer ernstig meervoudige beperkingen zijn dochter van dik in de twintig…

De tijd tussen de woorden Het uur van de dichter De klok zonder adem Het gedicht zonder lezer De onzichtbare inkt De eenzame reiger Het water dat danst De zwaan op het meer Het blauw van de hemel De zachte zomeravond De verwarde zinnen Het vogelgesprek De toon van verdriet Het ijs van de dood De stem van mijn liefste De wolken van…

Je komt weer bij haar terug in zangerige neurodiversiteit van denkbeeldige waarheid door fantasierijke verbeelding en je streelt haar onzichtbare haren omdat ze jeuk heeft op haar schedel en inwendig naar pure liefde snakt nu ze de jeukliefde probeert te begrijpen.…

Regen, regen en nog eens regen de herfst toont zijn eigen gezicht net als de wind, dan voor, dan weer tegen paden somber of spiegelend in zonnelicht. De mensen diep in hun regenjas gedoken lopen zuur mokkend over straat zien in elke donkere wolk spoken maken over elke regendrop zich kwaad. Toch kan ik over de herfst mij alleen verheugen…

Vandaag wil ik heel dankbaar zijn voor het leven mij gegeven: de kleine zorgen en de pijn, de droom erin verweven. Vandaag wil ik heel dankbaar zijn voor al wie hier reeds waren, de lieve mensen groot of klein met veel of weinig jaren. Vandaag wil ik heel dankbaar zijn een glimlach naar hierboven, voor allen gestorven zijn die God nu…

Ik ben onthoofd door een frisbee Ik ben door een stoomwals geplet Ik ben in de gierput gevallen Ik mag van mijn vrouw niet op ballet Het leven wordt met de dag prutter Unfortunately peanut butter.…

Koude tafel Koude tafel, totale onmacht. Alleen, zonder houvast Dokters praten, machines draaien Emoties kreunen, gedachten dwalen Daar lag ik, rillend Op een koude tafel Denkend, aan de warmte van mama’s schoot.…

Een leven Ik geloof niet in een god, niet in een hemel, niet in een daar en daarna. Ik geloof in dit ene, dit ene leven dat ons wordt gegeven, een kostbaar moment tussen begin en einde. Slechts één keer wandel je over deze aarde, slechts één keer voel je de zon branden op je huid, slechts één keer proef je de zoetheid van de dag en…

Een wolk schoof voor de maan, en de verlorene gleed tevoorschijn tot aan de tafel bij het bed. Ik twijfelde: ziet zij mij, of lijdt zij nog maar het bestaan van blinde mijmerij om alles wat is vergaan? Toen de maan weer inscheen was zij er niet meer. Wij zijn al zo lang alleen, al sinds jaren her. ---------------------------- uit…

Si-Chy, uw handen zijn als lotusbloemen, Uw ogen zijn twee maanbeschenen meren, Wanneer gij lacht is het of blanke peerlen Wonderlijk glanzen in de maneschijn... Uw leden zijn uit bleek ivoor gesneden, Uw voetjes zijn nog vlugger dan der hinde, Uw rode lippen zijn als arabesken, Die een fijn kunstenaar kleurde op witte zij... Uw haren zijn…

Had je er veel aan jong en mooi te zijn je borst en je haar natgemaakt met fatsoen stil op je kamer vol liefde en smart op een antwoord gewacht waarom deze jaren der overvloeds hoorn niet laten bruisen dag en nacht op hemels blazoen zonder strelende handen in looking glass mirrors beelden in spiegels van magie-fantasie…

Herfstlicht op de steen fluistert verloren namen bladeren vallen Geluiden van de wereld die ik diep voel, in het trillen van takken, in het zachte vallen van licht. Hun echo beweegt door mijn gedachten, en ik adem mee met wat fluistert. Stemmen van degenen die ik mis, zijn overal, in het ritselen van regen, in het tikken van vensterlicht…