Alle inzendingen

Jouw kussen smaken Naar honing en marsepein, Jouw borsten zijn zo zacht Als perzik en satijn. Jouw woorden zijn als ’t rijm Van Herman Gorter en Jacques Perk, Jij geurt naar mirre en jasmijn, Geeft ’n gevoel van in d’hemel zijn. Jouw liefde smaakt immer naar meer, Ik kan er geen genoeg van krijgen, Je afdronk is als de mooiste wijn…

Melkweg in de lucht stil glijdt het licht door de tijd geen begin of eind Onder sterrenboog vraag ik niets en krijg alles een adem lang licht Liggend op mijn rug, gedragen door de draaiende aarde, strekt zich boven mij een rivier van glans — een boog van sterren, eeuwen onderweg, stil en helder, als een belofte die ons teder omarmt.…

ze werden bezorgd ik kreeg armen vol bloemen om mensen mee te verassen die eerst ongelovig keken de bloemen niet wilden aannemen tot ik zei deze bloemen zijn niet van mij zij groeien en bloeien voor de nieuwe wereld wij dus voor ons samen voor jou en mij…

Hij is het alfa bèta ritme zat het ritueel van matineuze uren van opstaan strijk en zet om hallef acht dan springt de bok met noodgang uit de veren van hun speciaal voor seniorenheren en jonge dames afgesteld matras nee, met dat ritme heeft hij 't wel gehad Zijn bedgenoot zweert bij een talenman een alfa die goed weet waar abraham de…

Uit kleur geboren, geen bloem maar verlangen - een adem in roze, een hart in zon. Zij groeit niet in aarde, maar in kijken. Een verwonderpunt in het veld van het denken.…

- Zo hangt al honderd, honderd jaar Dat Waalse wijf om uw nek? 't Weegt zwaar. - Hoe zijt gij aan die bruid geraakt? Zij had mij gek en blind gemaakt. - Bracht zij iets mede? Ja, een schat!.... Een scheef gezicht en een snijdend blad. - Wat spraakt gij samen, Waals of Diets? Het wijf zei alles en ik niets. - En moest gij vechten om…

Een ochtend die mij rustig voorkomt, niet stuiterend op de stoep van de dag zich op komt dringen als ik mijn ogen amper heb kunnen openen om bij het eerste licht op te vangen wat van de nacht nog overgebleven is. Uit de dromen gezeefd meegenomen naar het wezen van dit leven, de beleving van de eigen pijn tegen een achtergrond van verlangens…

Tot gisteren waren wij even oud, zij en ik. Nu sta ik hier en ligt zij daar, koud, zij - en ik bezweet van zomer, haast en gêne. Zij lijkt een beetje op een zonnebloem: gebruind gezicht, blonde haren, nog lang niet uitgebloeid, toch geknakt. Zij ligt voor schut; slaap noch diepe rust. Niet stuk, niet beschadigd, niet ziek: kan nog heel…

in de haven ligt een oude kadering zonder landvasten hij is het vasthouden moe waardig monument in keien vastgegroeid met een boog loop je om hem heen het mensenoog reikt hoog naar de masten de huilende wind laat mast en vlag uitbundig dansen schepen meren aan lussen om bolders gelegd geen touwen om de oude hij is los gemaakt…

Verjaardagen vind ik zonder overdrijven, nog steeds een heel leuk feest, voor mij zijn er al één en tachtig geweest, dus hoop ik dat jullie heel lang zullen blijven. Daarom wilde ik champagne schenken, want tweeëntachtig is toch bijzonder, maar mijn vrouw riep; dat geeft gedonder, zij moest er niet aan denken. Als jij champagne drinkt…

Tussen een wikkend hoofd en een onvermoeibaar voortijlende hand verrijzen de magische krachten der vlijmscherpe pen als schier onbereikbare tedere muzen minaretten in dichtvorm in honderd coupletten aan zijn floret ontweken strofen die schrijvenderwijs aan inbeeldend beeld prijsgegeven in dichtwoorden zijn ingelijst…

Als ik in de verte schouw Met mijn ogen dicht, Zie ik het gezicht van jou, Dat in ’t duister licht. Als ik dan m’n ogen open doe, Verdwijnt jouw gezicht Weer in ’t verre duister van toen, Even terug in dit gedicht. Als ’k jou ook met open ogen zag, Zou ’k je altijd bij me weten. Als dat geluk me overkomen mag. Wil ’k daarvoor alles…

Ik zie de late en de vroege mensen in verlichte kamers waar de gordijnen niet dichtgaan Ik zie in het schemerdonker van de ochtend mannen zitten praten op de banken in de kring van het plein dat dan begint te zingen in de bomen die daar wonen Alles gaat maar door van gisteren naar morgen zonder begin en einde Er is geen richting…

Ik wensch u heel veel sterkte in deze allerminst opbeurende turbulente tijden Het wakend oog op morgen moge u tot richtsnoer dienen en in de modderpoel des wereldleeds meer reflectie dan het strekken van uw onderdanen bieden Wat voor een dichter niet is bij te benen zijn alle schermgazellen tot overmaat van ramp in overvloed Aurora…

Wellicht ligt het in het verlopen van de jaren de verschillen in gebeurtenissen in de tijd ook zeer waarschijnlijk zijn de beelden gaan verbleken van een jeugd die het leven genoot de wereld was rond, de zon op grote afstand. De horizon was mijn beperking en de zee onoverbrugbaar en veel te diep ergens lagen hoge bergen tussen dalen waarin…

je kent ze wel mensen die alles hebben gezien en meegemaakt ook dat zo uniek is dat het erover vertellen bijna als zonde wordt ervaren het probleem is dat deze mensen getekend zijn op een deel van hun lichaam dat reflecteert in zichtbare vorm als verbintenis de groep die verbonden is met uniek heeft onderling veel contact…

Door het venster schijnt naar binnen wat in de mode lijkt te zijn: reflecteren op het leven door het licht van het heden, door wel of niet bedrogen ogen die al of niet gespiegeld in zichzelf mogen kijken. Geef ons: geef ons terug wat onze kracht was, de kracht om altijd terug te kunnen, terug te kunnen vallen op onze kracht. Op…

Blad valt in stilte de wind draagt oude geuren tijd buigt en verdwijnt Een knop opent zich in het zachte ochtendlicht, alsof ze zich eerst wil afstemmen op de stilte om haar heen. De lucht draagt de geur van vochtige aarde, en de tijd lijkt even geen haast te kennen. In volle bloei spreidt ze haar kleuren als vanzelf, niet om te overtuigen…

Het kenmerk van Den Haag: terughoudendheid. In Gaza wordt onnoemelijk geleden, waarom die aarzeling om op te treden? Regering, toon je eindelijk bereid de wreedheid aan het oorlogsrecht te toetsen in plaats van rode lijnen weg te poetsen.…

Je staat te glunderen, alsof je al gewonnen hebt. Of wil je de menukaart zien? Lieveling, er trok vandaag een optocht door de straat, er was confetti, er waren voorzorgsmaatregelen, er was genoeg voor iedereen. De dag stond bol van nijverheid. Dit is geen gezeur, dit is de kolder in m'n kop, secondewerk. En dit hier liep ik in de oorlog…

IJl rijzen blanke berken, als boeketten Van trillend zilver, op een lucht die blauwt, Uit blonde grond, vol groepjes eikenhout, Die tegen 't blauw roodbruine vlekjes zetten. En over 't klaar kanaal, dat drijvend houdt Der berken beeldjes in onzichtb're netten, Deint, zonder de ogen 't vérzien te beletten, Een bevend-teedre nevel avondgoud…

huizen die boven het dal uitkijken lijken ernstiger, alsof ze waarschuwen hoe ze wijs uit hun grote ramen staren dorre bladeren haasten zich de kade af, storten zich ritselend in de stroom onder de brug verzamelen mensen, ook zij kunnen niet meer terug er is enkel de regen; de brug; de mensen; de woorden tussen hen, onuitgesproken…

De ene rekent in kansen en tijd, De ander voelt waar goedheid verblijft. Wie alleen het hooft raadpleegt in strijd, Mist soms wat het hart in stilte schrijft.…

Zolang eenieder met vakantie is op wereldreis, genietend van de einder in Dubais uitkijktoren eight miles high door dikke transparante glazen wanden of op de brug der decadente cruiser -een pleonasme; cruiser is genoeg- of in het rotspaleis van dalai lama in Lhasa, op de vlucht voor wereldleed dan hoeft geen dichteres of netpoëet…

Dichterlijk recensieverslag (writing with sound) van Sigfrid Karg-Elert's Passacaglia und Fuge über B.A.CH. op 150 gespeeld door organist Arjen Leistra in de Westerkerk Amsterdam, op zondag 27 juli 2025, 13 uur in de seie REMBRANDT ORGAN SERIES, painting with sound! Direct komt er onweer opzetten in mijn lijf, hoofd en leden, wat z'n  weerga…

ik ga graag naar bed, zo tegen mijn vast moment tevreden ben ik meestal over wat ik heb gedaan die dag een gevoel waaraan mijn "zijn" in vrede is gewend het "oog op morgen" maakt vaak van oud nieuws gewag. ik merk dat des nacht als ik even uit mijn bed mijn benen strek en ik middels de radio met een andere stem word verwend zoals het leven…

vanochtend, al wandelend met de hondenketting schoot mij te binnen dat mijn grootvader aan het toneel was, zo luidde de uitdrukking; in dit verband schiet mij het woord rekwisiet te binnen zoals wordt gezegd in dit kader is dat het de benaming voor allerlei voorwerpen die bij een toneelvoorstelling nodig zijn, zonder tot decoratie of garderobe…

Is dit toeval Wat jij met mij doet Ik ben geen bal Ook geen veevoer Ik ben een ziel die is misbruikt Ik gaf je mijn hart Maar de pijn kwam eruit Toen ik zat te wachten met smart Gaf jij mij zoveel pijn erbij Het maakt mij in de war En alles wat je zei Ziekte je me af of een of andere nar Nu kies ik.voor mezelf Ik moet wel anders…

Jong haalde ik de wereld binnen, ik vulde mij En elke dag, gevoed door eeuwenwijze vrouwen was ik blij te groeien, groter dan Alexander de Grote Baruch en meester Kong Ik trouwde en kreeg kinderen Huiselijke gewone jaren van vrede en vervulde wensen Het ging maar door, de mensen met wie ik sprak, de plaatsen waar ik steeds kwam, de…

De ellende je ontmoet, Het verdriet je ziet, Overspoeld door oorlogsbloed, Die pijn vergeet je niet. Hamas ontketende de ramp, Na decennia verzet Tegen onderdrukkend juk Van Israël, gesteund Door bijkans d’ganse wereldmacht. Nu Israël zonder scrupules Gazanen stort in dood en verderf, Door uithongering en geweld, Klaagt de wereldmassa…