Alle inzendingen

ik wist dat het zijn handen waren waarvan de vingers mij wenkten om in hun geborgenheid te komen schuilen zijn sterke open handen waren altijd een toevluchtsoord als ik door verdriet moest huilen met tranen die uit heel diep van binnen kwamen ik ben op weg naar een transparante horizon omdat daar licht nog het langst in…

Ode aan Wim Lagendaal Het Xerxes kanon Hoe het was en hoe het begon De Zebra,s voor eeuwig Kampioen Vele legendes hebben hier gespeeld Wim Lagendaal Faas Wilkes Coen Moulijn en Wim van Hanegem zijn hier begonnen Xerxes blijft eeuwig bestaan Respect voor het heden en verleden Want die club heeft naam…

vaders zijn net als kinderen stoer en sterk van buiten zacht en bang van binnen met hilarische onhandigheid ravotten zij van dag tot dag met luiers, hamers en beitels uren zoet zijn zij te houden met het bouwen van hutten waarin zij dan spoken kunnen zij zijn de prins op het paard die alle draken doden kan die als beren op de weg komen…

“Ik heb, echt eerlijk waar, niets fout gedaan Natuurlijk heb ik veel respect voor vrouwen Maar hun verhalen kun je niet vertrouwen” Verklaarde hij, de knuffelmarokkaan Hij heeft het nodig, jaren hechtenis Vóór hij begrijpt waarin hij laakbaar is…

Wij zaten samen, zwijgend, bij het vuur; mijn lieve vader en ik. Bij elk klokgetik kwam zijn stervensuur nader en nader. Hij was rustig en goed; lijk de moeder die haar kindje heeft gedekt tot de kin, en die heengaat op lichte voet, stil en verblijd. Zo wist hij zijn denken en daden bedolven onder Gods warme barmhartigheid. Hij stond…

Mijn vader is mijn beste vrind. Hij noemt mij steeds zijn lieve kind. 'k Ontzie hem, zonder bang te vrezen. En ga ik hupplend aan zijn zij, Ook dan vermaakt en leert hij mij; Er kan geen beter vader wezen! Ik ben ook somtijds wel eens stout, Maar als mijn ondeugd mij berouwt, Dan wordt zijn vaderhart bewogen; Dan spreekt zijn liefde geen…

Van oudsher ligt het teutoburger woud in nedersaksen en noordrijn-westfalen sinds jaar en dag domein van mainzelmänchen waar zomers warm zijn en de winters koud hun nazaten zijn bremer muzikanten vermengd met bloed van vikingen en zwaben van noormannen van friezen en van franken die generatie Z hebben gebracht als nieuwe Zarathoestra…

ik word week van dingen dieren mensen van alles wat onaf is van alles dat anders loopt dan bedoeld van struikeling stotter botsing van gestuntel met de deur een grapje dat in het water valt maakt me zacht net als mijn hart als iemand zachtjes zingt ik smelt van de beller die zegt: ik ben verkeerd verbonden een schitterende scherf…

Sorry Voor mij Mijn onderrug Mijn bekken Geknakt Met vallen Mijn basis Mijzelf Niet gehoord Niet gezien Niet serieus genomen De ander Geleerd Dat ik Er niet toe doe Sorry Nu op weg Naar genezing…

Zie ook het zaterdagse eindeweekse snelsonnet van Bart Adjudant. En mijn enigszins uit de hand gelopen weerbarstige resonans... _________________________________ Was zijn goednieuwsshow sowieso te min Met Faber werd het almaar minder minder En blij met haar zijn allen allerminst Is dit gevolg van zijn verkiezingswinst Heeft niemand van…

Wat de mensen doen, maar ook wat ze vergeten -- bepaalt de toekomst.…

het zijn de muzen niet die je vermorzelen en voor de beroepsziekte van veellezers, de bijziendheid heb ik je voldoende en vroeg genoeg behoed het zijn de letters niet die jou het licht uit de ogen steken weet je nog hoe ver we keken over het veld waar vossen in het vroege zonlicht samen kwamen je zou kunnen kiezen voor de nieuwe taal, mijn…

hebben wij onze ogen geopend om ze daarna voordat zij helemaal ontluiken weer te sluiten wij waren op zoek naar de wereld om ons heen naar leven en alles weten hoe en wat omdat het slecht gaat en alles van waarde verloren lijkt te gaan zoals de natuur met zijn raderen en niveaus van duurzaamheid op onze aarde we hebben…

De zon zou weer gaan schijnen, aldus Geert Helaas, het regent haast onafgebroken Ik ben mijn warme bed weer ingedoken En wacht totdat het tij wat is gekeerd Zijn toezeggingen maakt hij nimmer waar Ik geef zijn kabinet hooguit een jaar…

Zoals die pad, verstopt tussen de lelies: op- gesprongen, pissend, op het geluid van je schaar. Een kleine, grauwe. Stil tegen de grond en stiller tegen de muur daarna, gevlucht voor je hand of daarvan de schaduw. Kloppend tegen beton weggedrukt hard te worden, onopvallend hard als het hardste gevaar. ---------------------------------…

III Neen, ‘t was geen Menselssohn, geen teer verhaal Van hoe een jongen en een meisje smachten: Opschreeuwden, triomfeerden, psalmden, lachten Violen, koper, orgel en cymbaal. Brünhilde’s adem is ‘t, die ‘k ademhaal: Haar jonge kracht, haar gretig lichaam trachten Niet af te weren, wat ze heet verwachtten, ‘T uit ‘t wereldhart opwagn’rend…

Johan Cruyff Mijn nummer 1 Voor altijd een fenomeen Binnen en buiten het veld Was Johan mijn held Maradona Cruyff Pele die drie Je zit voor altijd in ons hart Nu is het wachten op een standbeeld in Betondorp in jouw stad…

Zeg mij dat het waar is dat jij van mij gehouden hebt Zeg mij dat het waar is en dat jij mijn geliefde was Zeg het tot de bomen vertel het aan de wind Maar zeg het niet aan jouw vriendin want zij gelooft je niet…

Ja hij is verslavingsgevoelig Drank, drugs en drek Maar vooral vrijlustig En media-geil Gek natuurlijk op z’n vrouw En z’n 3 zonen Op z’n bedrijf en Op ‘The Voice of Holland’ Maar vooral op z’n ik Met een dikke p Ik, als schrijver, rap soms ook maar wat Maar wat kon die man, die vent Kletsen, ouwehoeren, praten, rappen, schelden ‘Niet…

de ego’s vallen als eikels in de hagelstorm kun je ego’s eten? vroeg de gaai je kunt ze kwetsen, zei de kraai als pruimen bij de schapenwei stonden jongens met stokken en trokken de grenzen van het gebied tot het alle perken te buiten ging er met kluiten werd gegooid en met gedroogde schapenstront en kraaien keken of er een oog uit…

toen de muizenman kwam konden we kiezen tussen een auto met logo en een wagen met witte portieren we kozen voor de opgespoten auto die goedkoper en vrolijker was met een tekening van een zwarte kat die met een zweep in de poot muizen dresseerde en een fluitspeler gevolgd door hordes ratten de muizenman had katten bij zich die hij aan lange…

Als spook dat pas hing rond te zweven zwoer de gestorven chagrijn Ik kom 's nachts kloppen tot ze beven maar zal eindlijk ook eens geestig zijn…

Met ingehouden adem kropen we door het oog van de naald Alles onder de hemel hulde zich in stilte de aarde onderging het rillen De wereld werd wit verpakte zich in een lock down de seismische ruis nam af De grond onder onze voeten alles wat is werd stiller stil stil…

alles koek en ei noodgedwongen speelden ze het spelletje mee…

Er is bewijs van wat ik had en deed: tekens -- dat ik heb bestaan.…

De grenzen worden constant overschreden We tasten af hoe ver we kunnen gaan Want zonder dat zouden we niet bestaan Die strijd is voor de mensheid nooit gestreden Maar soms is er een grenzeloos vertrouwen En kunnen we alvast een feestje bouwen…

Gehuld in diepe duisternis heeft mij vannacht een grauwe gans verblind met zilveren vleugelspan vanuit zonovergoten oorden in 't bergenrijke kyrgyzstan voortgejaagd door zuidenwind dwars door zones van de tijd over de rug der kaukasus en 't zilte nat der zwarte zee naar istanboel, brug naar europa waar het contact der continenten…

ik zag ze staan de lange rijen naast elkaar de phone in de hand wachtend in de weerschijn van stiltes zelfkant communicatief vrij gestoord socialisatie nog nooit van gehoord zag ze in bus buiten en tram volumeknop op super ad rem zijn specialist in afkortingen van de tiktoktaal in synchroon bewegen op een simpel patroon…

Azuur beklimt ligusterhagen en naast de bessenstruik het luie land ontplofbaar haast van hitte de zon hangt in het kraaiennest het asfalt dampt als paardenlucht een rookpluim naar de overkant concerto voor de gulle rozen honingbrood voor bedelaars het staat met vuurpijlen op wolken geschreven: hoe glansrijk de aarde hoe moe de…

Op 't heilloos bed woelen mijn doffe leden. De hartstocht moordt en martelt mij. Daar klinkt een zilver klinglen van beneden Een karavaan kamelen vaart voorbij. -------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…