koude maan

hij danste met de dood
tot hij abrupt in het duister sprong

sprakeloos liet hij haar
met scherven achter

het verlies was een zwaard
tussen haar schouderbladen

een stilte huilde diep in haar hart
in de namiddagen van eenzaamheid

het werd winter
de tijd kwam tot stilstand

de koude maan toonde
haar heldere gloed

Overlijden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.6 met 8 stemmen 118