234 resultaten.
explosieve stilte
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 409 donkerdood
wacht op het gegrom
van roem, voorbijgaand in
een kort en heftig geluid
wanneer de ruimte
de strakgespannen liefde onderlijnt,
omlaag rond hals en nek,
zet elk woord zich vast in
een verbeten afstand, de voetstappen
vervallen tot een duister vlies
ik schep de zinnen
in stalen ogen, wikkel ze rond
vallende onschuld
want metaal…
Ruimtekunstenaar
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 113 De ruimte werd uitgezogen, zodat na luchtledigheid het metaal knapte. De aardbeving in Christchurch.
Laat alles weg in het schrift, laat een vorm staan,
die is van binnen, ergens zal die bestaan…
Praalzucht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 120 Je ziet dan onvoorstelbaar veel
aan glim-metaal en glittertooi,
gestoken door een lichaamsplooi
maar meer nog in een edel deel.
Vagijntjes met een ring versierd,
de navels door een edelsteen
en eikels -schrijnt dat niet gemeen?-
waaruit een glanzend knopje kiert.…
Zintuiglijk vermogen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 -
Hoor niets, doof voor alles
Om me heen,
Strek mijn vingers uit,
Stel bloot mijn huid
Om te voelen,
Maar voel niets,
Ik verlaten door alle gevoel,
Voedsel zorgvuldig langs
Mond en tong,
Proef niets
Dan ongevoeligheid -
Neusvleugels strak om
Elke geur binnen te laten,
Ze komt wel binnen,
Maar ruik niets
Door die metalen…
Kusje erop
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 142 gezondheidsmythes
www.levboeken.nl
ISBN 978 94 005 1259 7
Tijn Elferink & Rutger Verhoeff
hebben de degens gekruist
In het gevecht
van zin & onzin
over gezondheidsmythes
dat een
prettig leesbaar en leerzaam
boek opleverde
wat ik het liefst lees
bij m’n ochtendontbijtje
om daarna met
nieuwe feiten en inzichten
fris en fruitig
ze fysiek en metaal…
LAIS CCLXXIII
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 De groene nijd bevrijdt met nijpend zuur
de winst uit onze lijven en elk uur
verschrijft men vast tot data in metaal.
De mens verkoopt haar ziel daarom te duur:
wie geeft er nog een cent om dat verhaal?…
Winterklaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 Hing
het slot eromheen
Het metaal schuurde
Een oud bekend geluid,
dit piepen en dit kraken
Het deed me denken aan al
die vorige winters en aan
het knarsen van ijs. De lucht
is zwaar en kil. Stil, alsof het
de zomer wil bewaren -
conserveren…
Concert
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 425 Het geluid
van de neervallende druppels
op de straatstenen valt samen
met de hardere klanken van de druppels
op het metaal van de zonwering.
De straal water uit de verstopte dakgoot
soleert, de bliksem levert de lichtshow.
De donder dissoneert luid, gevolgd
door de klap van een dichtslaand raam.
Hard en zacht wisselen elkaar af.…
Postiljon d'amour
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 68 jij hebt je
altijd gekleed
met jaren vol liefde
modebewust
van de kust tot
de grote altijd
drukke soirées
ik mocht mee
als een postiljon
d’amour op retour
natuurlijk
smeedde ook ik
de edelste metalen
als zij heet waren
besteedde mijn
vrije tijd aan
uiterst lichtvoetige
kunstzinnige ontwerpen
waarvan het hand- en
afwerk dagen nam…
Dageraad
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 492 Ik sta op
schuif het gordijn opzij
een ster schijnt mij flauwtjes toe
Het blauwe uur
daarna de zon, de dag, de zaak
ik ben nu al gaar
Bij de wasbak tref ik mijn gezicht
een verse wal is in de maak
ik zie een mens, eiwit belicht
een onsje wil op liters water
Maar ook spiegels zijn gevormd
metaal en zand, meer is het niet
- veredeld…
Stacks of Duncansby
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 397 Springend hoog
gewrichten knarsen
over vergeten
rotspartijen
ruw geslepen
Grijze betonnen
vlekbevloekte
aangekoekt de substantie
naderbij geslopen
rondtollend
bloedstollend
Roestend metaal oogt
ontevreden gekalkt
uitgebraakt en opgewreven
Warm aanvoelend
in golven spoelend
rimpelend jagend
onderwater tranend
De pont gromt…
Onbreekbaar porselein
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 209 Je herkneed de klei, in
verbaasde bewondering van
haar gestileerde schoonheid,
geroerd door een ranke hand,
gereinigd in water uit een schaal
van broosheid, verglaasd tot
krachtig metaal, versteende
onschuld, de vorm ontstijgt
het verstand van de mens in
het porseleinen werk, te zweven
in haar breekbaarheid, om het licht
een andere norm…
het doorgangsland
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 144 wie heeft nog nood aan poëzie
als het gaat
om zichzelf aan de hand slaan
en de lichtvaardigheid zwaar over de rand tolt
wie wijst me het ongenaakbare aan
met vingers van vertrouwen
en het geweten van de onderbuik
van al wat is ligt met de bezwangering
op de maag en ook daar is doorgang
van moeilijk te verteren
metaal trekt zware strepen…
De schaatser
gedicht
3.0 met 3 stemmen 6.760 Soms vriest het weer zo helder
dat de schaatser die ik ben
de snaren van het ijs laat zingen
tot in de horizon van glas
aldoor beentje over door het glas
zoals ooit eerder altijd weer de metalen
zon achter de zilverbloemen op het raam
in mij doorstoot en mij hier fotografeert.…
Fanfare
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 146 Ze dreunen Metal, zweten Pop
of Hippen hier en daar wat Hop
tot in de kleine uren.
De oude leden, grijs of kaal,
ze doen hun best, maar ’t klinkt banaal.
De embouchure slonk fataal,
daartegen zijn geen kuren.
De dirigent, hij slaat zich voort
gestadig naar het slotakkoord.
Totdat er niets meer wordt gehoord . . .…
De zon hing laag.
poëzie
3.0 met 11 stemmen 4.128 de huiveringen
van 't geschubd metaal,
door 't stijgend maanlicht
rimpelend beschenen,
waren die nacht op zee
het enig teken,
dat twintig eeuwen
ademloos verstreken
en in zijn hart
antieke vrede
was gedaald.…
Spoorlicht
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.136 de treinen sporen
glinster glimt
op gladde lanen
waar af en toe
monotone treinen dansen
mijn rust verstoren
van ogen glijden
naar de einder
jammert de schelle bel
aan de overweg
buigen rode armen
sperren de kruisweg
razende metalen rollen
stalen wielen cadansen
denderen, denderen voorbij
dan raast enkel nog
een adem…
de onwetenden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 489 Reten morgen hangen boven de mist op het slagveld
Speren worden haastig ingezameld,
Hoogmoed gesmolten als hard metaal
De kalender wordt aangepast aan de honger van de doden
Wie onwetend is, ontdoet zich van zijn mantel
En ontbloot de borst met een open boek
Zij zijn verdoemd,
Zij die onwetend zijn.…
WEERLOZE, EENZAME, RODE ROOS
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.176 Twee kontjes diep
Onder de koude grond
Ligt mijn lichaam begraven
Naast een eland en een hond
Gestorven aan het metalen kruis
Het kruis van intense liefde
Gestorven door jouw hand
En het mes dat mijn hart doorkliefde
En nu, decennia later
Kijkend vanaf het duister hemelrijk
Zie ik in het gitzwarte zand
Een roos groeien uit mijn lijk…
zo spreekt de wind tot het droomhoofd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 338 Hoe jij ter taal zwerft
in het zwerken
van een school woorden
met nieuwwassen vlerken
het schurkt er
aan de regen, het rijpen hijgt er
in een rijgen van kransen
en de windvlagen
die schudden
de woorden vallen er als pruimen
alsof je voorhoofd het stalen gebinte is
je gedachten metalen wind beslaat
en al het gesprokene als lood
platvalt…
Guns tegen rozen ( Parijs )
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 106 Heavy metal klanken door engelen
uitgedragen overstemmen het
geweld van de terrorist. Lange
haren, snoeiharde gitaren wijken
niet zomaar voor de wapens
van de religieuze extremist.…
Arke des behouds
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 Zie mij als galjoen, zeewaardig
Varend onder vele vlaggen, zwarte
Met een wit skelet of kruis, rode
Hemelsblauwe, transparante of
Metalen
Zie uzelf als water rondom mij
U kabbelt, stormt, bonkt, stijgt
Daalt, duwt, dobbert en schuimt
Ik heb mij waterdicht gemaakt
Na vele sessies bij scheepswerf
En droogdok, na dolen en zwerven
U…
Een nieuw nirwana
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 62 van
de eigen domeinen
wat niet kon
hechten is verloren
gegaan in de kleine
luwteplekken die
iedere zwaarte zelf
heeft geselecteerd
naast de monumentale
gladheden van de
hemels gepolijste
blinkende oppervlakken
immens rijst de
verbinding tussen
planeet en zon
in het universum
waar de fakkel zijn
vuur spuugt met het
vloeibare metaal…
De kluis van Dagobert McDuck
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 65 Ik had de meeste knikkers
bewaarde ze in een emmer op zolder
Bonken in alle kleuren metaal
en zeldzame marmeren
Niemand wilde van mij verliezen
dus speelde ik maar alleen
Een klasgenoot had een ivoren knikker
maar ivoor is verboden, en ik houd me
aan de regels, dat is het mooiste spel
Mensen hebben geen idee
hoe het werkt en wat ze verspillen…
Krimp
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 33 Doelloos zap ik langs radiozenders
terwijl de wasstraat mijn metalen omhulsel
door het vagevuur van een lava lijkend
schuimgordijn sleurt.
“We peuteren de poriën van je laklaag leeg.”
Een belofte die ik niet kon weerstaan.
Gelouterd keer ik terug op de weg
waar leegstaande kantoorpanden me aanstaren.…
Nog glinstert filigraan
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 57 ik heb de
jaren voorbij
zien gaan in jouw
smeltkroes van
edele metalen en
nog glinstert filigraan
haar bijna
eeuwige jeugd
om te ontsnappen
aan de vrijwel alles
overheersende
zwaartekrachtboog
schitterend hebben
de diverse smeltpunten
de puurheid laten zien
op het toppunt
van hun verschijnen
in eigen kleurlijnen
daar waar…
Met weigerende keel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 323 Ik moet wel gek lijken
met al mijn harde woorden
gesmeed uit een wind van metaal.
Maar ik heb altijd de smaak
van vlinders in de keel,
als het al een andere smaak is,
dan is het de smaak van rupsen in de modder.…
Cello
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 552 ik geef het toe, dit is cliché,
hoe jij teder de snaren streelt
van je cello, zo liefdevol,
je ontlokt tonen die zich
laten vergelijken, zegt men,
met de menselijke stem
ik sta geleund tegen de deurpost
en hoor de hartstocht zingen
van de metalen snaren, ik hoor
hoe jouw adem tel na tel versnelt,
je mond verstrakt, je lichaam
schokt, je…
Japanse tuin
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 404 vermijd het mos, een misstap is fataal
beperk u tot de smalle kronkelpaden
probeer het strakke leven niet te schaden
de samoerai zijn baas in Clingendael
men kijkt naar u met ogen van metaal
wie hier de kroon draagt laat zich simpel raden
de straf voor hen die regels overtraden
was onontkoombaar wreed en maximaal
ook bomen buigen voor de…
Elkaars blikken en blozen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 ze zat soms stil in haar keuken
bezig haar tranen te versnijden
in plakken stromende vloeistof
kronkelend nog op de snijplank
verder snijdend, steeds kleiner
fijner snijdend de pijn van zijn
mijn blik op haar, haar blik op mij
elkaars blikken, elkaars blozen
ze glimlachte om de flinterdunne
brokjes traan, klevend aan metaal
en met…