Netgedichten

netgedicht (nr. 5.462):

Concert

Ik zit buiten onder het balkon
aan de rand van de regen. Het geluid
van de neervallende druppels
op de straatstenen valt samen

met de hardere klanken van de druppels
op het metaal van de zonwering.
De straal water uit de verstopte dakgoot
soleert, de bliksem levert de lichtshow.

De donder dissoneert luid, gevolgd
door de klap van een dichtslaand raam.
Hard en zacht wisselen elkaar af.

Als het onweer de aftocht blaast,
neemt de eentonigheid toe. Langzaam
wordt het droog. Concert zonder dirigent.