Alle inzendingen

O, eenzaamheid! O, etherbleke vlam Die ongezien der mensen zijn verteert: Ik heb mij niet meer van u af gekeerd Nadat de laatste feestnacht me overkwam. O, eenzaamheid, ik heb mij niet geweerd, Wanneer uw gulzigheid mij alles nam. Wanneer het beste en liefste u niet ontkwam Totdat in leegte 't al was weggeteerd. O, eenzaamheid,…

De leden streden fel om de grootste Terwijl Hun aller handen bloedden van onschuld Met het geduld nu ongelijk verdeeld Over de handig ingehamerde kamer Waar zij gezamenlijk nooit uit zullen komen Door een wirwar aan verzegelde stokpaardjes Geitenpaadjes van niet eens zo lang geleden Beelden van inmiddels afgezwakte ideeën Dichtgesmeten…

LOFHARTENKREET OP GIULIA Mijn dochter die is jarig Giulias verjaardag bewaardag aaidag en vooral aardigdag wat is die jonge vrouw aardig, lief, aaibaar 19 jaar geleden geboren om 5 over zeven in de avond haar 20ste levensjaar is aangebroken ze is als 'beperkt' onbeperkt met de nadruk op de liefde haar derde naam is ook liefje zeker…

in het nu, ben je net als gister je bent dat in een momentum van kind zijn en alles wat daar op volgt . ik moet zeggen dat ik nog weinig heb met prille lente ja, ik weet ervan dan ben ik even weer die oudere man met de geest en lijf van de puber die niet verder kan . waar zelfs op een enkele dag de mens achterlaat wat niet meer past en…

Tamar schrijft een droombrief aan Noor hé Noor ik droomde dat jij mij een kaart stuurde en me vroeg wanneer ik bij je spelen kwam en dat we dan deden alsof de oorlog niet bestond we zouden kapotte huizen met kralen versieren en uit klei toverden we een vogel die ons dragen zou en dat we bloemen zouden schilderen voor de aller…

Daar ben je weer, zei zij, long time no see! Ze wachtte, stond erbij en keek ernaar hoe ik haar tilde, benen bij elkaar omhelzend drukte ik, heel even maar mijn mond, zij hield haar lippen op elkaar Veel later zie ik wat zij is geweest en vraag mij af wie of zij nu wel is of zij, die derde persoon enkelvoud wel echt geworden is wie zij…

Het is alsof er een landschap slaapt in het oude landschapsschrift nevelend door de droomwereld in de geesten van dronken filosofen door lelijkheid getroffen herzien zij de ernst van hun geschriften totdat er niets meer over is van de schoonheid in de wereld die als een vloerkleed aan hun voeten ligt.…

Alzo...een ode op hyperborea lof gezongen op godin Freya! wringend tussen snarende toetsen en toetsende snaren een hypertonale reis: electrifying geen botsing tussen akoestische stijlen tokkels van speelklok tot pierement nu eens op rode oortjeshakken stuwend transcendent dan weer bezwerend met mateloze sprongen in laarzen van zeven…

Hoop doet leven zelfs voor de VVD, die de gelederen hermetisch gesloten houdt nu pestkop Dilan weigert de deur op een kier te zetten voor gevaarlijke indringers als GL (oeioeioei!...) en de Patriarch van het Arbeidsethos van de hardwerkende Nederlander (o neeeee!...) PEST PATRIAE Geen samensmelting met miss Yezilgöz? Die…

Het is stil, en toch zo luid, in dit kapotte hoofd van mij. Het gevoel van opgeslokt worden door de leegte, toch blijft de paniek zo dichtbij. Vaak heb ik het gevoel dat ik in een soort verloren niemandsland ben. Zo alleen, zo kil, waar zelfs de regels van overleven ik niet ken. De wereld vliegt onophoudelijk aan mij voorbij, ik voel me…

Werken en rusten het buitenleven geluiden en geuren De vertrouwde horizon hoge zilversporen oplossend in de lucht Na de oogst minder doen minder praten uitademen met het ruisen en ritselen van de wind in zacht winterlicht…

De kat en de muis, maakten veel kinderen blij, met razen door 't huis!…

Mijn bedroefde koude hart Weent in diepe smart Om wat ik eer verloor, Ik lange koesterde daarvoor. Helaas, tant pis, het is weg, Ik had, heb ik niet meer, Ik mis dat node zo zeer, Het is echt een grote pech. Ik heb lang overal gezocht, Onder elke steen, In elke desolate krocht, Weet niet waarheen ’t verdween. Ik heb ’t zoeken nu…

Voor George Orwell Toen 't Koude Oorlog was: IJselijk toekomstbeeld In 't algemeen nochtans Blijft het gewis Dat een regering op Ideologische Grondslag gewoonlijk Een schrikbewind is ----------------------------------------- uit: 'Zeslettergrepigheid', 2009.…

"Ik zou die éne willen zien Aan wie ik denk altijd, Als ik hem zag vandaag, misschien Was ik mijn vreugde kwijt; Maar ook—wie weet—misschien mijn leed, Want, dít is mij zo vreemd: Ik weet niet wat hij geeft, ik weet Niet wat hij van mij neemt. Ik weet niet wat hij met mij doet, Ik weet alleen maar dat Ik hem nog ééns iets zeggen…

Stuur je nog berichtjes weet dat er geen puntjes verschijnen maar wil gewoon niet dat je naam bovenaan zal verdwijnen…

Als je met elkaar vliegt, heen of terug in 'n vliegtuig wel te verstaan, te gaan zit je ook voor de duur van die vlucht vast, gevangen, geketend aan een stoel 'n beetje vriendjes, vriendelijkheid hangt dan ook in de lucht en vliegt op grote hoogte mee voor de duur van die vliegvriendschapjes…

De VVD wil geenszins ‘over rood’, D66 niet met Eerdmans samen, Terwijl ze eerder tot de slotsom kwamen: De PVV valt echt buiten de boot. Ik vrees dat Holland tot Sint-Juttemis, Nog in ‘demissionarishouding’ is.…

theatrale kikkersprongen op pianotoetsen cellotinten fladderklanken ingekapseld verhaspeld taalfragmentatie vrije vingers twee vrouwen verbouwereerd zinnestrelen zangerige tranen in de rivier vloekend door de zeemond opgevangen in de kale kerk ‘dainuojančiomis moterimis’ verlangend tussen pijnbanken een hoogmis van schoonheid als één…

weet je, Wanneer we op weg waren naar het crematorium in Roeselare om Fleur ons hondje achter te laten dan reed een vrachtwagen met de grote letters' Fleur' langs ons heen. Hemels zal Fleur wel blijven... Geen mens heeft mij zo veel liefde gegeven als Fleur.Ze was een paradijs in huis. Haar weg kwijnen deed pijn. t'Was een aanslag op het fier…

Herfst - een kwetsbaar blad in de wind, nog even maar, dan is het voorbij Het blad laat los zonder haast, al wist het dat vallen geen einde is maar een mild terugkeren naar wat het altijd al was. De lucht vangt het op zonder oordeel, en even lijkt alles gewichtloos. Diepe kalmte blijft achter in de tak, dun als adem, nog dragend de herinnering…

maar we zouden niet vergeten dat we hebben gelachen, gelachen hebben we veel en dat zal ik niet vergeten want we hebben gelachen en veel hè? en dat zullen we nooit vergeten om- dat we zoveel gelachen hebben en dat niet vergeten gvd wat hebben we gelachen en niet en nooit vergeten dat we zo hebben gelachen omdat we samen waren en zoveel…

’t Is waar, de onwaardigste wordt vaak ten top verheven: Verdienste is ongezien, verholen of veracht: De wereld is een zee door stroom en wind gedreven, Waarin de parelschelp in diepe grond blijft kleven, Terwijl zij zich voor ’t oog met nietig wier bevracht.…

van de grond bekeken de Grote Zaal een gebroken verhaal ondergaan uit één keel van een vogelvrijverklaard volk oer-romantische verdwaald gladgestreken in Bachiaanse viooltaal op naar Pandora onder het dak geplakt van de Burcht der Vrede & Spel langs de gang voor incrowds naar Essaouira’s tovenaar & de dansende flankmannen hadden aandacht…

De ijskap wordt ongevraagd verwarmd, haar glans verdooft, haar rust verarmt. Ze ademt uit wat eeuwen zweeg, en zinkt waar water wegen kreeg. De zee verruimt haar zilte grens, verslindt de koude zonder wens. Wat ooit het licht nog zacht bewoog, verdwijnt ten slotte, uit het oog. Wat bleef van wit smelt in het licht, het oude zwijgt, het…

Wie mij jaren niet zag, heeft de geleidelijke overgang gemist zoals gekken hun verleden vergeten zijn en als een ander verder leven Genoeg getuigen, allemaal verschillende verklaringen wie ik was, wat ik toen deed en hoe dat mogelijk was Wat vind je, heb ik nog de wangen van een jonge god, en ben ik ook de gezichten die ik trek en de…

Terwijl ik beî mijn ogen sluit, Verzucht ik, ooh, wat verlang ik Naar haar armen om mij heen, Zoals vóór zij voorgoed verdween. Voel ik haar lippen op die van mij, Verbeeld ik weer met haar vrij, Voel haar zachte lijf tegen mijn lijf, Wil dan, dat gevoel altijd blijft. Droom ik weg in mijn herinneringen, Beleef weer de tijd van toen…

Ik heb het klokje rondgeslapen 12 uur lang lag ik op bed op bed op vakantie in Spanje nu wacht Nederland weer en haar weer ben ik voldoende uitgeslapen? ben ik voldoende uitgerust?? zeker niet voldoende uitgeslapen! maar wel voldoende uitgerust!! op basis van mijn positieve creativiteit!!! want er wacht zorg en aandacht voor mijn lieve…

Ze glijden zonder haast voorbij, vergeten waar ze horen, veranderen van huid en vorm, verdwijnen zonder sporen. Het licht beweegt hen als gedacht, een zachte kracht, onzichtbaar plan. De hemel draagt wat zij verliet, een stilte die niet sterven kan.…

Toen de aanstaande jeune premier van onze tot in merg en been gepolariseerde apenheulrots nog maar enen turf hoog was werd "Rob’s drop" ten tonele gevoerd door een zekere Piet van Barneveld, de man achter Sweetlife, de snoepdoosgigant Voor de zwarte zoetwatermix van allerhande scheepsgerelateerde vormen met staarten en baarden…