Alle inzendingen over emoties

Als ik niet aan je denk of raak Wens ik mij denkend met je te verstaan - Dat is volmaakt - Dat ik niet met je slaap maakt echter Dat ik denken moet je aan te raken Waardoor ik waak - En aangezien ik je niet meer zag Moet ik zelfs volstaan met in gedachten je te spreken - En ik raak van slag Wat de verbeelding niet vermag! Uit niets…

Soms denk ik terug aan mijn kinderjaren Die tijd was fantastisch Heerlijk...eerlijk Soms denk ik daar aan terug En denk ik vlug Was ik nog maar 16 jaar Dat is helemaal niet raar Soms verlang je terug En kan dat best ...vlug…

De telefoon opnemen op de grens van het bestaanbare ten einde raad een wildvreemd nummer draaien roepend: ik ben doodongelukkig dood en ongelukkig zeg iets wat mooi klinkt lieg iets wat beter lijkt ik ben doodongelukkig red mij. ----------------------------------- uit: 'Proeftuin', 1953…

Je wacht op iets dat je steeds denkt te zien maar altijd mist De beelden lijken een houvast als je in ‘t donker grist Die glimp en dan toch weer die angst dat je je hebt vergist…

Het avondlicht vergaat en glijdt Van mijne blinde vensterruit - Nu nadert al de nacht en breidt Zijn duister over mij uit. Zijn zoele adem lekt mijn hand Als een stervend zwaarmoedig beest, Hij lekt mijn nevelig verstand - Het is geweest - geweest! 't Is of over mijn handen en Mijn lege hersenen en aan Mijn weke hart twee vleugelen…

een mooi mens ontmoet je altijd onverwacht gewoon op straat een heimelijke blik een gefluisterd woord een onverwachte aanraking plotseling duiken ze op In je fantasie of in jouw dromen intens en onstuimig liefdevol en zorgzaam koel of berekenend een mooi mens raakt je uit het niets zomaar opeens warm en liefdevol zacht en…

jong zijn is een zegen nog zo onschuldig en verlegen nog een lange weg te gaan nog zoveel om te overwegen oud zijn komt dan wel met gebreken maar het zijn wel de oude bomen die vele stormen hebben doorstaan die zo mooi zijn gaan verweren die ik zo bewonder dat ik er graag bij stil blijf staan want er valt zoveel van hen te leren…

Gelijk het gonzend bliksemen van motoren, waaraan een mensen-wil zich-zelve riemt, het ondoorgrondlijk- ijle wil doorboren tot waar de blik van Gods oog doorpriemt; neen, gelijk licht in licht : gelijk een kaarse zo karig, dat de zonne haar doorvreet van 't vroege groenen tot het late paarsen maar die haar kleinheid onverdoofbaar weet;…

Dwalend door verlaten straten van mij onbekende kille steden doodstil door Jan en alleman verlaten opgejaagd door spoken uit het verleden wandel ik op een vroege zaterdagochtend aarzelend door mijn hoofd op zoek naar zekerheden waarvan ik denk te zijn beroofd. In een kluwen van verlatenheid en nijd die de liefde even deed verzwinden. ben…

Zou ik je moeder zijn dan maakte ik voor jou aardbeien met zure room. 'k Gaf je een dekentje voor de eerste kou, een passend vriendelijk woord, het is warempel niet erg veel maar het maakt je vast genoeglijk loom. Maar ik ben slechts je vriend, één die de weg soms moeilijk vindt maar ik leg mijn oor te luister, bij ’t eerste invallende duister…

De menselijke ziel kan verdorren tot een vlakte vol verbrokkelde stenen waar geen boom of plant op groeit slechts grauwe droogte heerst zware lucht duwt je neer om in doffe berusting dan wel wanhoop te wachten door de drukte van jouw wezen op het troosteloze gruis spuit ineens een springbron op is een statige fontein ruist onverstoorbaar…

Zij verstaat de kunst te stimuleren als ik m'n oor bij haar te luisteren leg ze weet met wat haar plots te binnen schiet met wat ze meemaakt, zich ineens herinnert met wat haar diep van binnen bezighoudt  mijn onbewuste te conditioneren al cumulerend zonder kop of staart ontstaat kaleidoscopisch een structuur dan loopt mijn brein vol -…

Nu is de heide blij getint Met paarse bloemenkleur, Nu is de zoete heidewind Vol zoele honinggeur, Nu gonst de aarde van 't gebrom Der bijen wijd en zijd, Nu is de hoge lucht alom Eén blauwe zaligheid... Maar, als de heide 't schoonste wordt, Dan komt de winter aan, Want bloemenschoonheid duurt maar kort, En vreugd is gauw gedaan.…

Teveel gedachten Een overdosis ratio Regelt ons bestaan Terwijl al wat nodig is Is te luisteren naar ons hart Voor onszelf Voor de wereld Voor al wat dierbaar is Het hart weet het 't best Daar klopt het ritme van het leven Het ritme van liefde en licht Daar verliest alles haar gewicht…

Sateh gado trampan kantan trima kassi deng kedeng Dat zei mijn kleine indo kokkie nachtvlinder uit marrakesh makan in de kleine uurtjes makan rechtop in haar bed Als rempèjeh in de sampan sist met badjak of manis balinees of kalimantan wordt die kroepoek heet pedis Die kassian met deng kedeng stop ik in de vertaalmixer die toverrijst…

Kussen is een troon van morgenlicht, waar men heersen leert en nederknielen; Kussen is een kostbaar evenwicht, tussen mensenhart en mensenziele. Kussen is een wonderlijk akkoord, waar de zielen in elkaar verglijen; Kussen is wel 't goddelijkste woord, dat uit mensenmonden kan gedijen. Kussen is een zomer-avondgaard, waar de vruchten tot…

zie haar nu eens gaan the greatest of all times - goat niemand kan haar verslaan het leek wel een dolfijn die daar door het water schoot en ook al is ze nu dan zo groot ze blijft ten opzichte van de zee en diep van binnen toch altijd maar heel klein in gedachten zwom het hondje Rio met haar mee ook al is het maar een hondje het was de laatste…

De keuze verraadt Het ware gelaat De maskers vallen Door ze te dragen…

voor ons is samen thuis hand in hand de tuin en schuur de muur waar we altijd speelden en ik jou en jij mij verveelden met kijken naar elkaar wij waren altijd snel thuis ook in het grijs bestofte treinstel op een totaal verlaten station in de middle of nowhere ook thuis bij de slaande kerkklokken waar wij vergeten waren uren te…

Ik wacht bij haar en maak haar laken glad. De grind die in haar adem brak is van het nachtpad weggejaagd. Ik ontzeg mij elke scharnier, ik leg vertraagd mijn wanten af en schik gevallen beelden tot de droogte van haar slaap mij weer in hoeken zet en zij van ver haar lenden draait en schaduw maakt uit draad die gloeit. --------…

in die ene traan zag ik jouw en mijn heden en verleden vreugde en verdriet vanuit beider perspectief ontdaan van vals sentiment klaar glimmend en doorzichtig weerspiegelend al wat ons is gegeven wat in die traan valt te lezen is zo bijzonder ongekend vergeet vooral de vreugde niet ze doen zo veel uit de doeken simpele eerlijke tranen…

Als, als je gekke antwoorden krijgt onbelangrijke, nietszeggende. En toch misschien dat de ander zijn best doet, aan iets voorbij wil. En denken, mezelf verplaatsen of denken dat ik me kan verplaatsen in andermans situatie Mededogen is een wezen Is een substantie Is liefde Ik wil het door me heen Ik wil me openen het te voelen…

Er zit een pad op mijn leven een grote onwrikbare pad die opeet wat ik wil vergeten, opdat de schuld niet ontsnapt. Zo vet en vervuld het verleden, zo nietig de pijn van de dag, b.v. dat ik je lichaam wil strelen, maar niet bewegen kan. Goedenacht. Kon ik een naald in haar steken, werd zij onttoverd misschien, een mens, kon de schuld misschien…

Even dat vriendelijke handtastelijke contact die korte ontmoeting onder zomers maanlicht in boeken die ze ’s nachts mag lezen een droom van taal is meegenomen glimlach van een nieuwe jeugd een oogopslag in stille uren na ieder hoofdstuk rust en vreugd na al die zinnen, nieuwe dromen even dat kortstondige emotionele voelen wat de slimsten…

Ik las een epitaaf in het Ionisch de verzentaal van Sappho en Homerus het klinkt als een cliché maar 't is iconisch voor 't leven voor de bloeitijd der Atheners Het grafschrift was gebeiteld in gesteente een zuil, een jonge vrouw in lang gewaad toont ons nu en profil haar schoon gelaat kijkt wat omlaag, en staand op haar gebeente spreekt…

Je ontstaat in mij door dit gevoel van leven onuitputtelijke energie door het gevoel van gewoonten bron van emoties, wij als bronnen van emoties emoties als bronnen van leven, je bent waar de rivier begint, de oorsprong, het begin van al het leven je komt uit de grond, je verbergt je in een rots je bent weerbarstig, onweerstaanbaar eigen…

Ergens kwam geluid uit in de sauna ik lag op een bed golven hoorde ik beuken, meeuwengekrijs Weer dat AI achtige, dacht ik sloot de ogen maar. Maar hoe ik de kusten zag van foto's die ik gemaakt van lange eenzame wandelingen de bocht in de verte wolken partijen, de wind voelde op mijn wangen ‘k er over schrijven wilde, m’ erover…

En dispereert niet, kwade goegemeent kom, 't is maar tijdelijk het kan verkeren 't zijn kwezels op de weg geen zwarte beren met Yogi had Winnie het goed gemeend Het kwaad komt van Moen van den Eerenbeemt zijn braaksel van het slijk der rulle aarde heeft voor Marie nul en generlei waarde 't is hemeltergend en gekrommeteend Haar hof lust…

Liep vandaag weer eenzaam langs jouw raam, er werd niet vrolijk naar mij toe gezwaaid. In wanhoop fluisterde ik stilletjes je naam, daarom toch nog één keer omgedraaid. Echter jij bleef voor mij in de leegte verborgen, ben toen verslagen maar verdergegaan, Mijn dromen achterlatend waar ze blijkbaar horen, bij haar die helaas niet meer naast…