Alle inzendingen

soms is er verval in de herfst van je leven maar er is ook kleur…

De wereld is een schaakbord lijkt het wel, De één probeert de ander te verrassen, Te ondergraven of te overklassen, Reáliter is het een dreigend spel. De spelers komen volgens mij het verst Met een remiseaanbod, vóór de kerst.…

Decembers mooi gebogen c bevalt me, doet denken aan de lagere school, de tweede klas van juffrouw Kranendonk, rode inkt voor perfectie, de verbeten uren van herhaling, de lijnen van de letters, de onmacht op papier, de streng afgepaalde weg naar een eigen handschrift, de vingerafdruk der cultuur. ----------------------------------------…

Gezegend, die de rozen doet Onder Uw lach ontluiken Aan de verbolgen struiken In glans van sneeuw en bloed. Gezegend, die de vogels hoedt, En lokt een schuwe zinger Heel teder op Uw vinger, En wekt het nestend broed. Gezegend, die der kinderen schal Bij 't spel met bikkel en met bal Ons droeve hart laat raken. Gezegend, die zich vaak…

Mijn wiegje was een kinderbed met spijlen Ik was een huilbaby, een zwarte meeuw In de familiemui; een niet te peilen Vreemd donker kind uit een voorbije eeuw Met roze nageltjes en zwarte ogen Wit lakentje, borduursel en satijn Geboortetranen die er niet om logen En rondjes kinderwagen op het plein Veel later mocht ik lopen over tonnen…

deze middag toen ik niet kon praten dacht ik aan de lente ik neuriede een kinderlied uit een andere lente een andere wereld toen ik geen taal had voor de angst die er was deze middag toen praten niet lukte neuriede ik een kinderlied uit een andere lente totdat ik verstomde alleen maar snikte en ik deze middag in mei nog…

We kijken wel hoe een koe een haas vangt, een worm geluidloos crepeert, een schildpad z'n hoofd schudt om zoveel domheid, een uil zich afvraagt wat de mensheid mankeert... (Kennelijk om daarna smakelijk zijn muisje en wij onze comfortzone te verorberen!) Heerlijk om te constateren dat de wereld zich aanstelt. Wat zouden we moeten doen…

Nooit sneller rees aan 't schrijversfirmament de zon, als onze allergrootste ster doch hedenochtend was het dan zo ver als influencer is mijn naam bekend! Ik kreeg van Google Ireland Limited als ware het een sinterklaassurprise met een cadeau - ik had niks meer te kiezen - het volgende verheugende bericht "Van harte! Je reviews hebben…

In Volkswagenfabrieken wordt gestaakt Het personeel wil graag meer loon ontvangen Het hoofdkantoor heeft andere belangen En wil dat meer voor minder wordt gemaakt Wie concurreert met China moet besluiten Om op Chinese wijze uit te buiten…

Voor het niet meer lukt om de kieren van ramen en deuren af te dichten tegen verraad, moeten we andere risico's nemen om onze dromen te behouden Tot het niet meer lukt om met handen en heupen onze onmacht met elkaar in liefdesliedjes weg te dansen en mee te zingen met het geluk en het verlangen Dan samen met ogen en lippen te dansen…

het sprookje ging haar vooruit in sluier traan en satijn met hun schitterend zachte kleuren de jonge huid transparant adorerend waarbij raken al een beleven was en stilte juist de monden voeding gaf aan de spanning van haar fraai gebeeldhouwde aanwezigheid die deze momenten in warme nieuws- en muziek vibraties…

Ik vind niet dat je van een mens moet houden. Ik heb het gedaan. Vooral van vrouwen. Er was mijn moeder. Er was een kleuterjuffrouw. Er was een omroepster die het met een uitgever deed. Toen wou ik dichter worden Mijn hart ruimde plaats. Letterlijk te veel. Ook de liefde voor mezelf, een mens tenslotte, strandde. Ik weet nog waar en hoe. Ik…

Zeg eens, krullebol, sprak een wolf tot een lam bij een beek: Waarom sta je daar zo te drinken alsof geen mens er naar keek? 't Wordt hoog tijd, dat ik eens kennis met je maak en wat nader spreek, En dat zal heel wat anders zijn, dan met rammetjes te vrijen. Wou jij nu hier het water bederven; dat zal ik niet lijen. Maar, Mijnheer! sprak het…

Kent u, ken jij ook van die mensen die voor je denken en zelfs zeggen na te denken te denken over jou, wie je bent die dan weten wat goed voor je is wat je anders zou moeten doen wat je beter kan laten en hoe je het kan maken die zelfs zeggen het, dat en wat vooral voor jouw bestwil te doen te overdenken over jou, voor jou en het zo,…

Ik hoord’ een heli in de lucht hij draaide rondjes en voeg me af wie in die vlucht: is het de Sint en zoekt hij lieve kind’ren? Is hij modern nu, wil hij ‘t paard nu niet meer hind’ren? Of zoekt hij in mijn stad boven ‘t gevang een demonstrant, die juist moedig is, niet bang? Dit zijn vragen die me bezighouden Juist deze dagen want heb vertrouwen…

Vanmorgen voor ik wakker was werd ik gewekt door de haan hij riep dwars door het vensterglas. “Hèy 't is tijd om op te staan”. Ik opende het vensterraam en gooide de pispot naar z'n kop met inhoud en hele santenkraam en riep; “Ik krijg je nog wel, let maar op”. Hij vluchtte in de schuur naar de hanenbalk 't werd me allemaal toch een troep…

Tijd draagt de uren naar december en verder naar waar de laatste verlangens worden geblust contouren vervagen tot amorfe schaduwen in diffuse schemering en alles lost weer op tot herinnering straks vertakken wij weer in dromen van gevleugelde momenten en demonen we leggen ze te rusten op het kussen van de nacht.…

De hond leert anders te blaffen, hij beoefent -- iets nieuws: de zangkunst.…

rouw is het rijpen van de appel aan de boom in weer, wind en zon genoegzaam gegroeid geraakt laat hij vanzelf los…

In de herfst verzamelen zij zich met velen bij de waterplas de meesten vertrekken voor de winter wiekend op wolken van ongestild verlangen. Meestal blijven er een paar achter overvallen door angst voor het vliegen zij boetseren met droeve hand de tol van overblijven. Hoe komt wie vliegt ooit tot bedaren, en wie niet vliegt ooit van…

Dolende ziel der onzichtbaren zonderlinge anonieme avonturier in pseudoniemen gehulde emmausganger laatste avondmaalgast primaire verspreider van het woord in den vreemde efeze rome corinthe jawehganger in nero's tijden quo vadis paulinianus hoe uitzonderlijk uw moed petrusciaanse nero in rome ecclesia in catacomben codex…

De sterrenhemel Als rust delend deken Verleden liefdes omsluit…

mijn woorden raakten kant noch wal dreven al snel weg naar open water waar de letters hun verbanden met de zinnen verloren zo kwamen zij steeds dieper in het water te liggen verdronken omdat de betekenissen voor het geheel te weinig draagvlak bleken te hebben ik voelde dat ik aan mijn stuk liefde te weinig boeggolf had toegevoegd…

Jongen, er is nieuws voorhanden: Sint Niklaas is op de baan. Hij doorreed al vele landen, En komt spoedig hier ook aan. Op een sneeuwwit paard gezeten, Met een gouden zaêl en toom, Overal goed man geheten, Overal zeer wellekoom. Als de kindertjes al slapen, Rijdt hij nog bij nachte rond, Om hun vreugde te doen rapen In de vroege…

(Overal de stad als helft. Overkant. Brug naar... Tunnel onder... Eenrichtingsverkeer, bevestiging van de helft als verzelfstandiging. In de stroom meelopers tegenliggers. Is daar 'de ware helft' bij en is dat zoiets als 'je beter zelf'?) --------------------------------------------- uit: 'Zacht gat in broekzak', 2005.…

Ik hoor je soms hees fluisteren. Om ’t bed staat de stilte, de nacht. De bamboebosjes kraken zacht, Buiten in het verdere duister, Want het gaat sneeuwen in de nacht; Morgen is de wereld wit, Wordt het winter. Onze liefde… waarom huiver je? --------------------------------------- uit: Yoeng Poe Tsjoeng (1930)…

Het geestelijk licht dat is gekomen Met de zon vanaf China en Japan Tot aan Egypte, Griekenland en Rome Bereikt zijn toppunt in Nietzsche's Duitsland Dat bij Spengler het Avondland heet Waarin een presiderende Übermensch Zich een rusteloze roeping aanmeet En een overtreder wordt van elke grens Die zijn heil verkwanselde aan Satan Als…

We waren samen Het was niet lang Maar wat we deelden Wel van belang…

Ik werk graag voor het raam en voor buiten achter het raam laat het buitenlicht op me schijnen zeker in donkere dagen pak ik aan licht wat ik pakken kan Ik kan ook uren turen voor het raam uren turen naar het licht het licht dat mij licht maakt niet altijd gelukkig, maar wel senang niet meer bang niet meer ongelukkig gekscherend noem ik…

Zwevend in de wind vleugels tekenen de lucht ochtend vol wonder Hoe plotseling de ochtendblauwe hemel boven de stad is bezwangerd van diverse kokmeeuwen die met hun uitgestrekte vleugels zweven in de adem van de wind Vol ontzag volg ik onzichtbare lijnen die ze maken in het eerste licht na het donker. Het is niet alleen onverwachte verschijning…