Alle inzendingen

Een rode ballon die zacht meedeint op de wind. In de vorm van een hart dat nog niet los wil laten. Bloemen hebben hun kopjes laten hangen Veelkleurig rozen koesteren dakpansgewijs het zand. Een zacht parfum komt me tegemoet Een pas gedolven graf.…

te snel ging de bus langs de grijze streep van bleke bekkies en ogen zonder blik door te weinig variatie krijgt het bewegen een verkrampt beeld door de ookal introverte leefwijze een veel te kleine woordenschat door het mankeren aan sociale vaardigheden intussen is de rij tot kring verworden de open einden hebben contact…

En toen, gifmuze, kroop hij in mijn blik: een man, klein, dik, met onbemand gezicht die keek alsof hij Ron of Ruud moest heten. En alles wat hij dacht was mij bekend: belasting, voetbal, Emma, missverkiezing, broccoli, koffiefilters - heel zijn mond een dunne brief vol blanco levensdrift. En ik was in verwachting van een scheef gedicht, wou…

Hij is romantisch, laat met de moesson kusjes -- op mij regenen.…

- The just mean lies in obedience, which both waits for the signal to start, and obeys it when given. - Het krijgspaard, in wiens aâm de rode dampen snuiven Van d'opgezwollen moed, die hem de borst vervult, Doet met zijn ijzren hoef de grond rondom hem stuiven, Daar 't uit te breken poogt in prikklend ongeduld! Met vaste hand en knie bedwingt…

De foto op het programma van Bernd Jáhn en Mickey Wagner voelt als 'n stralende, intense, innemende lach 't beloofd een overeenkomstig muziekpodium te worden voor piano en klarinet in de Kapel klanken en kleuren in samenspel laten zelfs geuren los van een muziekmenu om van te smullen, zo om van te genieten muziek de onlosmakelijke menselijke…

De foto die in Blijdorp is gemaakt Van tien van kou vernikkelende apen, - Waarvan de een wel heel fors is geschapen - Heeft dierenvrienden in het hart geraakt. Edoch ik zeg het maar recht voor zijn raap: Ze staan daar - alle tien - heel mooi voor aap.…

De Belg David van Reybrouck historicus en schrijver zeker een denker is de nieuwe DENKER DER NEDERLANDEN maar vooral een doener een vérdenker geen vérdoener dat zit niet in een Belg!!…

Weet je nog hoe we stonden aan de rand van het perron jij met je jas strak dichtgeknoopt ik met mijn handen diep in mijn zakken met de wind die langs ons heen sneed wachtend op de trein die ons naar huis zou brengen Weet je nog dat moment van stilte toen de rails begonnen te zingen een trilling onder onze voeten hoe we elkaar aankeken…

Het alziend leesoog zweijmelt om ons heen het dient zich aan als door een wesp gestoken verlaagt andermans geestelijk eigendom tot barbarij zonder eerst te bevragen en wat nog erger is: zonder pardon Het linkeroog leest tegen wil en dank het rechter tegen heug en meug - geërgerd ontwaart zijn geelgekleurde blinde vlek het kruidje-roer-me-niet…

De fantasie waarin ik zwelg, die ik als een troostende deken om me heen weet te wikkelen, mag geen werkelijkheid worden, want hoe moet de werkelijkheid mijn fantasie dan nog prikkelen?…

Gedachten steeds weer aan hetzelfde besteed aan zonnestralen over kabbelend water aan die zeilboot die daar tussen de oevers gleed of aan die statige zwaan daar even later. Daar achter het golvende gekrookte riet de zwaluwen die over het water scheren een schilderij waar menigeen van geniet en de schepper voor te danken en eren. Dromerig…

Begin nooit met een loze constatering nooit in de eerste persoon enkelvoud al zit ik met wat ik bepleit al fout temidden van de inslag en de schering Ontkom daar maar eens aan als het subject dat naar de buitenwacht kijkt als object als waarnemer naar wat wordt waargenomen valt daar nou wel of niet aan te ontkomen? Loos dus dat…

De voorzanger nodigt het koor meanderend uit om te antwoorden op Vragen over gestorven dagen dagen waarop het donker stil blijft staan Voor l’esprit deuil de rouwende geest voor elke verschrikking Een ontregelend lied het verdragen van verkruimelde stilte De schreeuwende spijt het duizelende licht de stemmen dalen Tot een…

Een pad Besloten in Groene hoge hagen Een stap, een steen, stilleven langs De sloot Sta stil Geruisloos daalt Het zachte hemelsblauw Traag in avondschaduw als een Vlinder…

Waarom leven we zo dat we voelen liefde -- tekort te komen?…

wij spleten de draden sponnen allerhande kleuren knoopten met tijd stukjes gelegenheid terwijl de achtergrond hits uit reeds lang verleden jaren liet horen waarop door alle generaties gedanst kon worden vooral door blond met trippelwitte voeten terwijl de navel al ondeugend rondkeek zonder te knipperen spontaan welde…

De goede smaak is iets om na te streven, Ontwikkel daarom flink je smaakpalet. Als je iets smaakvols zoekt, dan weet je het, Proef, ruik en inhaleer dus bij het leven. Maar dat gevape, daar ben ik dus niet voor, Da’s smakeloos of heb je dat niet door?…

Daar ginder in der olmen lommer, Zag ik de hemel op deze aard Ik voelde ’s levens volle waard Daar ginder in der olmen lommer. Want zij, die englen evenaart Ontrukte mij aan zorg en kommer Daar ginder in der olmen lommer Zag ik de hemel op deze aard. ----------------------------------- uit: Gedichten (1850)…

van dichtbij is alles anders niet noodzakelijk mooier of beter lelijker of meer of minder interessant maar anders of dat op zich niet - man, wat kan jij zeuren - al meer dan voldoende is --------------------------------- uit: 'planeet jeugd', 2003.…

Ik zou je missen als het mocht Jane Doe, dat moet je echt geloven Waarom moest juist jouw kaarsje doven Wie heeft je magerte gekocht Waarom zag niemand hoe je vocht Met moeite kom ik dit te boven Ik zou je missen als het mocht Jane Doe, dat moet je echt geloven Voor jou nog lang geen stille tocht De schouwarts, rustig aangeschoven Gunt je…

Gewoon een geluksmomentje Dierbaar is haar naam bijna aaibaar, voelbaar Schol, 'n geluksscholletje:: Lisa Schol (26) voerbaar dierenverzorgster in Diergaarde Blijdorp Rotterdam Dierbaar, voelbaar is haar momentje haar momentje van geluk van haar familieportret van haar Galada's, keurig op een rijtje Geluk voor haar geluk voor mij…

Moeite, lust, verlangen en inspanning, Zij omarmden de onware toekomst, Welke gevoelens komen met hun komst? Wanneer horen ze mijn begeerte zingen? Mijn falen heeft mij weer achtervolgd, Geef mij een mooie morgen in ruil voor vandaag, Zonder eenzaam falen kan mijn geluk weer ontstaan, Dan zou mijn ziel vliegen onder het geluk van de zomerse…

Lezend, wegend, vraagteken-zettend snappen waar de woorden naar toe willen. Het grammaticale gevoel! Uitweiden blijkt te veel geschreven. Het overspannen taalgebruik: baroktaal dat romantisch aange- dikt annex kunstzinnig gefrunnik je moerstaal ruilt voor malle moeren! Gelukkig kom je ook pareltjes tegen. Je vat weer moed, maar dan zie…

De maan is helemaal vol beeldhouwt met haar stralen knoestige eikenbomen tot spelers van een geheimzinnig schimmenspel schijnt boven Slot Bommelstein maakt van zijn torens en muren een verwazend kasteel waarin Tom Poes en heer Bommel vage denkbeelden bebroeden voor spoedig ondernemen ofwel licht soezend genieten van gerecht door…

De zon schijnt De lucht is blauw Goh wat een kou…

er waren meer paraplu’s doorregend nat die bewogen bij de gehaaste pas en schommelden het mat refrein dat de regen met een zware glans begeleidde. meer paraplu’s droegen een zilvervlies mompelden onverstoorbaar naar binnen gericht in een trage nukkige golf soms even uit het evenwicht maar dan weer gedempt naar lange schreden gericht.…

Wees welkom in het luid gekwaak der hofvijver in haagse kring van ooievaar in niemandsland van kikkerland en bonestaak van redeloze meerderheden waar alle minderheden reden in 't nieuwerwetse voorportaal van 't huis der staten-generaal Wees welkom in het koninkrijk het laagland van de minderheden het groene hart achter de dijk bekneld…

Een mooie dag vandaag, al is het nu nog koud. Veel stilte na de drukke dagen van jaarmarkt en kermis, van vertier en vermaak. Wat zoeken wij wanneer we durven stilvallen, wanneer de vragen er weer zijn, het uitzicht op wat komen gaat, de droeve of de blije herinneringen? Het gaat voorbij, zoals alles voorbijgaat, alleen de liefde blijft,…

met het ritme van de regen op een zondag zonder zorgen, speelt jan klaassen de trompetter de nieuwe morgen kondigend malle babbe lacht en zingt in het licht van de seizoenen het werd zomer in haar hart met de liefde om te zoenen dag zegt zuster ursula met een glimlach zo sereen als leonardo dromen schildert in kleuren die we nooit zo…