Alle inzendingen over lichaam

Mag ik u even interbumperen mijn timmermansblik en het spitzengefühl mijner vingers vertellen u haast evenveel als een echo een pet- of een mri-scan hoe u eraan toe bent althans momenteel in uw status quo sanitatis qua maag darm en nieren hart longen en klieren uw pancreas alvlees en derma epitheel: wat ik voel is een stralend…

Mijn adem gaat daar waar zijn handen gaan en komt tot staan in vastgeklonken ogen. Daarna is heel mijn evenbeeld bewogen en raakt me, ook al raakt hij me niet aan. Ik heb mijn lichaam dikwijls afgedaan als bron van overmoed en onvermogen die ik haast onverschillig op liet drogen. Maar nu wil ik het water weer verstaan. Zo lig ik als een…

Vandaag hoor ik meer over hoe en het wat Over omega alfa en sigma Maar het blijkt vreemd genoeg een enigma Ook zij tasten in een zwart gat Ze willen de hoed en de rand En van de kous ook het naadje Ze zeggen we gaan tot het gaatje En sturen me dwars door het land Nu wordt het het almc Daar hebben ze meer expertise Op een deelgebied…

Ik zei: het zijn de zenuwen, de dokter: het zijn ratten in uw lijf. Ik sprak: ga weg, leef zonder mij. Nu ik alleen ben, resten mij de resten. Zichtbaar alleen de glans op mij, op de lege vinger na het aanraken van de zelfontspanner. ------------------------------------- uit: 'Welcome Hygiëne', 1996…

De aarde, zon, maan en sterren, Geven mij veel vreugd, Familie, vrienden en bekenden, Geven mij ’n fijn gevoel, Maar wat ik mis is ’n liefdesnest, Ik al zo lang ontbeer, Ik lig alleen ’s nachts in mijn bed, Elke nacht weer en weer. En toch ben ik ’n tevreden mens, Alleen dat ene ontbreekt, Verder is er niets ik nog wens. Als ook…

Wie in zijn jeugd De wellust wil vernielen, Ontbeert de vreugd, En voert een dom gemoed. Wat is de deugd? Een tirannin der zielen, Die nooit verheugt, Maar zinnen kwelt en bloed. Koom hier bij ons aan deze waterkant. De weelde woont op dit gelukkig strand. Koom…

Je lichaam ja je lichaam je behaarde onbeschaamde lichaam je zinderend witte lichaam je languit liggende lichaam dat mij aanstaart met gaten en gleuven, met dotsels, kroezen en poezeligs of zich schuilhoudt in mazen en lakens of puilt uit pakken omvatsels, het is almaar je lichaam je lichaam je lonkend luibekkige lichaam je kronkelig wiggende…

Zware ballen tegen een wand gooien Dikke verenstokken plooien Halters met veel schijven drukken Aan kabels met gewichten rukken Dikke touwen zwiepen Nooit over spierpijn miepen Springen, hurken, liggen en omhoog Aan de rekstok met een boog 50 keer met halter in je nek diep door de knieën zakken Bij opdrukken in je handen klappen 50 keer…

Er was toch al met tegenzin, dat bleef je zien, een bankje neergezet. Hier dan, harde planken naast een boom, als je zo nodig zitten moet. Maar liefdeloos of niet; het bleef bezet. Een oude vrouw, al in zichzelf gekrompen, half voorover, hoofd onder de takken door en kin vooruit geschoven alsof alles haar was overkomen, alles voor haar was…

De koude tegels spreken geen troost, de afzuiging zoemt als een gedachte die niet wil zwijgen. Een grijze wasmand staat als een stille wachter. Dit is geen thuis. Tot het water stijgt. Tot ik me laat zakken, in schuim dat mijn lippen raakt. Een zucht. Lang, diep, alsof mijn rug het eerst ademhaalt. Mijn ogen sluiten zich voor alles…

Je bent een geurige meneer. Ik heb je geroken toen je naast me zat. Je was als een theedoos van Van Nelle met heel veel verschillende smaakjes erin. Al ik naast je zou liggen zou ik je afsnuffelen zou mijn neus in je haar mijn neus in spleten hier en daar. Ik zou me in een geuren-dromenland wanen, met jou geurig als iemand maar kan…

Jij raakt mijn gezicht strelend aan, heel even maar -- en toch duurt het lang.…

mijn rug groeit krom en ik vraag mij af hoe en waarom en wat gedaan met die gekheid onderaan wanneer loop ik weer recht? slapen lukt niet meer de oude trucjes weigeren dienst de schapen lopen door elkaar dus tel ik maar de schapenpootjes en daarna mijn laatste loodjes…

Er wacht mij een apk niet van mijn auto die heb ik zelfs niet maar van mijn benen mijn eigen vervoer en dan met name van de knieën zijn die nog te onderhouden? mijn geest is gewillig maar ik voel het vlees wordt zwakker straks zwalk ik over de weg mijn APK station is HET MARNIX, Amsterdam centrum van beweging ik ga nu op weg met…

Ik heb naast m'n levenspartner, een man een ouderpartner, samen dochter Giulia, een binnen-echtelijke relatie erbij gekregen zo, zo, doch u, jij behoeft niet te denken aan promiscuïteit of polyamoreus het is echter mijn meest innerlijke relatie mijn heel persoonlijke tussendoor slapie soms ga ik wel helemaal in m'n nakie als het erg warm…

Pas als mijn voeten pijn doen mijn handen willen grijpen er een ijzige wind staat koude golven over mijn lichaam de zon op mijn voorhoofd brandt en ik doorweekt ben van de regen pas dan zal ik jouw in de ogen kunnen zien we zullen wandelen in dezelfde ruimte dezelfde hoogte breedte diepte Het sneeuwt als er sneeuw valt het regent…

De kaas moet vers uit Parma komen; De pepers rood uit Pomerigio De mascarpone moet geel-romig zijn En jij moet zingen bij de wijn. Ik zal een jonge kwartel eten, Gestufft met mortadella en Toscaanse weed. Je bloes hangen we voor het venster Tegen inkijk en insecten. Het fruit zal branden in je mond, En wat je zingt wordt stilaan honger,…

Ik stond op en was opeens gekleed in mijn oude leeftijd. Een moment kleefde mijn blik aan het glas dat ik dronk: mijn hand in brons gerimpeld, de piano onbespeeld. Ik had nu een bevende toon, wiskundig gevoel voor oneindigheid. Het was als altijd nacht en ik zag haar liggen in een zonderlinge eenheid van gemurmel en slaap, tot ze draaide…

Als ik oud ben wil ik oude handen die, als op de reliëfkaart van een basisschool hun gebergte, hun rivieren durven tonen. - Verre landen waar ik in kan wonen. Ervaren aderen, vingers met verhalen. Handen die ergens waren; op schouders, om een hart, in andere handen. Aan relings, zwaaiend, aaiend langs de wanden van een huis ver van hun…

Auh, auh, auh 10-9-8-7-6-5-4-3-2-1 In de praktijk van Matthias staat de cliënt op 1 en de cliënt is uniek geen 2e van hij werkt graag samen maar ook alleen van een afstandje neigt het 'n pijnlijk gebeuren en dat is het ook maar pijn went, 'zent' pijn voert tot een beter zijn en is zijn eigen specialisme wauw, wauw, wauw…

Mijn armen, polsen en handen voelen als moegestreden soldaten willen alleen, ja alleen vrede toelaten voelen wat aanraken doet op plekken van ‘t lijf en dat doorstromen laten…

Twee wezens, uitgeteerde lijven Waarmee ze elkaar warmte boden Twee menselijke bijna-doden Van vrees zien zij elkaar verstijven Volwassenen, vel over been Een laatste kus, meerstemmig huilen Niet langer samen kunnen schuilen Door wat voor kort onwerkelijk scheen Niet meer lichamelijk aanwezig Bruut weggevaagd, intens gehaat Zijn ook…

Haar handen openen zich naar het hemeldak zij groeien naar de lucht. Haar onbevangen mond proeft zinnenstrelende smaken van oneindigheid. Het zonlicht koestert de hongerige huid haar ogen volgen een vogelvlucht. De onverstoorbare tijd verlaat de zomer het tanige lijf kromt zich nu de winter komt. Zo bedachtzaam stromen de woorden uit…

hoe rekbaar ben je, bast waar je in huist hier voel je heel zacht aan, op andere plaatsen harder plooien op plekken waar je ze liever niet ziet er valt geen ontkomen aan het fysiek blijft ongrijpbaar toch belangrijk daar huist de ziel die je doet stralen als een dagvorstin zodra ogen elkaar vinden nog voordat vreemde vingers jouw pantser…

met mijn hoofd dicht bij jou luister ik naar je gemoed is het een merel die fluit of zijn er blaffende honden het ruisen van de zee of huilende wind laat het de lach van het kind zijn dat jij was als je danste en sprong en aftelrijmpjes zong aftellen doen de jaren herinneringen tellen op soms wel soms niet dingen van…

Ik ben van de wisselende werkzaamheden dat dit, dan dat, dan zus, dan zo en dat heeft te maken met mijn hersenen: onrustig, ruis, ongeregeld, rücksichtslos, geestdrift en hoge sensitiviteit, moraliteit, eigenheid, originaliteit en alle dagen druk: ADD maar geen ADHD dus niet heel druk, maar rustig klinkt te rustig! Ik ben ook van de wisselende…

Sleets met meer mot van rot dan fleur van vlinder in steeds maar minder ver verschiet weet ik bij leven en bij machte van die zachte Dodendeur bitterzoete pil van allerlaatste vrije wil voor dan en voor daar ginder maar nu nog even niet.…

ik hoorde ze schuifelend naderbij komen zag hoe stilte haar hand op zijn arm stuurde waar hij al lang in een vage einder tuurde in een wereld die hem vergeten was hem niet meer zag als medemens zij kenden hun plaats al een leven lang in deemoedigheid dicht bij hem en het voelde als vroeger thuis met hun voorouders die hen…

II Zij zit naast me, en ik aai ‘t gevlochten haar, ‘T hartstoch’telijk rood, voor mij gevlochten, blond; En ‘t gladde strijk ik gladder met mijn mond, En zijn metaalreuk ruik ik, diep en zwaar. Zo ruikt het uit vers-omploegde grond, Als over wachtend land ‘t prachtig gebaar Van gaande zaaier, machtig tovenaar, Zon, aarde en wolken oproept…

Bij ons is heelkunde op Kos ontstaan Hippocrates brak er genezend baan Nu treft men enkel witte jassen aan Geen doekoen of mwandishi of sjamaan Toch is er iets waar ik soms nog op stuit Zijn wonderdokters echt de wereld uit? 't Zijn immers psychiater, loog en peut Die maken er al heel lang deel van uit: De Medica van Tulp en van Boerhaave…