Netgedichten

netgedicht (nr. 84.631):

Parkinson

met mijn hoofd
dicht bij jou
luister ik
naar je gemoed
is het een merel die fluit
of zijn er blaffende honden
het ruisen van de zee
of huilende wind
laat het de lach van het kind zijn
dat jij was
als je danste en sprong
en aftelrijmpjes zong
aftellen doen de jaren
herinneringen tellen op
soms wel
soms niet
dingen van hier
dingen van daar
alles vliegt nu door elkaar