Netgedichten

netgedicht (nr. 84.755):

LIJF MANTEL VAN DIT LEVEN

Twee wezens, uitgeteerde lijven
Waarmee ze elkaar warmte boden
Twee menselijke bijna-doden
Van vrees zien zij elkaar verstijven

Volwassenen, vel over been
Een laatste kus, meerstemmig huilen
Niet langer samen kunnen schuilen
Door wat voor kort onwerkelijk scheen

Niet meer lichamelijk aanwezig
Bruut weggevaagd, intens gehaat
Zijn ook hun kinderen beendergruis

De nabestaanden blijven bezig
Met oprollen van prikkeldraad
In eigen huid niet langer thuis

... Lijfelijkheid thema poezieweek 2025 ...

Schrijver: Anneke Haasnoot, 12 februari 2025

annekehaasnoot

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: lichaam

Lijf

3.0 met 5 stemmen

206

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Anneke Haasnoot, 3 maand geleden

Wat een vreemde reactie. Ik ga er vanuit dat u, een 'nieuwkomer' helemaal geen nieuweling bent! Wat knuppels in hoenderhokken gooit om de boel wat wakker te schudden! Een nieuw pseudoniem bent voor een oude bekende! Serieus op u ingaan? Zoiets:
Poetisch verheugen op andermans lijden? U durft! Dat verheugen is wel heel eigenaardig. Lijflijkheid is niet alleen I love rock & roll enz.
Tweedracht zaaien een beter onderwerp
dan? Noem een onderwerp en ik dicht erover. In opdracht. U kletst uit uw nek. Meer woorden maak ik hier niet aan vuil. Uit welke sfeer komt u eigenlijk zo opeens vallen? Leuk geprobeerd maar te doorzichtig.

H. Inzicht, 3 maand geleden

Wat wil je met dit roeren in andermans lijden bereiken?
Moet je je daar poëtisch over verheugen? Krijgen we al niet voldoende malaise over ons heen?
Lijfelijkheid... Maak je ergens
anders druk om!

J.Bakx, 3 maand geleden

Lijf mantel van dit leven heb ik graag gelezen. Een juweeltje: de nabestaanden blijven bezig met het oprollen van prikkeldraad….

Geef je reactie op deze inzending: