2019 resultaten.
De smaak van haat
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 2.370 lichaam
als een voorbij stormende komeet
jouw vluchtigheid speelt mij parten
ik geraak niet meer bij
jij schreeuwt de sterren naar benéé
en toch ben je verwonderd
wanneer de maan niet meer naar je lacht
en het donker van de nacht jou omsluit
in razernij ontstoken, treft mijn
liefde jou geen blaam, enkel door
wat oude wonden laat je me toch nabij…
Polycythemia Vera
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 131 Mijn lever, mijn milt
hebben zich volgezogen
met veel teveel bloed
Ongeneeslijk po-
sitief, waagt hij te betwij-
felen of hij sterft
Tijd zal mij leren
wie uiteind'lijk de tango
met mij zal dansen
Tot die tijd pluk ik
de jaren die mij resten
samen met mijn lief
'k Laat mij pas kennen
als mijn lach écht gaat huilen
't Noodlot nabij…
Windstilte
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 731 Nu de golven zijn bedwongen,
weggeebd in afgaand tij,
word ik kabbelend bezongen
van veraf als van nabij
door een eindeloze symfonie
met klank en kleur in harmonie.
En de subliem gekozen tonen,
door geen wanklank meer verstoord,
lijken het einde te bekronen
tot aan mijn eigen slotakkoord.…
laatste mijmeringen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.501 de man, oud, maar geen prater
ziet uit over golvend groen water
ietwat in gedachten verzonken
denkt hij aan het nabije later
niet dat hij die blind miskent
het einde is reeds eerder verkend
zijn tijd is allengs versleten
de dood is sluipend al gaan eten
aan hem is vrees niet besteed
verlangt naar het oneindig niets
de komende rust is geen…
Gaudete
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 1.369 Gaudete klinkt vandaag het lied,
Gaudete, wees nu maar heel blij
want God de Heer, Hij is nabij -
gelukkig wie het gloren ziet
van 't komen van het licht op aard,
van 't Rijk dat alles eens doorgloeit,
bevrijding voor wie is geboeid;
gelukkig wie die hoop bewaart...
Gaudete, 't kind speelt bij het hol
van slang en adder onbevreesd...…
Voor Annick (vermoord teruggevonden)
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 1.628 Lieve Annick, blijf hen nabij die om je treuren
en leef in 't licht,
hoe donker ook de tijd die komt
haast alles zal gaan kleuren.…
tussen oostkerke en lapscheure
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 313 hoe staat gij, schaars gekleed
te wapperen op d'n krinkeldijk
leunend op de straffe wind
uw dijen omhelsd met flarden
er keren groepen zwanen terug
van de grote kreek nabij
zij buigen in hun verenpak
gracieus valt wit op grijs
mijn achterland verpietert
sterft in lagen blad en loof
ik wuif u toe mee mijn klak
gij blijft in mijn winterkloof…
Een aangereikte hand
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 126 een jaar
vol transparantie
maar de laatste
scherven glas
braken zonder kleur
de ooit geroemde
schoonheid af
wij zijn gewond
kelen gesneden
uit naam van
religieuze beden
barbarisme vierde
hoogtij en terreur
kwam plotseling nabij
maar open ogen
vragen mededogen
een plaats om weer
te leven zonder angst
jezelf met hart en
ziel te…
Deus ex machina
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 339 Ons hele volle leven is Hij
Altijd met ons begaan
Ons niet alleen nabij
aan de rand van het bestaan.
Denkend aan Bonhoeffer
† 9 april 1945…
Deus ex machina
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 256 Ons hele volle leven is Hij
Altijd met ons begaan
Ons niet alleen nabij
aan de rand van het bestaan.
Denkend aan Bonhoeffer
† 9 april 1945…
angst om te vlinderen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 268 in verscholen verte
wacht gekreukeld
teerblauwe vlinder
in veilig cocon
onder grijs-grauwe zwaarte
sluip- slurpen
dorstige dreig-rode
vurige vlammen nabij
vleugellam geslagen
krinkelt vlinder osmotisch
blauwe lucht-gedachtjes
terwijl ver buiten haar bereik
in groen en gele pracht
het universum lonkt
schildert zij haar vliegangst…
Schaduwrijk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 154 Vol woord gekozen schoonheid
doch met hart en ziel in diepe pijn
begraaft zij het dagboek "zomerstilte"
achter een laatste dunne bomenrij
het treuren van kale wilgen
nabij boerderijen in winterstilte
leggen trage lange schaduwen
zich neer over grauwe weilanden
in schaduwrijk van het witte land
denkt zij huiverend terug aan toen
zij daar…
Ik huil nog steeds jouw tranen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 347 Ik huil nog steeds jouw tranen
van jouw immens grote verdriet
welke jouw hart heeft doen breken
alleen weet menigeen dat niet
Ik huil nog steeds jouw tranen
mis de warmte die je me gaf
voel nog altijd jouw nabijheid
wanneer ik kniel hier bij jouw graf
Ik huil nog steeds jouw tranen
over het geduchte gemis
kijk verwachtingsvol uit naar…
Herinnering.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.177 niets in mij
herkent de tijd
van einde nabij
in het brandend uur
binnen deze torso
jaagt het liefdesvuur
weemoedig als een traan
sluit ik mijn ogen
zie jou lachend staan
een kus die mij bemint
met jou aan mijn zij
het dagfeest begint
het lezen in de krant
ontgrendelt mijn passie
zet mijn geest in brand
ontremd in mijn denken…
Lieve oude zwaan
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 5.172 wat je wil dat weet je goed
een lach, een traan
je weet wat er toe doet
slechts 5 decennia jong
denkend aan het verleden
oud nabij in de toekomst
bewust van het nu
steeds bewust van het heden
wie je bent
dat weet je goed
die lach, die traan
je weet wat ertoe doet
ach,
lieve zwaan
lieve "oude" zwaan
pluk de dag,
lang leven…
Als de stilte verzwijgt
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 302 vergiffenis
tientallen jaren voor niets geleden
mijn ziel werd gekleed in naakt
maar niemand die dat zag
ik ben blindelings bewaakt
door een minzame lach
die alleen werd weerkaatst
in eigen schaduwlicht
om achter gesloten vensters
nimmer te worden verplaatst:
hij bleef verstard in het gewicht
*
nu jaren ouder zijn geworden
maar sterven nabij…
Lokalisering
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 41 Grijs komt tot bloei door eigen groei
in een wild en onbedorven landschap
door de nabijheid van het spiegelmeer
afstand speelt een belangrijke rol
door fraaie melodieën van liefde
in het stilleven van deze wereld
er vallen gitzwarte schaduwen
over prille liefdesaffaires
aan de groene rivieroevers
oriëntatie is van levensbelang
wie geen…
bronnen en barsten
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 253 jij denkt aan de ochtend
jezelf nabij
maar soms
houd ik op met leven
zet de wereld stil
en het geluid uit
zoek onderdak
om de ongelijkheid in mij
tegen de grond te drukken
of wens een vogel
die ik van buiten kan leren
en in mijn buik trekken
tot het schrijven, aangetast
door de tweestrijd, een landschap
neerlegt
in het diepe…
Ik wandel met voeten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 332 vogels
vergezellen mij op de wandeling
er is een zoutzilte zeelucht
dat zweeft in de lucht als een trotse veer
ik wandel met voeten
in maanwitte duinen met open grenzen
dat maakt iets los in mij
en ik herdenk: nu blijde
de wonderlijke magie van het daglicht
waarover dromen lopen warmer dan voorheen
in de volle winterstilte
veel meer nabij…
er is een wens
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 308 bloesems keren zich van me af
ik schrik
het is tijd om te gaan, terug
naar wie ik was
ergens is het feest
vanavond
*
ik verlaat het zomerhuis
ga langs onvoltooide velden
en dagen
steeds weer breekt
de verte
nabijheid
was nooit welwillend
*
vrijwel alles is tegenstrijdig
en ruilt zich telkens
weer
ontelbaarheden…
gelukkig nieuwjaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 256 Liefde en haat, geboorte en dood,
afstand en nabijheid:
er is nog zoveel te benoemen.
Tijd.
Beleven en ervaren,
groeien in waarheid:
de grootste cirkel is ook rond.
Leven.
Cirkels cirkelen rond
in cirkels die cirkelen.
Begrensdheid accepteren.
Persoonlijk.…
Houden van
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 659 Rust keert weer
in ons hart
in ons lijf
Na lange maanden
van proberen en zoeken
van leren en geven
van beseffen
dat niet alles zo is
als gehoopt
Veel nabijheid
voelen van elkaar
gelijkgestemd zijn
en vertrouwen vinden
Nog beter weten
dat niets normaal is
Dat niets zomaar gebeurt
Maar ook
dat we door willen
gaan samen
Dat houden van…
In de vroegte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 132 Ik ben wakker en jij ligt naast mij
vast in diepe slaap, ik streel met mijn vingers
in je geopende hand, word gevangen
op je navel gelegd, op en neer
Mijn hart klopt regelmatig en jij
bent hier en zo nabij
Neurie ik een haast vergeten lied
iets uit de kindertijd, terwijl ik ademhaal?…
Kier tussen schaamte en fatsoen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Ze glippen binnen door een kier
tussen schaamte en fatsoen
hun lichaam gaat liggen
op de wegwerphoezen
en ruikt de verwachting
niet het ontsmettingsmiddel
op mijn handen, niet het rubber
om hun kloppende verlangen
naar mijn nabijheid, hun fantasie
maakt mij begeerlijk
de vrouw van hun dromen
aan den lijve gedacht
Buiten wacht de…
Werkstraf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 138 Voel jij het nu ook, dat spook in nabije verte
een werkelijkheid die dichterbij komt
in het schrijven van verlegen verzen
als in een vreemde taal ademt er liefde
misschien te moeizaam voor woorden
in zinnen die het intieme vertolken
van oude dingen die verhalen zijn geworden
en zich gewonnen geven in welluidend idioom
voor vlees, bloed,…
Wat ik je geven kan
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 400 de nacht
Sterren die aan de hemel staan
water van een oceaan
een foto aan de muur van Mars
en bubbel belletjes in een cola glas
een lichtje uit een gekleurd buisje
wellicht zelfs een klein huisje
ik geef je regenbogen
en intieme dagdromen
een hart vol verlangen
altijd in jou belangen
een explosie van vrijheid
en een dichte nabijheid…
Rivier
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 96 Mijn tranen zullen de zee niet halen,
ze blijven voorgoed ruisen in mij,
daar waar zij stromen mogen,
blijf jij altijd in mijn hart nabij.…
Uit toch al lege handen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 232 Veel dichterbij
gewild geworden, ernstiger nabij
dan niet zo, nooit zo, niets van dat
zo ver van mij vandaan gereisd
nog voor je besloot aan te komen
uit toch al lege handen verloren
in te veel woorden gestorven…
ik zeg geen liefste
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 47 ik luister je schreden nabij
de hartstocht die ik voel, het
is woordeloos die brij aan
letters die ik wil kneden
om een liefdesuiting aan
jou te forceren
ze rijmen niet maar haken
als gespleten ganzenveren
in een zweem van reeds
in oudheid gestelde snedes
ik noem je nimmer liefste, maar
roem je wereld waarin jij als
mijn muze jouw wonderen…
swipen
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 44 zijn overal en
waar geen weerstand is
blijkt ook afstand
te zijn verdwenen
in de wereld is
delen van die wereld
zonder enige limiet
van de kleinste
moleculen en atomen
tot megazonnestelsels
maar zonder werk
hoopt de energie
zich op in de status
energetica die
potentieel geladen is
met creaties van de geest
we hoeven de
nabije…