Alle inzendingen over boeg

morgen valt de zee achterstevoren drinkt eb vloed vaart zonder aankondiging de hemel los blijven we achter op het zand engelen zonder draad engelen zonder passe-partout andersdenkend morgen draait de wind zonder mededogen kapseist drijfhout niets grandioos voor de boeg blijven we achter op het zand met geschilde lijven dijen bezoedeld…

Herfstwind verdrijft de witte wolken, Ganzen trekken langs het lege zwerk, Nog geuren chrysanten en bloeien orchideeën, Kon ik mijn vroeger lief nu vergeten, Bijna was ik gelukkig, Met mijn bloemenboot op de Fen-rivier, Wit schuimt de stroom langs de boeg, Fluit en trom houden maat met de riemslag, Onder 't rumoer broeden sombre gedachten,…

Op 't schip had ik van wachten al genoeg Vijf dagen lang werd mijn geduld getest Vervolgens had ik nog hotelarrest En uren vliegvertraging voor de boeg Mijn thuiskomst wordt vandaag opnieuw verlaat De carnavalsoptocht trekt door de straat. Het kwatrijn is een beetje opgeschoond op advies van mededichters.…

een antwoord op zingevingsvragen door Socrates, Jezus en Boeddha verwoord het gaat niet meer recht zo die gaat in de zaken wereld waar niets echt is zoals het nu lijkt 't is net wat u zegt we verzetten het baken we gaan overstag nu, het roer moet weer om we gooien de plecht zonder plicht te verzaken over 'n andere boeg…

wat kan ik nog schrijven nu de wind me voortduwt en de houthakker in mij heeft verwond, geen kruin die mij nog schaduw biedt slecht mijn bast is nog verankerd in de valwind die mijn boeg dreigt te breken in het aanstormend tij, tij kan helen tij kan breken het onherbergzaam geklaag, de weeklank van dit lied, het verliezen van de niet…

opzij weer weg met strand, zee en zon weg met terrasjes en drankjes op 't balkon gewoon weer lekker lezen en op tijd naar bed da's voor mij ultieme vakantiepret Niemand die 't begrijpt, met vakantie ben je blij maar de regelmaat van werken, da's meer iets voor mij in 't weekend een mini-vakantie is genoeg met gelukkig een werkweek voor de boeg…

Hoeveel water er nog onder mijn boeg zal stromen voordat ik de zeilen reef, als ik aan de de overzijde ben gekomen, het lijkt me alleen nog wat te vroeg.…

Heel lief en voorzichtig kruip je over mijn huid voorlopig is het op veel plekjes dik genoeg het geruis van nieuwsgierigheid klinkt heel luid onwennig verlangen geeft een schot voor de boeg Misschien wil ik wel je warmte voelen als je in mijn armen ligt om te begrijpen wat ze bedoelen met liefde op het eerste gezicht Elke dag ben je een…

Het noodlot reeds beklonken de bemanning telkens dronken de kapitein verlaat de kroeg een oceaan ligt voor de boeg het huwelijk moest stranden niet bestand tegen de golven thuisgebracht naar verre landen in de kajuit daar juicht het leven schuimend bier en schaamhaar aan de geschiedenis gegeven rond de mast schreeuwen de eeuwen in de…

Het kindje had nog heel wat voor de boeg. ------------------------------------------------------------------- uit: 'Au! De rozen bloeien; sonnetten van bedreigd geluk', 1983.…

als mijn spreken me vertaalde met de boeg als scheepsgerei dat aangemeerd aan de stroom des levens me vertolkte daar mijn stem is weggehoond door tij en onraad verliet ik de zee der woeste golven en herbracht ik de zomer heel gedwee naar het water binnendijks, doch zal ik mij dan verdrieten daar de woeste ledigheid zal ontbreken langs…

dag verveelt het regent licht dun verdeeld om een fabriekstoren laag in beeld tegenover een regel zon kruist een viaduct in de oorsprong met auto's op zijn rug een flits ramen beweegt langs de hemelbrug een kanaal duwt brede rimpels over het water een lijnenschrift vandaag gebruikt door een vrachtschip dat een klare taal voor de boeg…

verwachtingsvol kijk naar de rest Sterk ben ik nu geworden in de strijd om m'n geluk moest ik helaas over vele horden De eerste pasjes zijn gezet het seksueel misbruik ligt in het verleden daardoor ben ik van de ondergang gered Rennen, springen, huppelen is nog te vroeg dit is pas het nieuwe begin en ik heb nog veel hindernissen voor de boeg…

De ontmoeting met u is genoeg om te kunnen begrijpen de verhalen voor de boeg genoeg te weinig zat ik te luisteren dat is het spel om het pas later te begrijpen dan zeg ik das gek o ik met mijn grote bek maar de vleugels slaan open open gaat het hek of poort u bent zoveel zoveel voor engelen die netjes zingen in koor daar hoorde…

Ik hou van zwijgen en de stilte verpakt in woorden, om wegen vrij te maken voor het zwijgen en de oversteek te wagen in de woordenzee, de keuze die twee te scheiden in de vaart door het niemandsland, snijdt de boeg van mijn akkoorden door het water naar het beloofde land, waar vissen in hun habitat ruimte krijgen om woorden aan elkaar…

het dek blinkt relingen alom zon kaatst koper door patrijzen lager wal keert boeg en romp een waterspiegel toont afgrijzen opgetuigd met zeemanskunst het scheepje zonder lading matrozen paraderend op het dek niet wetend dat de bodem lekt de kapitein in loondienst van de tijd en heersende moraal jaagt eigentijdse passagiers van boord…

de golven werpen zichzelf voorover over de boeg van het dan gelijktijdig zich terugtrekkend water toevallend op het strand, ondergaand, een geweldige ruis ontstaat waarvan men niet opkijkt en waaraan men zijn stap niet aanpast gelopen als ik, anderen, hun wandeling even eenvoudig maar heel uitzonderlijk toch anders beschreven: hoe zowel zij…

"Covers"op triomfantelijke gelaat en op de boeg van tijdschriften, en op het verdeelde schip van staat, om de bestemming te kiezen op het kompas van kiezersbedrog, laverend door de platte landen in z'n zog een vertrouwd model laat zinken, in een kleur die naar polarisatie overgaat, zal een nieuwe wind de zeilen van het vaartuig…

het dek blinkt relingen alom zon kaatst koper door patrijzen lager wal keert boeg en romp de waterspiegel toont afgrijzen opgetuigd met zeemanskunst het scheepje zonder lading matrozen paraderend op het dek niet wetend dat de bodem lekt de kapitein in loondienst van de tijd en heersende moraal jaagt eigentijdse passagiers van…

Want nu is er inderdaad dat nieuwe leven met herhalende zielenvreugd voor de boeg een stamhoudende zoon die ik negen maanden verlangend verheugd steeds droeg. ©19-11-1980…

door gesloten ramen, de wekker rukt uit onze dromen, zoals altijd, veel te vroeg gekomen wat de vorige uren ons gaf daarvoor behoeven we ons niet te schamen, het zou een hele winter mogen duren om op de kortste dag en in de kortste nacht onze zinnelijkheid te bepalen maar nooit genoeg, te weten met de langste nachten voor de boeg…

Een steeds groter wordend probleem, de proefwerkweek weer voor de boeg! Ik wil wel goed mijn best doen, geen gezeur en hoge cijfers. Toch lukt het niet mijn denken, te storten op de schoolwijzers. Waar is mijn wil gebleven, om goed te kunnen presteren? Vanbinnen echt een puinhoop, dus school kan mij niet deren.…

uur guur is het strand, eb trekt het open voorbije tijden zullen wegglijden gebeten door de tand der getijden rijden ze de stormen, ze waaien luid over wereldzeeën van noord naar zuid een flikkering in de mist, een belofte van knarsend bitterhelder zonlicht dat het land droogstoft en ontwricht richt haar zeilen op de duinen haar boeg…

Mijn adem wordt bevochtigd en beroert de wilde woorden, spelend als dolfijnen voor de boeg. Hun spel spreekt mij aan, vertelt van hun reis, hun verleden in het donker van jonge dagen toen de wereld nog een droom was, ongebonden ?…

Ik heb niet veel nodig om leeg te zijn, het noodzakelijke is gelukkig weinig, de zonnespiegeling is vol genoeg, ogenschijnlijk geen rimpels voor de boeg, des te meer te kijken vanuit een tolerant gevoel vanuit het niets waarin ik moeiteloos in onderga, alhoewel daarvoor staat het doel niet garant.…

laatste haagse hopjes parlevinkers O laatste doublespeak en woorduitblinkers O recensenten van de snelsonnetten Als ik zeg kapiteins, denkt u aan kaden Wie goed leest heeft aan een half woord genoeg Wie 't laatste woord beschermt laat zich wel raden De eersten dienen steeds op tijd te zijn Ook zij hebben een nieuw jaar voor de boeg…

bolde winddruk 12 zeilen met de kracht van de gordiaanse knopen en van een vaste koers verstoken, stuurloos met een gebroken kompas, gedoemd in een laatste reis de klippen te verleggen, viel tegen innerlijke natuurkracht niets te winnen, vanuit ingehouden windstilte ankers te lichten, gelopen knopen door te hakken, over een nieuwe boeg…

De nacht, huiddiep en rimpelloos gelegd met sterrenspikkels op zijn tulen kleed baant zijn pad met staal van scherp geslecht door tunnels mensenpassen breed De dag van buiten rijmloos opgezegd draagt hoornhuid als een dure eed snijdt zich een weg door boeg en plecht als horizon het licht betreedt De avond neemt terloops de weg omhoog schurkt…

De landrover die hij kocht en met mij, wandelaar, door de stille bossen wilde rijden, de weekendjes Ardennen, de grote laatste vakantie, en nog een vakantie voor de boeg, geboekt, geannuleerd. Hoe hij er zichzelf mee naar de chemo's reed, ik overdacht de begrafenis. Ik opende de envelop, de kaart bleek van een oude vriendin.…

zonder wijn Uiteraard is de dood nooit eens imaginair zij is een verbinding werkelijk reëel in ons leven Zelf ben ik niet die vader 'k Verloor door ziekte wel een voornaam deel van mijzelf Er is immer connectie absolute verbinding tussen voor en tussen na waarbij er altijd wordt gelinkt tussen nu en het verleden met de tijd voor boeg…