inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.768):

de verwondering nabij

wat kan ik nog schrijven
nu de wind me voortduwt
en de houthakker in mij
heeft verwond, geen kruin
die mij nog schaduw biedt

slecht mijn bast is nog verankerd
in de valwind die mijn boeg dreigt
te breken in het aanstormend tij,
tij kan helen tij kan breken

het onherbergzaam geklaag, de weeklank
van dit lied, het verliezen van de niet
gedroomde dromen en het laken
dat steeds kreukelt

liefde die steeds maar lieft, liefde
die me raakt, maar ook deze liefde went
en het is de aanraking die me plaagt, och
mijn hart is de verwondering nabij

Schrijver: elze, 5 november 2013


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 199

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Manna van Dijken
Datum:
2 januari 2014
Elze..in één woord: schitterend!

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
9 november 2013
Elze, wat prachtig, verwondering, bewondering.
Naam:
Jan Haak
Datum:
7 november 2013
Mooi Elze, zoals je de verwondering op handen draagt
Naam:
Pama
Datum:
6 november 2013
Verliefdheid is verwondering op vriendschapvleugels, grenzeloos.
Mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)