80 resultaten.
Vluchtige nimf, waarheen zo snel?
poëzie
4.0 met 10 stemmen 3.638 Immer* en volg ik u niet na
met begeerte van uw scha*,
maar van zinne
om uw minne
te verwerven voor* de mijn’.
Acht gij dat groot verlies te zijn?
Nimfe, gij vlucht al even* stuurs
en ik heb de borst vol vuurs.
Met een kusje,
wil je, blus je
dat ten deel en wordt bedankt*.
Geef je dan meer als gij ontvangt?…
Vrije meningsuiting getest (sonnet)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 395 Hij heeft alleen maar scha' en schand' gebracht,
die God ; ons niets dan leed en straf gegund.'
Toen schudde 't woord zijn vrije mening uit
als donzen verenvlokken in 't gespuis,
scanderend zonder vrees en oeverluid :
'Die God is Jezus, ja, Hij stierf aan 't kruis,
stond uit de dood weer op en roept - als bruid
gekleed in wit - de…
De blaadren rijzen door de stugge nevel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.016 Het leven vlood en d’ as blijft in onz’handen
’t verlangen stijgt om mede te vergaan
Doch in de weemoed blijft één lichtje branden,
het licht dat w’in de zomer overslaan
waarvoor wij slechts, tot onze scha en schande,
rondom de wintertijd om olie gaan…
Grind
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 231 Licht gedoofd
omdat de schemer mij belooft
dat hij zal troosten wie hem mint
en ramen dicht opdat de wind
geen schilfer uit mijn denkpad rooft.…
NÉÈRE
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.304 Hij houdt zijn adem in en pijpt niet meer zijn lied;
En ’t kind welks prille vlees nog niet leed ’t pijnlijk wonder,
Dat in haar onschuld gaat als in een kleed, ook zonder,
Gretig een honingkoek van ’t sluw bosgodje neemt,
Dat haar in wrange ruil een kus rooft, lang en vreemd.…
Waar je schaduw blijft
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 126 Zonnebloem, schitterend licht
Dat deze zomer alle kanten op
Spat, het licht doet schijnen
Op de donkerste plekken,
Zelfs je schaduw is mooi -
Als de zomertijd voorbij is
Zullen je gele veertjes
Roemloos in het vooronder
Verdwijnen, maar je schaduw
Blijft, en landt rechtstreeks
In mijn hart, verlicht mijn
Allerzwartste nacht…
Gij uil, gij vogel vol geheimen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.758 Ge rooft de mussen en de muizen,
Nestelt in klooster en kasteel,
Ge schuwt de straten en de huizen,
Eenzaam te zijn is ook uw deel.
Gij, sombere wachter van de nacht,
Ge zijt de dienaar der godin,
Naar wie de wijze dichter smacht,
Die hem onthult des levens zin.…
Waar ziel aan ziel zich in het huwelijk bindt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 97 Zij duldt van tijd geen dwang, zelfs als zijn zeis
De jeugd en glans rooft van haar lippenrood:
Tijd deert geen liefde op zijn korte reis
En heeft geen vat op haar tot aan de dood.
Zo er bewijs is dat ik dwaal hierin
Dan schreef ik niets, en werd er nooit bemind.…
De avond is gekomen
poëzie
3.0 met 4 stemmen 4.260 Wat scha voor de eeuwigheid?…
Over Oekraïne.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 208 Gerechtigheid voor Oekraïne en weg met die nare man,
die liegt en bedriegt en bombardeert
en zoveel mensenlevens rooft.
En mag de dag gauw komen waarop het licht in Poetin’s ogen
voortijdig wordt gedoofd.…
Vanwaar die dode letters..?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 211 Nu diepte zonder water is
en hoogte zonder adem
kraalt rond jouw dode ogen
verlaten in de schemer
dat liederlijke carnivoor
wat elk kadaver vreten moet
het bloed huivert zijn ondergang
in een verzonnen hemel
De Bijbel die de leugen dekt
Het vromen van de handen
Gewassen Maan van Golgotha
Die rood ziet van de schaamte
Ik zie dat…
Waakhond VWA
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 45 dat is een vraag voor ons als omnivoor
een waakhond is en blijft een carnivoor...
9 juli 2016…
DE HANDDRUK
poëzie
3.0 met 4 stemmen 900 Er is zoveel waar 't wonderlijk begeren
Ongaarn naar reikt; want wij zijn zo gemaakt
Dat wij niet enkel wat ons scha doet weren,
Maar onze trots ook wat wil helpen wraakt.…
Steendruk.
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.702 Ja, ’t voegt ene eeuw, versteend by ’t snood gebroedsel
Dat vatbaarheid voor God en Heiland dooft,
Behoeftigheid vergiften schenkt voor voedsel,
En ’t oudren hart zijn dierste panden rooft;
Maar weg dat tuig, dat kunstverwoestend knoeien,
Van al wie smaak, wie menslijkheid belijdt!…
groene mamba
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.404 zijn leren vel
als vingernagels die elkaar overlappen
er spant een vlies over ogen
die zwijgen over de verboden beet
de valkuil van de oervrouw
een gespleten tong kwispelt
hij tast de ruimte af
herkent sporen van koud zweet
een kuiken verstart in het vizier
de spitse muil flitst vooruit
een pijl in zenuwgif gedoopt
het zuur dat adem rooft…
Vergiftigd.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 303 -
Draag ik de pijn, waar vaak mijn zang op doelt,
Diep in mijn borst en 't rooft mij vreugde en vrêe.
Weer kruipt en knaagt mijn welbekende wee,
Weer vlamt de vuurgloed, die geen zucht verkoelt.
Ik zeilde ook eens naar 't verre dromenland
En toefde een poos, doch mocht niet lang daar zijn.…
Maria betrapt schatzoekers
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 496 Balkenende was al met VOC-roem aan het snoeven
terwijl Zalm en Wijn stiekem saam zaten te gnuiven
maar daar was superkoele Maria van der Hoeven
om de heren onverwacht een kooltje te stuiven
Financiën liet de lading lichten en aan wal opslaan
waarna OC&W concludeerde uit veel eerdere afspraken
dat men de klus op bewaarlijke gronden moest…
Schimmelcaballero
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 133 Ik zou niet graag een amazone zijn
Van Rosinante -noch een caballero-
Rijp voor de slacht van ridder of torero
O Don Quichote, wil haar genadig zijn
Ik ben -ik zweer het op mijn moeders graf-
Geen carnivoor, noch ruiter of koetsier
Maar als ik kiezen moest nam ik een stier
Als galgenmaal scheid ik koren van kaf
Ook Sint zal hinnikend tevreden…
Boze Droom.
poëzie
3.0 met 27 stemmen 4.726 Ik heb, in droom, de ganse nacht geschreid
kermend van smart - zoals een kind zou schreien,
dat men uit plaagzucht 't liefste speelgoed rooft.
Want in die nacht, - die lange, zwarte nacht -
lag er een duistre schaduw op mijn dromen,
op 't lichte beeld van al wat komen zou -
het lieve, bonte speelgoed van mijn ziel.…
beken!
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 745 te mooi erg soms om echt te zijn
te zoet erg soms om slecht te zijn
stille getuigen van klinkende pijn
soms
langs de vleugels van een
twijgerig meisje, puur, nog ongeraakt
langs de haartjes op het
snorretje van een ver verwarde vent
langs mijn wangen naar de zee
kleuren de zoute zeeën
wat in hun vlak- en dieptes leeft
daar rooft
daar…
Lieve Femke,
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 317 Kut
zeg, lul zeg, ram je ijsje in die teringkop van
die mislukte incarnatie, die van 'ikke, ikke,
ikke en de rest kan stikke'', ik verzeker jou,
een samenwerking met hem is flirten met de
duivel en dat doe je toch ook niet zonder erbij
na te denken, want voor je het weet rooft hij
alles wat je heilig is, laat je niet betoveren,
zeker niet…
dat ik van jullie hou
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 vrienden niet kwamen
om met jullie uit te gaan
herinneren jullie je nog
dat ik jullie opmaken mocht
toen de liefde jullie haalde
voor jullie eerste dans
herinneren jullie je de tijd
dat tot vervelens toe
ik jullie steeds vertelde
dat jullie dit onthouden zullen
onthoud dit lieve kinderen
want er komt een tijd
die mijn herinnering rooft…
Waar bleef de zwaan?
poëzie
3.0 met 10 stemmen 5.929 Geen waatren blussen
Haar minnevier.
’t Lust haar te nestlen op de vloed,
Zij kweekt de gloed,
Zij kweekt de gloed
Met hare vrolijke wederga,
En kipt hare eiers,
en acht geen schreiers,
Noch vreest geen scha.
Vliegende jongen zwemmen mee
Door stroom en zee,
Door stroom en zee.…
Overspel
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 945 lach
Toch blijft zij liever droog op haar vlot
Met zilte vingers
Knoopt ze haar bloes aan de mast
Tokkelt een toonvast lied
Tot de minnaar spartelt op haar dek
De zomer draalt op haar laatste benen
Een waakvlam prikt de zool
De hitte vlucht uit mijn wintertenen
Naar een zuiderse schoot
Ze gaat een ander ontdooien
Met die tong die adem rooft…
familie
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.493 zit immer op de hoogste tak
kijkt minzaam neer op het wereldgebeuren
en houdt zich een beetje afzijdig,
is eigenlijk jaloers op
ekster
trekt zich nergens iets van aan
glimmend oogt hij slim
naar alle kanten
bling-blingt zich carpe diemend een weg
pikt alles en niets van
vlaamse gaai
de fraai getooide
te lief voor z'n omgeving
kraai rooft…
Raadgeving
poëzie
3.0 met 5 stemmen 711 't Vrouwenhart is koel en wreed
Voor ons zuchten en ons leed;
't Wordt niet week door vrees of hoop;
't Is voor tranen niet te koop;
Hem-alleen, die 't eist en rooft,
Neemt het aan als heer en hoofd.…
Wissel van dag en nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Des nachts ben jij het licht der dag en rooft mijn slaap
zo wordt mijn dag haast nacht en sta ik te kijk als aap.…
Donkere Ogen.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.169 Aan het vreedzaam hart rooft gij de vrede,
Maar gij schenkt hem weder, onverwacht -
En wie gij de weelde toe-bedacht,
Van uw blikken, zoo fluweelig-zacht,
Die omspannen zij van lieverlede,
En hij slaakt een lang-gezuchte klacht,
Doch een vreugde-rijke juich-kreet mede.…
Foppende Chinees
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 170 Toch, stelt Wang, rooft het overboeken tijd
en komt het heus wel op zijn pootjes terecht,
toon wat meer respect, geef me meer respijt
en dan zul je zien, de ping-ping komt er echt.…
Scheuren
gedicht
3.0 met 4 stemmen 4.231 Je vermaant;
stel je niet bloot, zeg je, val niet ten prooi
aan de vogel die rooft.
Ik kan van jou niet weg: je splijt niet
slaat steeds met me op de vlucht
en brengt me thuis. Je staat om me heen
als een muur, hard, blindelings. Loop niet te ver,
zeg je, loop je niet dood
in de steile scheur in je hoofd.…