92 resultaten.
Westers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 Houtbewerkte deuren herbergen eigentijdse buren.
Wereldlijke straatnamen van zeevaarders geven kracht,
Marco Polo, Jan Evertsen en je kunt dromen voor uren.
Natuur in statige bomen en een echte Admiralengracht.
Een stadswijk met een meervoud in culturen,
Je bent zo mooi anders dan een ieder verwacht.…
Storm
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 We zijn hier om te schuilen
voor wind, regen en de storm
in de herberg met het rieten dak
liefde zal de kunst veroveren
zeg je met een klassieke snik
in jouw stem, die somber klinkt
we bestellen een kop koffie
met appeltaart en slagroom
tijd tikt voorbij onze droom
het waait nu flink buiten
praat je verder, en het regent
het komt met…
KONING OVER LEKKERNIJ
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 728 De wijnrode bolletjes herbergen
sierlijke vuurspinnen, draaiend om feeën,
wier tere ochtendglansmantels stralend schijnen.
De feestdenker schept dienstbare dwergen,
regeert rijk fruitland, verkent sapzeeën,
dankzij vluchtig bezit van wonderrobijnen.…
De boeteling
poëzie
2.0 met 8 stemmen 2.401 U roept een eenzaam, somber man —
Hij durft van U niet vergen
dat gij hem zult herbergen —
Bij niemand vraagt hij onderdak,
hem drukt een al te pijnlijk pak —
Wat gruwel is hem dan gebeurd?
Zijn ziel heeft hij in twee gescheurd.
Met eigen hand — met eigen hand —
heeft hij zijn schoonste schat verbrand.…
in een andere kamer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 411 hecht
is daar rumoer van motten
het gerucht over vallend pleister
zwijgen alle schilderingen
als ik geen licht meer zie of eenzaam geworden
in een andere kamer
roerloos bij de dingen sta
die ook niet bewegen geen verhaal vertellen
in dit glasgevoel gevangen
blijkt de bladerval zinsbegoocheling
zinspeelt de zon niet op een regenboog
herberg…
Over de heuvels naar Bethlehem
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 388 winteraarde lag hard en wit bevroren
onder het schijnsel van een scherpe maan
toen meenden herders engelengezang te horen
en zijn over de heuvels naar Bethlehem gegaan
Zij dachten dat Gods zoon moest zijn geboren
bij het aanschouwen van een flikkerende ster
en de moeder die door God was uitverkoren
vond geen plaats meer in de drukke herberg…
Het vuur van de hartstocht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 ik een kleine kerk tegen
het licht van kaarsen kon me bekoren
alleen om de zegen zat ik niet verlegen
en de moed ontbrak, Gods nachtrust te verstoren
Een knus bordeel kalmeerde een andere hartstocht,
die onstilbare zucht naar wulpse vrouwenlijven
maar wat ook deze klucht niet vermocht
was mijn bittere rouw te verdrijven
Verderop in een herberg…
Bierdop
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 379 Noem mijn smoelwerk niet dement,
want ik herberg hemels vocht,
gebruik vooral veel Steradent
en hoed je voor alle bocht.
Je kunt me als bierdop laten spreken
door me samen te knijpen.
dan vertel ik je wijze hagepreken
en laat ik het biergist dubbel rijpen.…
nachtelijke sedatie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 kan slechts nog dwalen met
Mijn geest, bakkeleien met onwelwillende
Spieren die mijn lichaam ongevraagd verkassen
tussen pijn en een ingebeelde
Schaamte, nu zou ik in graagte
Willen sterven, de bewegenloosheid
Ervaren met als anker de pijn klaren
Uit die diepe trog die het leven wordt
Genoemd, mijn silhouet is niet de
Waard van de herberg…
Het openbare leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 De kluizenaar in het web leeft echt
heel sober wanneer ik kijk
naar de camerabeelden
(vierentwintig uur per dag)
Hij lacht naar de mensen
die hem bezoeken, nieuwsgierig
naar deze man en deze plek
zonder geheimen
Tien minuten lopen van hem vandaan
doet de herberg goede zaken
Er zijn bomen om op te zitten
(de schors is ruw)
In de dependance…
Espinel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 351 Het was niet voldoende:
hij droomde meer
dan dit droge land
meer dan een herberg
van verbijsterende witheid
in Rhonda droomde meer
dan een klank die niet
de vlag uitwaaierde
terwijl de rokken zwaaiden
en de abanico geheimen zei:
me has conquistado,
nos están mirando
et cetera.…
De jeugd van tegenwoordig....
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.845 Als dát zo is, hebben de ouders van toen 't
tóch niet helemaal goed gedaan,
want álle ouders van tóen, die nú de jeugd van
tegenwoordig herbergen, zijn tenslotte ook
eens jong geweest, dus wie is hier nu schuldig aan,
wie doet hier nu het meest?…
GEKOESTERD
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 63 Ik mis mijn sleutelbos
zoek op tafels en aanrecht
nergens te vinden
mijn laatjes herbergen
genoeg vervangende sleutels
maar
het ene ijzertje
dat de achterdeur van de tuin
heen en weer kan laten gaan
heeft zijn dubbelganger niet
lastig
vuilnisbakken en fietsen
langs het tuinpad sjouwen
over de schone keukenvloer
tussen koelkast en fornuis…
En het geschiedde
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 518 Ook daar, net als toen in Bethlehem,
worden er kinderen geboren in de open lucht,
omdat zelfs de laatste herberg of stal
door oorlogsgeweld zijn weggevaagd.
Vrede op aarde,
Misschien geschiedt het ooit . . .…
Een groene kerst
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 424 de ruiten
de sterren schitteren over groene sparrenbomen
engeltjes verstrengeld in hun haren laten dromen
dat er vrede en rust zal komen voor de mensen
die in hun hart het goede en de vrede wensen
voor vluchtelingen met heimwee naar hun thuis
dat door oorlogsgeweld vernield is in puin en gruis
in een vreemd land op zoek zijn naar een herberg…
verlangen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.165 Brekend als kristal en krijsend
week je voor het duistere eiland
waar de rouw sluimerde
in een herberg van verlangen
in het snijpunt van strelingen
Woelig gretig vond ik de hitte
in versmolten lijven
de rare paring van mogen en opgetogen
happen naar tederheid
Vluchtig als zand in een vuist.
Jij bent bestemming en reis.…
't Woudt zien en dan Napels
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 922 Dit was een belangrijk voorrecht dat maar zelden werd verleend. ’t Woudt telde in 1561 twee boerderijen, negen kleine huisjes, een herberg, een pastorie en een kosterswoning. Het unieke is dat dit vrijwel onveranderd nu terug te vinden is.
'T Woudt: een onwaarschijnlijk landschappelijk sieraad.
www.waterweg-westland.nl/v_applic/cityguide…
Gedroomde dagen
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 445 weer weg te gaan
maar jij zei
de winter is hier
een oase van rust
en stilte....voor de storm
wanneer een boot soms niet uitvaart
of opdoemt uit een mist van verlangen
naar vrienden van vroeger
om samen te lachen, te praten
later....wanneer de avond valt
en de nacht jou insluit
omringd door enkel water,
gevangen, alleen
in een herberg…
Syen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 155 -de waarheid kan geen herberg vinden- zo zie je
maar weer. En ik citeer :
Een volk dat een crimineel tot president kiest
is een verloren volk.
Syen !! ( schande )…
Vergane vriendschappen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 399 woedende vloedgolven
beukend op hun bange dijken
zonder ooit te overtuigen
Soms huil ik als een dolle hond
naar een bleke, wassende maan
mijn jankende jeremiades
sneuvelen in volstrekte stilte
hun sikkel is kil en koud
Maar zij zien niet dat ik
een vredige spiegeloceaan kan zijn
goddelijke geheimen en
verrukkelijke vruchten herbergend…
Sjeng de bokkerieër
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 197 Al dat geld in Sjeng zijn hand
werd in een herberg goed besteed;
hij feestte als een heer van stand
die altijd goede spijzen eet
en van fijne wijnen weet.
Op het hoogtepunt van dit festijn
slaakte Sjeng de hartekreet:
“Wat is het toch fijn een bokkenrijder te zijn.”…
EENVOUD VAN GELOOF
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 70 tijden
zwierf een kloeke marskramer
langs akker en boerenwei
door grote bossen
van stil dorp naar drukke stad
liet zijn mondharmonica
vol vrije kunst horen
ongeacht of de koopwaar
snel misschien moeizaam
het kistje verliet
ofschoon hij nooit las
sprak de man al lopend
tot zijn Hemelse Vader
dankte Hem elke avond
waar hij ook rustte
herberg…
Het Stormt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 497 na een lange strijd zich gewonnen gegeven
en ligt dwars over het bospad
nog imposanter dan voorheen
op mijn weg
door zijn val is een gat geslagen
in het hem omringende bos
brokstukken
liggen her en der verspreidt
beukentakken vermengt met eiken en dennen
alsof zij van een en dezelfde afstammen
eindelijk bereik ik nat en koud een herberg…
Verlangen naar hoogtewandeling nr.1 Dolomieten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 183 het eenzaam maanlandschap ervaren
en na een lange dag
eindelijk, om een bocht,
de herberg in de verte zien,
waar een bord spaghetti wacht.
Iemand speelt harmonica,
wijn en bier is hier en donker mannenzang,
me weer op een stapelbed te ruste leggen,
tussen het gesnurk.…
waar de tijd stil lijkt te staan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 475 waar zij stil lijkt te staan
doet de tijd van het jaar
ons even halteren
wijlen wij terug
naar voornemens en wensen
die vervliegend vervagen
in ons theater van tijd
daar waar zij stil lijkt te staan
spiegelt de tijd van weleer
ons het weten tot begrijpen
dat grenzen niet kunnen bestaan
dat wij alleen kunnen sprankelen
tot stallende herberg…
Amsterdam centraal
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 489 verontreinigd giftig bollenland
De rozengracht verglijdt in de Jordaan
Dommelend genieten in een echte kroeg
Meedeinen op de golven van het Amsterdamse lied
He daar is manke Nelis en weer eens te vroeg zwarte Piet
Nog effen naar de Spuistraat Hoppe en Swart
En na sluiting naar de ervaren Koningshut
En eentje om het af te leren in de Oude herberg…
Brueghel's carne vale
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 2.251 intermezzo in gebarsten grime
murw van veil vermaak daalt de machochel af in dieper dal
de danser eens luimig metgezel
doldriest van kannen schuimend bier
nu drinkebroer deerniswekkend in zijn zotte monoloog
naargeestig spotvogellied van de burleske nar met helse lier
rest een smalend doch verloren dissonant
vannachter de verlaten toog - de herberg…
Zeemorgen
gedicht
1.0 met 12 stemmen 5.843 mossels op de stenen vallen en hese geluiden
maakt de waakzaam blijvende zee
die verder sprakeloos is en inzicht
te pijndoend om uit te spreken vergt
van de mergheldere oude vissers
zonneblind ontwaakt uit een slaap met roggen
en inktvissen spuwen zij kwaad en zwijgend
naar het wrakkenvol water en gaan de eerste borrel drinken
in de bekaaide herberg…
petrarca sonnet 126 vertaald in blank verse
poëzie
3.0 met 2 stemmen 2.659 watervlak
binnenwater overzijde wacht op
avondlicht voor oeverbloem
een bejaarde engel slechts
vergund een avondmist in wie-
rooklucht eist het hart een
bedelend oog om een bedauwde
vrucht ter voeding van de smart
bij het laatste woord
gezuiverd lot het hemeldek ge-
sloten, een klagende geloken blik
dankt de herrijzenis die loochent
eigen herberg…
Baarlijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 De verwarde waard weegt bij de vale herberg hun waarden.
De bebaarde bard waagt op de kale berg zijn woorden.
Weer werd het weer woester. Waarden werden waziger: van Woerden, naar Wierden, naar Werden:
oostwaarts laverend in pek en veren,
varend op pikzwarte inkt.
Het harde hart stinkt. Mijn pen verdrinkt.…