Alle inzendingen over nieuwe lente

een nieuwe lente een nieuwe tijd heeft ons beslopen is in onze ziel en zinnelijkheid gekropen een tijd waarvan Herman met zijn liefelijke Mei nooit van heeft kunnen dromen een tijd vol krankzinnig absurdistisch gevaar een tijd niet meer tegen te houden een tijd die niets dan onheil lijkt te beloven deze mei is zonneklaar het einde…

Diep in de stilte van het zoete meer spiegelt eenzaamheid van bomen die verlangen naar nieuwe lente levenssappen en veerkracht vogels verkennen vrijheid in beminnen en beginnen de droom tekent het landschap waar heldere illusies ontwaken dolblije dieren lijken jeugdhelden vertrouwen heeft zich verenigd verstikkende donkerte verdwijnt…

lente slechts het sterven heeft hij nog vertaald onder witte lakens der dramatiek op een aards baldakijn van staal de meester van verbeelde woorden van kijken omzetten in linnenbeelden en van woorden naar strofen hij koos voor een spoedige dood en teelde een leven lang mijn moedertaal…

Zo wordt het land een nieuwe lust Bij elke nieuwe Lente, bewust: Een lust te dragen blonde scharen Van korenaren. En elke Lente is jonger dan die voorafging, Wijl hij brak een kring Die jonger was van sneeuwgesching.…

lente haar leven begint Na alle windstreken te hebben bezocht Heb ik je grens van welkom Niet gevonden Ik zie in de verte de zon in je op gaan Maar je warme stralen hebben me niet kunnen bereiken Maar nu ben jij hier En grenzen hebben mij omringd.…

lente is jouw doel en ik een kerstbal in je boom op een plaats die ik altijd heb gedroomd ik schitter in jouw lichtjes draai me maar voor jou doorzichtig…

Dit wordt door iedereen de nieuwe lent geheten, deze bezuiniging van elektriciteit. Nu moet men vroeger opstaan, want de tijd wordt kostbaar en bij zonlicht nagemeten. Die nieuwe zon! gezondheid en jolijt! het zoetste bed wordt kwelling voor ’t geweten, om half acht heeft iedereen ontbeten, om acht zijn zorgen in het vuur geleid.…

.: hij bowlde overhands en zette trend en metselde voor Run het fundament, daarna werd Run rap Rap en later Vra Binst winterstop blies hij zijn gouden fluit ’t seizoen begon in mei pas, met gejoel: een nieuwe lente en een nieuw geluid Als dichter stelde hij gevoel ten doel verfrissend vérzend drukte hij zich uit: normaal is echt niet gek…

geholpen , liefdevolle opvang komt spontaan op gang de Rus is ziende blind verheerlijkt zijn macht in zinloze strijd en ik ben kwaad, om die wederzijdse haat ga er van uit dat opnieuw verbinding groeit verbroedering als nieuwe lente bloeit en blijf hopen en vertrouwen dat het goede het kwade overwint…

Een nieuwe lente wacht: een mooi seizoen! Nog even en de eerste voetbalschoen zal schuchter het nog prille gras betreden. De zomer is voorbij, het leed geleden en opgelucht herrijst het legioen. Want niets is saaier dan een schone lei.…

De vogels zingen al van nieuwe lente maar de wind blaast eerste zonnevuren uit. Bitse buien sneeuwen haastig terug in tijd. De bomen stijven takken in ijzige kou. Katten rollen zich op, de mensen griepen uit. Maart is kil en kaal, de oude winter snijdt.…

Al staat hij krom en armelijk ontwricht ergens alleen, ver van de blanke vlieten, door iedre nieuwe lent gedreven schieten lenige twijgjes naar het heilig licht. Gans uitgehold en meer dan half gekloofd, verwint zijn taaie leven alle wonden: zijn gulden bloesems geuren in het ronde, een zilvren blarenkrans omstraalt zijn hoofd.…

Met jouw geboorte gaan de dagen lengen in nieuwe lente. Een zomer in 't verschiet. Jij gaat het kind in mij opnieuw tot leven brengen, dat diep in mij zijn sporen achterliet. En zie je mij nu toch een traantje plengen, 't is van pure vreugd' en anders niet.…

De bomen schrijven nu gedichten waarin de woorden niet meer op muziek te zetten zijn; ze jammeren en klagen over 't leven dat ergens diep geborgen nu moet onderduiken tot weer een nieuwe lente komt die alles juichend doet verrijzen... Wie kan de treurnis meten? Een groet aan de zomer die nu wordt vergeten.…

Het is een leugenaar, gladjes sprekend met koude, temerige stem, dat het warme licht en de geurige bloem zijn ongewis, dat de nieuwe lente nog verre is. Of Pasen niet is het feest van het Leven dat zich vernieuwt en immer al is bewezen: het Leven overwint ook de donkere, koude winterdag.…

lente is men gewend; de winter lijkt een voorbijgaand gerucht toch is hieraan niets vreemd het is de weg van een regenboog die ons in zijn kromme gedaante het aardse leven voorspiegelt in de lucht…

nestjes Wollige wolken drijven dromerig voorbij op weg naar verre vluchtige oorden De zon zendt haar stralende stralen naar de ademloos wachtende aarde De natuur maakt zich geruisloos gereed voor een opnieuw geboren getijde Met hoopvol verlangen wachten mens en dier op een nieuwe lente en op een nieuw begin  …

Klank en kleur weervinden van een nieuwe lente en een nieuw begin. Zo is ook de Mensenzoon ons voorgegaan op die zware weg naar het kruis door een woestijn van eenzaamheid van boete, vasten en gebed om eeuwig in het land van Licht en liefde te ontwaken.…

nieuwe Lente, o nieuwe harte-Meie, Dàt weet ik, dat 'k uw wijding benedije, En juichend groet de nieuwe, heilge dag!…

Ayaan is gisteren wel honderd keer geplant Haar zwarte tulp zal in de nieuwe lente bloeien Maar ik hoor Wilders in de Kamer alweer loeien Over 'n linkse bloem, een ongewenst migrant Dus haal ik hier meteen de druk maar van de ketel Ik noem ze; 'Geert', mijn bereklauw en dove netel. ----- AMSTERDAM - Het Rijksmuseum…

mijn handen geen schimmenspel meer ik durf weer op de hoge ladder de buurman maakt zich zorgen misschien bereik ik vandaag de hemel of de zon het is goed zo het zijn geen leugens er zijn veel ruimtes te vullen en de muziek mag luider ik weet nu dat je lacht ik blijf je missen zoals je was ooit komt de oplossing je strooit alvast een nieuwe…

‘t is waar : Eén groots en massaal samenzijn maakt nog geen nieuwe lente, één groots gezamenlijk NEE maakt nog geen nieuw geluid. ‘t is waar : Onder de vlag van broederschap staan ook wat valse broeders in de rij, niet alle samenzijn is dat ook echt.…

Wat is een kerstmis zonder boom, zonder de slingers en de ballen, de lampjes en de ijskristallen de nieuwe lente die ik droom. Wat is een kerstmis zonder stal geen os geen ezel en geen schapen geen kribbe en geen herdersknapen; dat wordt de saaiste kerst van al.…

Wanneer regen overgaat in sneeuw en de vijver langzaam in ijs haar rust zal vinden, wanneer de laatste ganzen vertrekken voor hun lange reis, beloof mij dan een nieuwe lente, een nieuw begin. O zuidenwind, breng snel de moegevlogen ganzen terug, laat sneeuw en ijs smelten voor nieuw leven.…

Bij mijn vrienden heb ik steeds het grootste verlangen gekend Om een schone liefde, in de nieuwe Lente, Maar mijn liefde ontstond Op een Herfstavond, Mijn grote liefde, even buiten de stad, In het wijde park, toen het door de mensen, - de gewone dan? - gans verlaten was.…

Oh, die nieuwe lente, die weer komen gaat, met dartel blad te spelen in een ontloken wind onder het uitdagend groen, gedronken van de dauw van het ruisend blad als murmelende beek, elixer van het morgengeel uit de lissen te stelen, ook als Helios en de maan in hun baan zullen vertragen, meegevoerd op de diepste tonen van Pan’s…

als de kast, de vaas en het gordijn, als een Stonehenge in het klein het grote teken geven: aan jou geef ik deze nieuwe lente: nog weer een keer geeft het leven precies genoeg om van te leven.…

lente oud geluid de avond voor vijf mei Een glazen kooi, een glazen brug, de Dam als monument Het bitt're kruid van 't achterhuis - een spiegel die nooit went Wilt heden treden in de avond stilte van de wind Houd dan je adem in en luister naar de avondwind…

als ik om mij heen het land zie dat lustig de eitjes tikkend het paasfeest samen viert krabbelt kriebelend in mij de belofte van nieuwe lente want waar wij pasen vieren ontwaakt ook de natuur die uit de grond kruipend zoals de maker van dat alles het leven ons herrijzen doet in de zoektocht naar het licht doorbreekt het slapend zaad…

terwijl vroeger dan hiervoor fris van groen en bloemen de nieuwe lente zich kondigt spint zich een nieuw virus wereldwijd een eigen web dat overal alles en iedereen verlamt in het doen en laten dat ons altijd vanzelf spreekt geen kruid is nog gewassen dat weerstand bieden kan aan wat onzichtbaar nestelt in de haarvaten van ons zijn dat…