inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.139):

Kleinkind

Dit tere wezentje dat warm mijn scherm oplicht.
Dat roze wangetje; het lieve kleine oortje.
Het duurt nog zeker tot het eerste woordje
een jaar of langer nog. Je ligt

in diepe rust verzonken.
Je kleine vingertjes plurken een beetje krom.
Wat zweeft er in je kleine hoofdje om,
droom je van wat je hebt gedronken?

Met jouw geboorte gaan de dagen lengen
in nieuwe lente. Een zomer in 't verschiet.
Jij gaat het kind in mij opnieuw tot leven brengen,

dat diep in mij zijn sporen achterliet.
En zie je mij nu toch een traantje plengen,
't is van pure vreugd' en anders niet.

Schrijver: Rina van Dijk, 1 maart 2006


Geplaatst in de categorie: geboorte

2.0 met 117 stemmen aantal keer bekeken 9.677

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
peter.
Datum:
6 april 2007
Prachtig verwoord. Gisteren heb ik hetzelfde beleefd

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)