105 resultaten.
Turend over de oceaan
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 176 Daar zit ze, tot opeens een man haar roept
kom nou meis, je wordt drijfnat
ze schrikt op, peinzen verdwijnt op slag
op haar gezicht een brede lach.
Ik kom!…
gerotzooi in verschoten bloot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 324 verschoten bloot
een vette zoen
de goot
trillend asfalt
dampt van hitte
zweet vergeurt
in warme wind
de koele rust
van donker binnen
kabbelt door in
passieloze zinnen
de wereld plat
geen lust
weer te beginnen
het eindeloos zijn
van zo'n dag
waarin minuten
uren duren
zonlicht nog op
vol vermogen mag
geeft ons de tijd
te peinzen…
Tafeltje voor twee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 795 om dampend wit niet zwart te branden
gebakken spekjes geuren watertanden
gebogen rookt de worst er het zijne van
de kanarie zingt met uitgestrekte nek
naar de spinnende kat, gekooide nood
Cyclamen in pot bloeien uitbundig dood
als ik met automatisme de eettafel dek
het serviesgoed staat uitnodigend klaar
maar wanneer ik uit mijn peinzen…
MELISSA
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.037 Het was maar kort en 't lijkt een vreemde droom
Waarin zij tot mij kwam en tot mijn peinzen
Gelijk een bij naar hoven vol aroom.
En sinds: ik vond niet wat ik zo behoef,
En zo mijn woorden luid soms blijheid veinzen,
Mijn ziel is stil en vol verlangst en droef.…
De zwerver
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.146 Mijn peinzen zwijgt, - heb ik dan niets gewonnen
Bij 't rustloos zwerven langs des levens kusten
Dat niet verbrak, dat niet tot niets verging?
En in mijn ziel waar zoveel smarten bronnen
Rijst zacht geluid, een stem van stil berusten: -
Toch, één ding bleef: de schone erinnering.’…
De vreemde dood.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 649 Mijn peinzen kan de vreemde dood nìet loven
Die me u welhaast voor steeds genomen had:
Uw lichaam dat mijn droom ontroerd bezat,
Uw bleek gelaat welks lach mijn smart kan doven.…
Chemokuur
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 272 Ze hoort hakken klakken door de gang
de melodie lijkt doelloos te verzwerven
om hol langs kale muren uit te sterven
voor ze verstommen tot een stil behang
ze voelt de leegte pijnlijk in zich kerven
onzekerheid en onmacht maken bang
haar uren schuilen diep in dagenlang
voor ze de adem van voorbij verwerven
dan klinkt een kinderlach door peinzen…
diepgang
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 1.301 gezouten tranen
en diepe voorhoofdsrimpels
als ik in onpeilbare zieltjes delf
daarop
zult u mij heden
niet betrappen
laat ieder het verstaan
van diepgang raakt men
immers niet opgetogen
wel van erotiek, Bossche bollen
en heerlijke appelflappen
of eigenaardige gedichten
waar heeft deze man het toch over
zie ik u peinzen…
Galgenhumor
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 497 wat men geeft aan een goede klant
Op de vraag of hij niet iets meer had te besteden
Antwoordde hij het is toch donker daar beneden
Maar wat hij dan wilde met zijn gespaarde geld
Meenemen was het antwoord en het is allemaal geteld
Op het moment dat ik stierf
Zag ik er drie janken en tien grijnzen
Ik zal er dan ook maar niet te lang over peinzen…
DAAGSE VERWONDERING
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 141 Een wijsgeer van het oude Griekenland
zit te peinzen, verscholen tussen struiken.
Nieuwe gedachten en beelden ontluiken
bij lentegeuren, bloeiende bosrand.
Vechtende vragen houden moeilijk stand,
willen haast het denkersbrein verstuiken...
Vrolijk gejoel: met luchtsprongen, grasduiken
snelt een hummel door het bloemenweiland.…
VERLICHT DALEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 116 Je houdt op met peinzen, ervaart verblijd:
"Zoete geur wenkt lager aan de helling!"
Het verjongde hart der hoogte wentelt neer
over rotsen vol roepende bloemen
en weiden rondom een koel, blinkend meer.
Waar aardse bijen rusteloos zoemen
beleeft uit Hemel geboren taal steeds eer:
men zal haar als vredesdienaar roemen.…
BEATRIX ' BESLUIT
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 169 De koningin ziet terug op een tijd
van vreugdevol overwinnen, ook treuren,
waarin peinzen, klagen en opbeuren
met elkaar woedden, voortdurende strijd.
Steeds grootmoedig was de vorstin bereid
tranen te tonen bij droef gebeuren,
kon druk of stil samenzijn blij kleuren,
bouwt een toekomst, die haar leven verwijdt.…
HET WONDER
poëzie
4.0 met 3 stemmen 469 Alle begeerten zijn nu zoet vervloeid
Tot één trouw peinzen naar de zachter uren
Waarin uw daden zijn als bleke vuren,
Uw troost een kroon is die droef-geurend bloeit.
Mij wondt de wereld die mijn angst verfoeit,
Mij schrijnt haar luidheid die 'k niet kan verduren.…
Navolging van Christus
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 715 Jezus wandelen
Elk jaar op Goede Vrijdag bekruipt
Hem het gevoel dat angstig sluipt
Krijg ik vandaag de nagels door mijn handen
Of kan ik nog tot volgend jaar hem wandelend imiteren
Om dan wellicht sterven en opstaan ook te leren
Nu zo vaak zich die vraag gesteld
En zich al piekerend gekweld
Is hij heel ver van Jezus af beland
Hij hield dit peinzen…
Wees niet de schroom'ge
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.676 En weder teder in uw deinend over-peinzen
van ons geschéiden wee,
zal ons veréende droom misschien ten einder deinzen
der zélfde vrede-zee.
Want, kwam nog, wijlend in uw kommrend oog gegleden
de schaduw van mijn vróeger lied, -
draag ík dan, rústig, 't lévend leed van ons verleden
niet, niet?...…
melancholie
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 308 van de hoefsmederij
de verdwenen bakker en kleine kruidenier
in een straat zonder haast vol kindervertier
bij ons ouderlijk huis ontwaar ik door de half
gesloten gordijnen de gestalte van een kind
dat ikzelf zou kunnen zijn
een jongen die nog dromend naar de wolken
staart, geen weet van vroeger of later heeft
en wie er buiten zo te peinzen…
De maagd
poëzie
2.0 met 1 stemmen 756 Dan gaat mijn peinzen langs mijn lege jeugd,
Langs de ijdele uren onbewust doorweend
Toen mijn smalle lichaam rijpte tot vrouw,
En wat daarna kwam: langs mijn korte vreugd,
De hoop van eenmaal met een man vereend
Te zijn, langs al wat nooit gebeuren zou.…
Wees niet de schroom'ge...
poëzie
4.0 met 3 stemmen 612 En weder teder in uw deinend over-peinzen
van ons geschéiden wee,
zal ons veréende droom misschien ten einder deinzen
der zélfde vrede-zee.
Want, kwam nog, wijlend in uw kommrend oog gegleden
de schaduw van mijn vróeger lied, -
draag ík dan, rústig, 't lévend leed van ons verleden
niet, niet?...
- - Wees niet de schroom'ge...…
Zwijgend landschap
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 294 Vaak wanneer ik mij verplicht
in het alleen zijn te peinzen
vrees ik weer de eenzaamheid
die in mijn jeugd zo voelbaar was
ik betreed dan regels der heimwee
denk weer aan dingen
in geloof van eigen ongelijk
ik bemerk weer die innerlijke pijn
onwetend in nieuwsgierigheid.…
Kinderland
poëzie
3.0 met 28 stemmen 3.590 Herinnering kan mij niet leiden,
Geen peinzen dat schift of scheidt;
De ziel dier versluierde tijden
Is louter doorzichtigheid.…
Eens...
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.218 een cyclus later -
deze negen nevelkinderen baarde
de jonge moeder rolde blozend
al haar stralen rond en rond
tot zij – ver boven het bos verheven-
in duisternis haar liefste vond
de bomen bogen zich vol zorgen
over de blinde kleintjes heen
maar die stegen naar het zicht
dat helder licht door wazen scheen
het woud verzonk in zwijgend peinzen…
Laat mij nog éénmaal
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.200 Laat mij nog éénmaal met U gaan
En luistren naar dit teer gerucht,
Dat uit U schreit in traan na traan
Om 't leed, waarvan mijn peinzen zucht.
Laat ons nog éénmaal samenstaan -
De wereld wenkt zo grijs, zo wijd...
Geef mij nog éénmaal, vóór wij gaan,
Uw troostende barmhartigheid.…
De laatste bloem
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 921 Nee, er zal enkel
nieuw leven vermeerderen
omdat ik weet
wat ik schenk
met mijn peinzen:
hoop, kracht en vermogen, om
weer te lezen
in nieuwe vorm van aards wezen.
Met engelen, goed en kwaad
bestaat mijn eigen boodschap
opgetekend om iets bijzonders
door te geven.…
Horizon
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 183 Het is misschien vijf dromen verderop
dat land waar jij verdwijnt in jouw dans
en veel tijd om te schrijven heb ik niet
maar ik vertel je over muziek
over het voedsel van mijn volk
er is geen tijd om na te denken
jij staat daar waar mijn wereld eindigt
en zwaait er naar de wolken
met niets anders om over te peinzen
dan de afscheidsbrief…
Het buitenmeisje
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.302 En zat zij te peinzen, toen vroegen zij haar,
Of zij tevreden was.
Zij waren zo goed en zo vriendlijk met haar,
Zij kon niet zeggen; "Neen."
Maar 's avonds als zij slapen ging,
Toen weende zij alleen.…
El Repilado (Alpajaras)
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 583 Een mager kerkje staat
middeleeuws te peinzen
ontdaan van ereschuld
broos als eierschaal
gebroken wit gebarsten
muren in granieten trance
als een fossielen oester
als parel in ballance
verweven in de gouden
handpalm van een geduldig dal.…
De vergeefse proefneming
poëzie
2.0 met 21 stemmen 2.335 Laatst was ik bij mijn Fillis
Zij zat een wijl te peinzen,
maar in het einde vroeg zij:
'Weet gij wat een kusje is?'
Ik zei:" Mijn liefste meisje ,
dit is te filosofisch.
Een kusje lat zich voelen,
doch laat zich niet beschrijven.…
IS HET WAKEN, IS HET DROMEN
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.837 Bang te blikken als een weekling
Naar de wenken heurer ogen,
Of te dwalen, droef te peinzen:
Word, ach, word ik niet bedrogen?
Is het waken, is het dromen,
In de roes der vlammenkussen,
’t Manlijk handlen, ’t krachtig denken
Neer te drukken, uit te blussen?…
Doller dan ooit is 't losgebroken
poëzie
4.0 met 3 stemmen 508 Aan 't schaakbord peinzen de ingewijden;
En elke zet, na bede om Zegen,
Stormt zwaar 't onmondig mensdom tegen –
Dat, honds gehoorzaam wie 't doet lijden,
In gruwzaam onderlingen strijd
Zijn God vraagt hoe 't zich ooit bevrijdt?…
DE WAGEN DES TIJDS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 2.410 Het spreken en 't peinzen,
het gaan en het reizen,
en al wat wij deden, 't zij droef, het zij blij;
't mocht tijlijk
of laat zijn,
of goed zijn of kwaad zijn,
't was al op de wagen, 't was alles voorbij.…