Alle inzendingen

Ik heb een vrouw bemind, die best een tweede Troje zou verdienen, en die door drank en heroïne onder mijn ogen werd verpest. Tot ziekbed kromp het liefdesnest, en ik zou zachtjes willen grienen, omdat alleen dit clandestiene sonnetje van ons tweeën rest. Zo'n veertien regeltjes waarmee je een tipje van de sluier licht, wat zout om in…

Knapen met bebloemde helmen Reizen lachend naar de grenzen, Sterven zalig voor de leuzen Die zij van hun ouders leerden. Dat is oorlog! In hun harten Openden zich diepe sluizen En de donkre dammen braken. Vloeden van gemeenzaam voelen Overstromen de genoten. Met een kinderlijk vertrouwen Scharen zij zich om hun leiders. Vriend of vreemd…

Vanmorgen op straat, verborgen onder het vuil ligt een vrouw, geen spoor van gehuil Rode wangen, blonde haren, een sjaal tegen de kou zo zag ze eruit als alledaagse vrouw ‘O, het verscheen in de krant,’ zei pap bij het ontbijt een sappige titel erbij, gekozen door een journalist zonder spijt Uit de straat gegrepen, verdwenen in een steeg…

Jouw erotische versregels doen mij romantisch huiveren vol sensueel verlangen en lustgevoelens klaar als de wakkerende wind alsof ik al een tijdje intiem woon in de mystiek van jouw erotische gedicht er vrolijk door de passionele zinnen wandel af en toe blijf wachten bij een vergeetachtige komma zonder twijfel, alleen om diep te rusten…

Een hele collectie regenbogen Hangt boven in de lucht En neemt de plek in van witte wolken Zo grijs als mijn recente dromen Ik zag mensen lopen De wedstrijd was begonnen De trots die ik zozeer koesterde Toen ik bij het startschot geen seconde verloor Want aan het eind van de regenboog Wacht de grootste schat Op hij die iedereen verslaat…

Duizend-en-een Decoratieve Denneboom Dwergen en Driehoornige Deunen Drenzende Deernen Dwalend Door De Decembermaand Dralen als Djinns, Duivelse Decreten in Dickens Dracht Debiterend, Door Deventer Dreven terwijl Derwischen Der Delfische Delegatie Doordachte Dwaalwegen Delibereren Die Demente…

De dagen hangen aan een dunne draad bijen zoemen in een honingraat een kat droogt zijn vacht bij de haard en het alfabet is van de kaart De regen valt maar hindert mij niet ik heb genoeg aan mijn verdriet met al die nattigheid langs mijn wangen is er niemand die mijn tranen ziet De klok slaat als een hamer in de tiktak hollende tijd er…

Een Jood is honderd Arabieren waard of duizend Afrikanen Dat is de prijs op de mediamarkt als terroristen zich helden wanen De westerling is hypocriet Hij klasseert medeleven en verdriet…

In Breda s gezellig Heuvelkwartier heeft het grote Buurthuis fraaie zalen, waar de wanden hun blik laten dwalen over samenzijn en kunstwerken alhier. Bij vredig samenspel en schappelijk vertier klinkt mengeling van welluidende talen. Omlijste beelden, schilderijen stralen verleden uit als welwillende vlier. Verfbeugel en kwast wachten…

We dreven beiden welgemoed op liefde van haar weke baren krom van al die jaren monter paren ons beider einde tegemoet want het leven is maar even even maar. En het was goed.…

We dachten eerst: kennis woont in rapporten, in grafieken met nette assen en besluiten met voetnoten. Maar toen schoof iemand aan met modder aan de schoenen en een verhaal dat geen samenvatting kende. Een ouder, die zei: het gaat over míjn kind, en ineens werd de tafel groter en stiller tegelijk. Een jongere, die niet vroeg om oplossingen…

Ziekmakend is de geitenhouderij. Wat wordt de leefomgeving opgedrongen? Bacteriën, gevaarlijk voor de longen, maar Wiersma weet Big Agro aan haar zij. Niet wetenschap, maar winst vormt haar beleid. Ze vent met apekool en spaart de geit.…

Zij danste in het maanlicht Haar rituele liefdesdans, Fauns en nimfen zagen toe, Genoten van het zicht. Ik stond daar aan de bosrand, Ademloos en sprakeloos, Van ’t zicht zij mij bood, ‘k Verloor bijna mijn verstand. D’pirouettes die zij draaide, D’arabesken en nog veel meer, Zorgden het vuur oplaaide In mijn hart, mijn bloed verhitte…

Bijtend in een stuk peperkoek alsof het iets kan redden, alsof suiker en kruid het verleden kunnen herschrijven. Het plakt aan mijn vingers zoals dingen blijven hangen die allang voorbij zouden moeten zijn. Ik zie mezelf zitten, figurant in een ochtend die nergens heen gaat— met brood dat te zoet is voor mijn leeftijd en te droog voor…

Hoe klein kan het leven nog interessant zijn? Hoe klein kan mijn wereld nog groot genoeg zijn? Hoe klein kan ik de pijn krijgen en helder blijven in conditie blijven een mens blijven met het weinige dat er wonderlijk genoeg nog functioneert in mijn lijf in mijn hoofd in de sociale zorg Valt er iets op te leuken aan de dagen aan…

We leven in een zeer bizarre tijd Een tijd waarin de kunst van boeken drukken Langzaam vervangen wordt als dat gaat lukken Door de technologie en - wereldwijd Naar kunst en namaak is al jaren vraag Nepplanten, bloemen, kaarsen, dennenbomen Toch blijft het zaak om tegemoet te komen Aan zorg, klimaat, natuur en ozonlaag Religie, kerstzang,…

hoe te schrijven met de inkt van genade als een dieper donker dan zwart het licht van ieder leven wist? hoe als in verlaten olijfgaarden op gebarsten aarde Gazaanse tranen stromen in een verwoest maanlandschap? hoe dan te schrijven als diepe wonden worden geslagen de leegte leger wordt in een oceaan van wachten? hoe te schrijven…

‘Ach,’ sprak een eendagsvlieg te Doorn, ‘hoe heerlijk is het ochtendgloren en hoe verrukkelijk het uur waarop het laaiend zonnevuur verstild ter kimme wordt gedreven! Men moest twee dagen kunnen leven.’ -------------------------------------------- uit: Het grote beestenfeest, 1988.…

Zeg niet: "mijn leven is mislukt." Neen: het Leven is ene mislukking van God. De hand, die heden bloemen plukt, Krampt morgen in zijn laatste lot. ------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

Straatmentaliteit Als je daar vandaan komt Raak je het niet kwijt Op steeds jongere leeftijd gaan ze liegen en helen Als je van de straat komt en armoede kent en je hebt niets Dan ga je stelen Straatmentaliteit Soms kan je er niet meer tegen Je bent ook mens Maar je moet overleven Gokken alcohol vrouwen en mannen beheersen je leven…

Je prie Je prie dans a nuit Voor hen die ik lief heb en heb liefgehad Dat dat gevoel mag blijven Je prie dans a nuit Voor hen met een verscheurd hart Dat hun hart de liefde weer mag vinden Je prie dans a nuit Voor hen die het moeilijk hebben Dat het hun beter mag gaan Je prie dans a nuit Voor hen met verdriet Dat ze troost mogen…

De Balkan Erg wat daar is gebeurd Het land was verscheurd Vol ongeloof Een oorlog was begonnen door het geloof De Balkan Bloedwraak was bijna een begrip geworden Eindelijk is het verleden tijd dat mensen daar Moslims uitmoorden…

Proces of niet Dit is overleven voor je eigen gevoel Je blijft zoeken, constant de onrust die je opjaagt Elke dag een nieuwe dag met nieuwe belevenissen zonder jouw herinnering Dat was het belangrijkste gedeelte van de start van ons leven Waar jezelf de herrineringen maakt door het te beleven…

Op straat Ten tijde van de koude maand Zit een kind zonder ouder Sneeuwpoppen te maken van water Hij draagt een onbedoelde naveltrui En likt een lolly van tabak Hij zingt een lied Met klanken verworpen door tijd Hij weent als hij valt En kust en plakt de wond Hij lacht en jubelt: Een bespeelde onbezorgdheid Alles Ten tijde van de koudste…

Nee Nee Nee we Noemen geen Namen Nee Nee Namen Noemen we Niet - da's 'N citaat, ik weet het maar geen plagiaat meer - immers jij weet het Niettemin, ik weet dat ik Niets weet, maar lezen N zoeken, dat weet ik ook, da's veel te moeilijk N veel te vervelend, want dan moet ik Naar Google toe - ik ben Net thuis, N veel…

De irritatie Mijn vrouw natuurlijk. Nu weer DSL, laatste editie, verloren gelegd. Te veel leesvoer slingert rond. Schermlezen kan ook, wordt dan gezegd. Ben ik zo niet voor. Hou van de zinnen in mijn hand, de woorden op mijn vingertoppen. Fingerspitzengefühl, weet je wel. Het inzicht Sijpelt geregeld door. 't Doet er niet toe, DSL…

De dagen gaan nauwelijks open, ver schijnt het licht echter en houdt zich nog verborgen. Mensen zoeken warmte, aandacht, lezen bitterheid en kou maar wachten op vrede. Wat wanneer het licht nu komen zou?…

Vriend, hijs het zeil Negeer het gekletter van de storm Er is iets dat het zoeken waard is En ik heb je nodig, ik heb je… Mijn hart is een verlaten haven De bomen verliezen hun schors Er komt een koude wind aan En ik voel je, ik voel je Hij is in aantocht. Hij keert steeds terug Een nachtschaduw op een zilveren boot Gevolgd door…

Er braken forellen uit toen een visser uit Oud-Zuid zijn harde dobber las alsof het was dat een leesbaars hem vroeg: Schuilt er in de reet die ik door jou in ademnood beet in het zand ginder aan de waterkant uit de lap van Zijn laars wat leeswaars toen ik daar en passant ook nog een vlinder sloeg? Of is bij jullie daar op het droge…

Sproeten van een vergeten leven liggen als roest op mijn huid. Sporen van een tijd die niemand meer kent. Ze liggen verspreid, zoals herinneringen altijd liggen: te dicht om te negeren, te ver om te begrijpen. Ze fluisteren wat ik zelf vergat— zomers die nooit zacht waren, handen die nooit bleven, woorden die vielen als hagel op een…