Alle inzendingen

Vijftien kaarsjes op een rij, en eentje knipogend, speciaal voor jou Een jongen die groeit, met kracht in zijn lijf, en met een hoofd dat soms sneller schakelt dan opa’s hele harde schijf. Bij Sparta duw je, ren je, vlieg je vooruit, met modder op je knieën en vuur in je huid. En zelfs als de bank soms zachtjes lonkt, sta jij weer op het veld…

Kon ik maar jou in armen blijven houden voor eeuwig en altijd. Jou huid zachtjes strelen en met jou praten en samen lachen en lieve woorden naar u toe werpen en ook naar jou aandachtig luisteren. Meer wil ik niet juist jou aanwezigheid stelt me gerust en voel ik me zeker en dat voelt als thuis komen in alle rust. Kijken in je ogen doet mij weer weg…

het is het lege nest dat op de schoorsteen achterblijft de blauwe sluier rook die over grauwe daken reist de overgroeide kuil bij de rivier een vogel in de verre verte de verdwenen zandweg de vervaalde verf op kozijnen een dag van nevelige dauw de middag die in stuurse stilte verstikt het dorp waar het windstil is de korst van vervreemding…

============ ================== ik tekende paarden, steeds weer paarden, die dezelfde kant op rijden. in het patroon van het tafelzeil zie ik alles wat bestaat door een manier van kijken en er was warmte en geluk mijn moeder strijkt de overalls, blauwgelapt, met boerenbonte boetepleisters de kachel likt de kolenkit, houd hem in de gaten…

"COLOUR MY WORLD" An sich kan ik je helemaal volgen Mignon, Van begin tot het einde geen enkel probleem Meestal dans ik zo door, door de donkere dagen Zonder al te veel binnen- en buitenhofklagen Ik ga nooit met the flow maar hou af en toe zicht Niet op wat de kletsmajoor heeft aangericht Dat is de kanker voor een ècht…

Wat in een tijdperk maakt een dichter? Als plotseling een door het slichte Gelijke hout breekt, en de ruimte zoekt, Dwars door de christelijke gebeden vloekt, Maar in de avond is te vinden op de knieën Van stilte en schemering, en 't zoet dat hij verwierf, afgeeft, en boet. -------------------------------- uit: Nalezing X (1938)…

Is dat nu Despina, die vrouw met sproetig masker op, te bleu voor poederkwast of lippenstift de man voorbij die naar haar lonkt als zij in goedgevulde jas haar dromen aangelijnd laat lopen in de straat. Zij ziet zichzelf zo anders want een heksenbezem en geheim godin gehuld in rozerood en rinse charme granaatappelgelijk - die je moet slaan…

De Top 2000 stemweek ging van start U kunt uw favorietenlijstjes maken Met alle songs die u het meeste raken Het loopt al op z'n einde, het gaat hard De spanning stijgt, het wachten maakt me gek Wie staat er dit jaar op de eerste plek?…

Meisjelief ik hou zoveel van jou, Altijd naast mij, blij met mij, En ik met jou, jij bent de vrouw, Ik koesterde aan mijn zij, ’t Mooiste mij is overkomen, Ik genoot van jou en jij van mij, Soms weer even in mijn dromen, Ben je de rots aan mijn zij. Als ’k aan je denk, dat is vaak, Verlang ’k zo ontzettend naar jou, Ik dan met al mijn…

De hoofdpiet wordt bedreigd, zelfs met de dood Men blijkt te vallen over zijn suggestie Ter oplossing van een cadeautjeskwestie Wees liever blij dat hij een uitkomst bood Verachtelijk gedrag, volstrekt te laken Het geeft geen pas de hoofdpiet zwart te maken…

Sint kwam zachtjes door de nacht, met Piet die op de daken lacht. Een zak vol lekkers, goed verstopt, tot in elke schoen gedropt. Geen drukte, geen groot vertoon, gewoon twee makkers, eeuwen gewoon. Ze brengen warmte, jaar na jaar— een kleine glimlach, wonderbaar.…

Sol iustitia, illustra nos Sylvester Serenade Salve domine Stabat mater ........... "Stuurman aan de wal Stop nu even dat gezeur met kerstbomenlatijn! Strips cartoons en games Stampij en video's Svp Sneeuwwitte hel en bloed Stollend Spannende Spionageverhalen!" ........... Stil! dat weten we nou wel S is het nieuwe…

O Viking in het grote dierenbos de longen open, ren er maar op los o nee! We hebben met oud zeer te maken geen zuchtje wind hoort windekind hier slaken ja zelfs een kinderstem kan haar niet raken zij zucht bij elke vlinder boven 't water van hemelhoge wolken; toen haar kater erg stout geweest was, bad zij noster pater en zei hem 'was het…

Ik sterf niet Dat is het enige dat zeker is in een wereld die altijd uit mijn handen glipt. Eeuwen hebben mij geslepen tot iets dat nauwelijks nog mens heet. Ik herinner me gezichten: het lachende gezicht van een kind dat ooit in mijn armen lag, namen die vervaagden zoals stemmen van vrienden die ik lang geleden verloor. Elke poging…

Mensen zijn Jaloers En gaan me haten Hebben zelf geen leven en willen graag praten Heb je niet genoeg aan je eigen leven dan Waarom zou je iets om de mijne geven Je gaat onzin lullen Terwijl je me niet kent Ik wordt beter in de tijd die jij aan het verspillen bent Je kan doen wat je wil Maar mij krijg je niet kapot Mensen zijn Jaloers…

Men zoekt het nieuwe, 't onbekende pad, In vrije versen, zonder rijm of maat; Maar 't hart, dat stille hoop en liefde had, Verlangt terug naar wat weleer bestond en baadt. Geef mij de strofe, vast vanouds en rein, Een metrum kloppend als een aangespoord hart, Waar 't woord nog schittert in de morgenzonneschijn, En 't leed verzacht waaruit…

Laf als van het koren kaf blaren de jaren in droeve draf op haar graf. Nooit is het af.…

Wanneer je leven kantelt door een storm in je eigen geest, moet je de draad terugvinden die ooit zo vanzelf sprak. Ze noemen het persoonlijk herstel - maar het is eerder een stilte waarin grote vragen opstaan: Waarom ik? Wie ben ik nu? Waarheen leidt dit pad dat zo anders loopt? In die vragen schuilt groei. Niet als rechte lijn, maar…

In de ochtend van mijn leven Kwam ik mijn geluk tegen, In de avond van mijn leven, Verloor ik ’t geluk ik had. In de zomer van miin leven, Plukte ik ’t geluk, ’k van genoot, Nu de winter nadert, Wacht mij nog slechts de dood. Per saldo ben ik best tevreden, Met wat ik kreeg, Koester mooie herinneringen, Vastgelegd in wat ik er over…

hoe het kind het dwarrelend blad van een plataan met zachte vingers vangt de ogen over kleuren en nerven glijden laat hoe het het kwetsbare op handen draagt voorzichtig toedekt in een deken van papier te drogen legt onder opa’s nagelaten sprookjesboek…

O kommer en leed, de Sint die heeft weet van zoveel dingen die een mens moet bedwingen van dansen en zingen, van omringen hoe jullie gingen Hoe vroeger je goed nog kon bijten en dat ‘t nu zovelen spijten dat kunstdingen dingen vervingen Sint weet van ‘t strijden naar betere tijden en dingen vermijden en ja auto’s en rijden…

Roodborstje op tak winterlucht houdt even stil een klein wonder kijkt De zilverwitte nevel van een vroege decembermorgen sluipt traag tussen de bomen en legt een dunne stilte over alles heen — zo breekbaar dat ik bijna bang ben te ademen. Het ijs aan de randen van de donkere sloot glinstert in bleek en aarzelend zonlicht, en wanneer een…

Hier, op de vruchtbare oevers van de wassende maan hebben we het goed We kunnen beginnen: grenzen trekken een staat maken jongens werven en opleiden tot grensbewakers We betalen hen goed Daar komen meisjes op af Er is geld voor extra kinderen jongens die niet hoeven te werken op het land of in de stad maar soldaat kunnen worden…

Als bovenmenselijke Heracles de halfgod met Twaalf Werken op zijn naam - volbracht in opdracht - eeuwig duurt zijn faam - heeft een jongeling van achttien jaren twaalf van de megamonsters der titanen en twee giganten weten te bedwingen Hij was een puber toen hij zou beginnen zijn naam klinkt als een top der Himalaya Nima Rinji Sherpa…

Waar zoude ik met mijn liefde henen als ik u niet beminnen kon?... - 'k Voel door mijn hart de regen wenen en draag in 't hoofd de dood der zon. Ik hoor op straat de vlagen kermen en weet me in al mijn zinnen mat... - Wie zou mijn huivrend hart verwarmen als ik niet úwe liefde had?... o, Veilig in dees kamer, samen elkanders liefde in…

Toornige vreugde doet mij rechtop gaan dwars door de herfstige plantsoenen waar in het nat verwilderd gras rillend naast de zwarte plas een troep verregende kalkoenen verworpen, onheilspellend staat. De wind schuift in de glazen wolken lichtende wakken hemel open en wervelt glinsterende kolken omhoog uit gele bladerhopen. Als gevallen…

Verscholen zit zij achter het raam Dat haar vertelt Van haastige mensen Van passerende seizoenen Die alsmaar sneller in elkaar overgaan Van de regen die tikkend Straaltjes op het glas achterlaat Van de bladeren die likkend Jagen over de straat Als tongen van de wind Van winters met rammelende takjes Van ijskristallen Van alles wat…

Ik was je goudhuidje, je redder in je zwartste nacht. Wie had dit ooit gedacht? Elke droom, elke kus was voor altijd, weet je nog? Jouw leegte vulde ik met liefde, gewoon omdat. Omdat jouw kwetsbaarheid mij raakte. Je werd mijn vlees en bloed, verstrikt in een eeuwige connectie die ik nooit meer kan laten. Het uitkotsen van mijn hart in jouw…

Hoe kunt u het verzinnen mevrouw Mariette Hamer en dan alleen de vrouwen benoemen als mooie taak Buiten het feit dat  alle mensen ongelijk zijn is er ook zoveel geweld tegen mannen Mevrouw Hamer Mevrouw Hamer, regeringscommissaris u slaat voor mij de plank mis u krijgt echter een herkansing als 50 vrouwen zijn geïnterviewd Wat vond…

zie mij als die ene tandeloze tijdmachine vertragend in de zon staren naar ‘n bij knagen op ’n kiertje in de werkelijkheid om te schrijven met ’n levensbrede hand zie mij als ‘n kraker van besloten loze verzen om ze bewoonbaar te maken voor derden zonder ayatollige bouwvoorschriften, door ze over de kaders van voorvaders te liften zie mij…