Alle inzendingen

Ik ben een oude ziel voor mij geen vernieuwing het woord innovatie krijg ik niet uit mijn mond alles moet bij het oude blijven zoals het was, was het goed, goed genoeg ik spreek graag in het verleden van ver voor de oorlogen TOEN HET NOG VREDE WAS!!…

Even tussen alle moeilijke woorden door, soms lijkt het wel een ontsnappingskamer voor vergevorderd levenskunstenaarschap, wil ik slechts de aandacht vestigen op het volgens mij meest wezenlijke bestanddeel van tevreden toekijken tot uiterst gelukkig zijn in het dagelijks leven. Het afscheid van de zomer die nooit eerder zo groots scheen…

ik voel een raakvlak met warrige geesten misschien dat mijn verstandelijke vermogens afgenomen zijn met de voortgang van tijd het is te laat om opnieuw te beginnen het laatste nieuws komt keihard binnen wapens, oorlog, bloed, tranen en geweld na zondag keert de wind weer om de absurditeit van de buitenwereld jij snakt naar een gezellige…

Jij achterhaalt de slooptochtwerken der letteren voor die ondenkbaarste blauw vertrekkende vreugdevelden als venijnige helden alvast bedreven de liederen onder luiden verzenden. Ik onttrek donderwolken aan bladen handgeschreven en onverwacht voor door weeromstuit gedreven woorden van de chagrijnige ivorentorenheren die de geschiedenis vertekend…

De herfstwind draagt de geur van tijd, verwaaide dromen vallen neer, de hemel kleurt in grauwe spijt, de dagen lichten steeds iets meer. Langs lege paden zweeft de mist, een boom staat kaal in stil verdriet, de zon vergeet wat warmte is, en schemert weg in grauw gebied. Toch fluistert zacht een laatste blad, het loslaat in de koude…

Ik heb mijn schoorsteen weer eens laten vegen, Daar mijn verzekeraar dat van mij wil. Want wel of niet, dat maakt bij brand verschil, En een betaalbewijs kan dan zwaar wegen. Dus ik voldoe nu aan de hoogste eis, Maar op de bon staat echter: ‘Veeg bewijs’.…

Het koele gras kust haar blote voeten, Het zwoele briesje streelt haar boezem, De gouden zonnestralen geven haar glans, De blauwe lucht geeft haar alle ruimte, En ik, ik kijk en zie de hemel op aarde.…

Wat doe je met mijn essentie laat je die links liggen omdat rechts meer voor de hand ligt in een corrupte maatschappij waar leerdragende psychiaters handelen in sluw wapentuig of kies je weer Keizerlijke kleren het zachte zijde en de donsveren tussen het pluche van de marmeren banketbakker zo vaak afgewezen omdat jij volwassen…

( oud-Hollands geluk maar anders dan de titel ons laat geloven) als een gedegen vorm van antiquariaat dus voor de liefhebber onontbeerlijk met een vleug van behaaglijke traagheid en een hang naar melancholie waan ik mij de romanticus die met mijn verzen en ietwat tederheid alsnog wil bewijzen voor een klein publiek...…

Mager, de handen ruwe huid Een schorre groet met gaten tussen mijn zandknarsende tanden: iemand om van te schrikken Ik ben overal want nergens mag ik zijn. Geef me schoenen: zolang ik loop, leef ik Noem me Job, ik geloof niet dat God me zal redden uit de onderwereld waar het 's winters warm is tot midden in de nacht de deuren sluiten…

Gefilterd zonlicht het bos opent zijn geheim mijn hart volgt het pad Traag wandel ik langs het pad, waar dauw nog glinstert op de bladeren. De lucht draagt geuren van mos en frisse aarde. Een merel zingt alsof hij mijn gedachten kent, en ik adem dieper, alsof tijd oplost. Het zachte ruisen van bladeren is een taal die ik herken. Glinsterende…

Zal ik blijven wachten alleen aan tafel? Mijn ogen springen en zwaaien Help Help Help Schepen varen voorbij Ik roep steeds harder met mijn schouders maar ik ben onzichtbaar Stad en land overstromen schepen vergaan volgepakt Help Help Help Ach, zal ik zal ik blijven wachten?…

Stel je voor dat ellende echt was. Stel je voor dat die oude mensen bang waren voor de dood. En als de dwerg en het meisje met één arm echt pijn voelen? Stel je voor hoe onmogelijk het zou zijn om te leven als sommige mensen alleen waren en hun leven lang bang. naar Jack Gilbert ------------------------- uit: "Dagrest", 1984.…

Niiewe jeugd, als uit een kan gegoten Gele wijn, gist mijn schedel binnen En ik voel mij opgeheven en gestoten Naar de wisseling van een nieuw beginnen. Lachend ligt de wereld, en volkomen Weet ik mij aan al wat leeft verbonden, Wat mij scheidde werd mij afgenomen En ik heb mijzelve teruggevonden. Is nu ene godheid nog van node, Met mijn…

Amersfoort, Amsterdam; Alphen aan den Rijn; Lelystad, Koggenland; Assen IJsselstein ; Lisse Lingewaard Bunnik; Loon op Zand Lopik; Leeuwarden Woudenberg; Westvoorne Moerdijk; Hardinxveld-Giessendam; Leidschendam Katwijk; Het Hogeland Arnhem; Kaag en Brassem Dalfsen; Land van Cuijk Berkelland; Haarlemmermeer-Heerde; Rijswijk…

Zes en veertig treden over de brug dan ben ik in Lochem hoor ‘k het carillon zie ‘k de winkelstraat het plein, de markt en de grachtjes de Berkel, de zomp waarin een gids met wit lang krullend haar vertelt over ‘t kasteel dat we passeren waar danseres Isodora, ‘k verlies me in haar en de auto met haar twee kinderen die dan te water…

ik trek het toilet alleen door bij een grote alle plasjes spaar ik op tot ik heel erg moet douchen doe ik hooguit 2 x per week en nog het liefst in het zwembad na wat baantjes tubes tandpasta, gel, cremetjes en flessen shampoo, badschuim worden opengeknipt en tot de laatste druppel opgebruikt afwas/schoonmaak-water vang ik op boen, maak…

…één levenslange ontsnapping één wervelwind zonder return één organisch-beschamend stuk vreten in het tempo doeloe van de bloem en hymne aan staande reisgenote nu sommar bezwijkt één halfslachtige golf autonome bakenwaanzin in voorgepreekte slagen im Herzen der filosofen- dokters- en dokteressenklanken van onze levensdoelen ranken…

Linkmiegelig, zoals de eerste woorden uut hem ze bakkes, zal ‘ie leugenateliers nie volgen, zonder twijfel da ‘t hersenspinsels zind uut hullie verkenskoppen. Zelfs ‘t godengespuis gleuv’ nie wa nie waar is, strak in oneindige schoonheid. Als’ne joekel van ‘n streber, paffend met natte jatten, stralend als de slimste zelf; martelaar in…

de sluwe, slinkse, begaafde verteller verstaat de kunst van vermomming als geen ander hij bindt de lezer vast met verleiding houdt hen gevangen achter de tralies van onweerstaanbare taal spin die de onwetende lokt in een onzichtbaar kleverig web waar welluidende leugens parasiteren eloquente, onbetrouwbare verteller je spijkert een…

In een wereld vol beloftes, waar eerlijkheid vaak zwicht, schuilen achter mooie woorden maskers van bedrog en licht. Ze lachen met een glimlach, hun ogen koud en sluw, op zoek naar wie gelooft in sprookjes, steeds opnieuw. Ze strooien mooie praatjes, hun waarheid is uniek. Maar nergens tiert het sterker vooral in politiek...…

Je gebruikt jezelf als ik in het mysterie van de ziel om een gedicht te vertellen hoe een stoere dichter moet leren zijn twijfelmond te houden teveel is vaak te weinig in heldere doorzichtige kleuren en weinig is soms al veel ik in het gedicht waar verstand en anderen ook een snavel hebben de wereld ligt op zijn malle kop door ellende…

Ware liefde is Elkaar geven’t dierbaarst is, Je complete ik.…

De roze bloem met ruwe stengelbladen is binnen de muren der geleerdheid tot allerhande vragen geven bereid. De hoogleraar mag naar haar wezen raden. Zij bewandelt nieuwe levenspaden, staat na een korte, heftige reistijd in een kleine school, verlicht en verblijd, wil het kleuterbrein geurig beladen. Vingertjes tasten vol ondervinding,…

Gezangen zijn aan het verstommen de dagen korten snel een nazomer in septemberdagen Schemer donkeren de dagen weersveranderingen in vlagen de klimaatopwarming, gevolg van menselijk falen Het zicht van de winter dat de hoop doet verbleken 't verlangen naar een jeugdig eeuwig leven notenbomen die nu hun krachtvoer geven beukennootjes…

Die ouwe fiets waarop ik daag’lijks rij, Wordt nog met eigen spierkracht aangedreven, Heeft iedereen zo’n haast dan, in het leven? Van alle kanten zoeft men mij voorbij. Ik zal u eens een goed advies verstrekken: Aan snelheid heb je niets; op tijd vertrekken!…

De zomer en de late rozen zijn zacht ontblaadrend uitgebloeid; het bloedend vuur, het hete blozen tot oud oktobergoud vergloeid. de groene vlammen van de bomen - bestorven bruin en wingerdrood - zijn van hun donkre drift benomen o dag, o droom van blauw en goud! het licht hangt in de honingraten der vensters als een vochtig vlies…

Geen reet Te doen Geen reet Te zien Nou ja Verderop Eentje ----------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 2004.…

Nu je er toch bent, Laatste Kans Grijp ik je aan met beide handen Mijn schepen achter mij verbranden Dat lukt niet meer, maar een balans Te vinden, de allerlaatste dans Met Pierlala nog te ontspringen Geen zwanenzang nog hoeven zingen Daarvoor leg ik een bloemenkrans Hoe fraai is de herdenkingszuil Voor aardbewoners, mannen, vrouwen Met…

Bayrou is weggestemd als Frans premier De vierde in twee jaar moet ervantussen Hij heeft nog geprobeerd de boel te sussen Maar kreeg het parlement daar niet mee mee Een nieuwe volgt, al vind ik haar of hem Nou niet echt een premier. Meer een cinquième…