Alle inzendingen

Geen dag gaat voorbij of ik ontmoet mijzelf 't zij in spiegelglas in water van heldere stroom of in gelijkende medemens. Steeds weer vraag ik mij af waar of wie ik ben en of mijn spiegelbeeld zich ook in mij herkent. Ik ben niet de enige die naar zichzelf zoekt. Maar elke dag loop ik mijzelf voorbij in de overwelgende massa.…

In de zeilmakerij van Achiel danst hij als een schip op de golven Zijn lange armen wapperen als grootzeilen in de wind Meeuwen kabbelen als lachende oude mannen Geen zee gaat de danser te hoog hij voelt ritme tot in zijn vezels Neem een kathedraal zingt hij hoog in de lucht breed in de buik Zet er wat masten op de liefde voor…

Je probeert ruwe lelijkheid te pareren van boze mensen in het herfstige park sublimeren in kwetsbare schoonheid alleen in jouw vervuilde ondergoed op de groene bank naast de door westenwind getergde oude kromme hoge boom je ziet de vrije vogels foerageren de bomen aan de waterkant zwijgen de heldere zon breekt door sombere wolken verdwijnen…

Opa is dood Opa ligt in de kist, en met hem een lampje en een sterrenkaart daar heeft kleinzoon voor gezorgd want er is iets wat hem zorgen baart het heelal is namelijk erg groot en of je nu levend bent of dood je kan er makkelijk verdwalen vandaar deze handige sterrenkaart waarop in hanenpoot beschreven staat hoe opa het snelst…

De eenzame zwerfer en de dieren De eenzame zwerfer die het geluk vond bij de dieren in het bos, vond in hun ogen de warmte, een liefde die nooit verlos. De vogels zongen liederen, zoet en vol van vreugd, Terwijl de bomen fluisterden, hun geheimen, hun geheugd. Een moedervos kwam in de avond haar dagelijkse stukje worst voor haar kleintjes…

Ik wil strandjutter worden maar woon in de stad de hoofdstad Amsterdam in het centrum, in de Jordaan dus oefen ik als straatjutter want de straten van Amsterdam worden overspoeld met veel en heel veel wat nog te gebruiken is elke dag,  soms zelfs ieder moment ligt half IKEA, BLOKKER en ACTION op de straathoeken en stoepranden…

Dichte nevel ligt in rechte, brede stroken op zonnig weiland.…

tussen het beton en op vuilnisbelten bloeit soms een bloem van hoop…

onze dromen komen overeen met de levensmogelijkheden meebewegen en overwegen vrolijke stemmingen als opzwellende snaren zullen wij verwaaien over onweerlegde grenzen van toets- en tastpartijen boven planken zweven stuiterend getrommel najagen als was het de wind zelve over de uitgestrekte vlakte van het plat pratende land hand…

Men noemt de Alpen het dak van Europa´s grond. Maar vergeten wordt het Kaukasusgebergte: de iets hogere dakspits.…

(voor Salomé Ureña Diaz de Henríquez) Zij ging ten onder door tuberculose, de koningin van de Dominicaanse poëzie, een Waterschapsheuvelkonijn met myxomatose, maar elegant tot de laatste melodie. Geboren en overleden in Santo Domingo, waar een standbeeld haar grootsheid eert, zij staat daar als een charmante flamingo, die haar ziel binnenstebuiten…

De lucht is half bewolkt, als een halfnaakte vrouw, met een huid van vaalblauw. Zoals altijd dwaal ik af in poëzie. Moe, maar onafgebroken keer ik terug naar woorden, alsof zij het laatste zijn dat me nog vasthouden. Een stil stel uit Suriname zit tegenover mij. Hun zoontje doet me denken aan de jonge koning van Nederland – maar dan…

Bij het ruisen van uw bomen Leeft gij matig en tevreên; Roept geen mensen om u heen, Ziet uw gasten gaan of komen Zonder leed of zonder lust – Snoevende op uw wijze rust. Gij beschimpt de kalverzeden... 'Eenzaamheid is ’t bangst verdriet: Bomen – zegt gij – spreken niet. Smaak uw groene eentonigheden! Onder mensen, in de stad…

Nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden, een hoop gelazer en getob; toch ken ik nog de harteklop van elke vrouw waarmee ik vrijde. Ik schreef gedichten tussenbeide, maar loste het probleem niet op: nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden, een hoop gelazer en getob. Hoe dikwijls toog ik niet ten strijde en keerde met bebloede kop weerom…

Ja dat weet ik wel! STAATKUNDIG GEREFORMEERDE PARTIJ de partij van de onderdrukte vrouw ja en nu weet ik het zeker, ze staan voor SIEKUM GEIL PORNOKIJKEN de partij van het verbod op porno Jezus, hun jezus was daar zo veel milder over ga heen en zondig zelf niet porno is geen zonde; geweld wel fysiek helemaal te veroordelen doch dwingende…

Al twee keer is dit kabinet gevallen, Het is één grote chaos (in één zin), Slechts vier procent heeft er vertrouwen in, Niet eerder peilde men dit soort getallen. Maar groep wantrouwenden, wees toch verblijd, U heeft de absolute meerderheid!…

Ik hang hier maar wat rond in huis helemaal voor mezelf de pot thee, de tafel de kamers van ons huis met zijn nieuwe ramen de krassen in de kast al de cadeautjes die ik aan jou gaf en de poster van het schitterende water aan de horizon met de schim van een schip Ik hang hier maar wat rond in jouw afwezigheid niet in staat tot actie…

wij letten er niet op als wij ongemerkt substantieel contact maken met passerende niet geziene die de mensen vaak ongemerkt raken en eren zonder direct verbinding te maken of anderszins te communiceren het schijnt veel vaker voor te komen dan wij ooit dachten velen vinden dit raken normaal zoals met overledenen en ook…

Plotse schemering goud glijdt langs stille velden alles ademt zacht Wanneer de zon verzinkt, onthult zich een van de meest intieme gebaren van de aarde: de lucht transformeert in lagen – van blauw, via goud naar vurig oranje, paars en rood, in talloze schakeringen. Het zijn niet enkel tinten die mij beroeren, maar ook wolken die traag…

De wijde wereld is te groot Om van haver tot gort te kennen, Maar ’t stukje dat ik ken, Is haast te mooi om waar te zijn. Maar op films en plaatjes Zie’k nog zoveel moois op d’aard, Wat is ’t aanschouwen zeker waard, Onverlet ’k nog niet zag! De wereldwonderen Zag ik alleen maar op plaatjes, In werkelijkheid geen. ’k Heb dus nog…

ze droomde liep in een bos ze zag alleen maar bomen er was geen zon, geen licht geen lucht, geen wolken alleen maar bomen de sfeer was dreigend duisternis overal ze was alleen met angst voelde zich opgesloten, beklemd zag geen verleden geen toekomst, geen heden ze zag alleen maar bomen toen was daar die open vlakte zo vrij en…

Soms sta ik versteld met hoeveel geweld iemand zijn mening op wil dringen. Voor mij is hij geen held, want voor hetzelfde geld kan hij samen met ons komen zingen.…

Vaak wil ik me verschuilen in iets moois, iets lekkers of iets blijs, iets anders zoek ik, vrijs in plaats van de tragiek van de herfst die komt bijvoorbeeld, wereld dramatiek Ik wil het lichte en het luchtige, mijn ogen wil ik dicht voor ‘t moeilijke, verfoeilijke mijn eigen troep, mijn werk Ik wil allemaal niet weten dat we voor…

Ze praten over corrupte politiek liegende ministers en falende ambtenarij ze vertellen over oorlog en vrede defensie en de wapenwedloop de dood, een traan en een lach het bederven van vergane glorie vergankelijkheid in al zijn verschijnen ziekte en oorlog en hebzucht als belangrijkste verdienmodel de handel in aandacht economie van verdriet…

de gedachten verglijden als de zomerse wolken boven de uiterwaarde stromen als de beken tussen de platgewaaide vroeggemaaide velden door naar de rivier waar het plezier al van af spat in aanwakkerende wind hier vindt helder denken de oersprong naar diepte van verdronken verhalen in alle talen langs oevers als moeders van woorden…

Alles nog als vroeger: de waaier van licht op de horizon, de bonte strandloper op drift langs de golven, schuim dat zich buitelend uit de voeten maakt. Als vroeger galopperen over de lage duinen gepluimde legioenen, etst als vanouds de wind zijn geheime tekens. Ja, alles nog als vroeger maar in de fles geen brief, de duinpan leeg.…

's Morgens op het witte laken doet er een gelaat ontwaken -- dat ligt daar als een waterlelie op een golf water, op de peluw. 's Middags loopt ze in het bos te schijnen, haar ogen tussen bladen als twee kleine vuurjuwelen, kijkend in een laan -- bladen ruisen weer dicht, ze is gegaan. 's Avonds lacht ze in een stille kamer, zonder…

Het leder is van zijn voet gesneden, aan het uiteinde huist breekbaar steen; zijn tegenslag dwaalde in wat verdween, de herfst heeft zijn huid tot nu gemeden. Een rap tempo kon hij niet meer inkopen; nu dolen gestrompel, verdriet en leer; zijn oude huid komt nog niet in verweer en blijft op een voorspoedig herstel hopen. De winst kon men…

Zo nu en dan doet Moeder Aarde pijn En juist zo vaak in moeilijke gebieden Waar alle huizen toch al niet solide En de omstandigheden tragisch zijn Misschien omdat ze ziet hoe men daar leeft En zonder het te kunnen helpen, beeft…

We hebben geen goud gemaakt en zitten in de stank van 50 emmers urine Trofeeën om ons heen uit de kast met zeven sloten als geschut om ons geluk Vanavond lenen we luxe voor een schuld aan later en drinken we op vroeger Afgekloven botjes stoppen we als sieraden in onze neusgaten We eten troosttaart met slagroom Het feest loopt ten…