Poëzie van Constantijn Huygens

1596-1687

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 55):

Bedzucht

Wat zou ik op doen? Leed en ongemak gaan lijden?
Zien, wat mij niet en kan verbeet'ren noch verblijden,
En horen wat mij spijt, en ruiken wat mij kwelt?
Neen, 't nestje waar ik lig is min noch meer gesteld
Als waar ik twee maal drie en nog drie maanden in lag,
Eer dat ik schreiend aan de tepel van de min lag:
Ik lig warm, ik lig dicht, en stillekens, en zacht.
Moet ik eens alle daag ter wereld zijn gebracht,
Ter wereld, waar 't zo raast, alsof ik in de baren
Gestort werd uit de kooi? Ei, beddeke, uw baren
En komt mij niet te pas. 't En waar de scherpe pijn
Die honger heet, ik wou wel ongeboren zijn.