Ik min u, och bemin me weer, En seffens leg ik al de schatten, Die aarde, zee en lucht bevatten, Aan uwe voeten neer! Wat uwe dromen u voorspelden, Wat u der Hope zangen meldden: Dat alles ja is uw en mijn, Zo gij mijn lief wilt zijn! Langs bloemenwegen zult gij treên, En zoetere geuren zullen walmen, En zoetere zangen zullen galmen In…

Schoon Liesken, laat, o laat me zeggen, Hoe onuitspreeklijk lief ge zijt! Mijn hart, geheel u toegewijd, Kom ik aan uwe voeten leggen. Hoe ik me dus in éne keer Zo door de liefde vast liet knijpen, Dat kan ik waarlijk niet begrijpen, Schoon Liesken, maar ik min u zeer! Slechts éénmaal mocht ik u aanschouwen, En fluks ontstond in mijn…

Wil ik u eens wat vertellen, meisje? Uw hart is net een duivenkot: Gij doet het deurke nooit in 't slot, En niemand klopt een tweede reisje... Maar even licht als 't zich voor elk ontsluit, Zo laat het ook de rappe vogels weder uit! Dat gij schoon zijt, wil ik mee belijden - En waarom zou ik 't ook niet doen? Doch welke waarde heeft uw zoen…

Ach, laat ons van 't verleden spreken... Gij luistert immers gaarne, vrouw? 'k herinner mij, hoe lang verstreken, Mijns levens lentetijd getrouw. Toen had ik appelrode wangen, Mijn baard was blond, gekroesd mijn haar; En 'k zag vol fierheid allegaar De meisjes me aan de slippen hangen! Brunetten, zwarten of blondinnen, Mij waren…

Mijne moedertaal, mijne moedertaal, Wie of haar ook kleinere, Min ik als mijn vaderland, Sta ik voor met hand en tand! O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands, Dat houd ik steeds in ere! Mijne moedertaal, mijne moedertaal, Wat andre komt daarnevens! Zwaardgekletter, klokkenklank, Snarenspel en minnezang, O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands,…

Hoe zoet was de blik van uw oog, Toen ge, blozend, de rozige lippen Een woordeke zacht liet ontglippen, Dat strelend mijn hart bewoog. Lief meisje! Hoe zoet was de blik van uw oog! Hoe zoet was de druk van uw hand, Toen ik bevend afluisteren wilde, Van ’t genot dat mijn boezem doortrilde, Van der liefde zo zalige band. Lief meisje! Hoe…

Me koesteren in de stralen der gulden lentezon: de eerste prijs behalen bij ‘t schieten naar de ton; met boerenmeiden dansen en tuimelen over ‘t gras: mij met de rook omkransen van echte varinas. Dat al, rechtuit gesproken, haalt bij de wellust niet, die gij verwekt, Katoke, wanneer ge mij beziet! De vogels horen kwelen van minnevreugde…

Toen zij begraven werd, Toen was ’t als zou zijn hert Van smarte breken. Hij knielde bij het graf En wilde er niet af – Daar hielp geen smeken. En daaglijks keerde hij Naar ’t kerkhof, weende bij De groene zode, Waar hij met eigene hand Een kruis had op geplant Ter ere der dode. Een jaar verliep, en nu – O wis die traan, die In de…