Grote Schepper, bron van zegen! U begroet ons morgenlied. Wat zou ooit ons hart bewegen, Deed Uw grote liefde 't niet? Wat wij hebben, wat wij zijn, Daaglijks brood en zonneschijn, Minnende ouders, ziel en leven, Alles hebt Gij ons gegeven! Maar de grootste gift van allen Is uw eigen lieve Zoon, Al Uw lust en welgevallen,…

Dan – wie is hij, die ginds, van elk vergeten, In mijmering verloren, neergezeten, De stilte smaakt der zwijgende natuur? Ten Kate Sakkerloot! hoe jeukt mijn maag! In geen zes kwartier gegeten. Schrale tijden. Vlooienbeten. Kwade jongens. Beestenplaag. Altijd vasten. Duivels mager. Menschenvriendschap. Fricassé. Benen. Longen. Jan de slager…

Breek aan, gij heerlijk morgenlicht, En kleur de grauwe dalen! Een glimlach van Gods aangezicht Verkwikt ons in uw stralen. Gij komt: de nevels rollen op, En als het bloempje uit zijn knop, Zo breekt met nieuwe luister Het Leven uit het duister. Toch is er nog een Beter Licht Dan van de schoonste morgen, Dat nooit meer voor de avond zwicht…

Geverfde pop, met rinkelen omhangen, Gebulte jonkvrouw in uw staal' korset, Lamzaligste aller vormen, stijf Sonnet! Wat rijmziek mispunt deed u 't licht erlangen? Te klein om één goed denkbeeld op te vangen, Voor epigram te groot en te koket, Vooraf geknipt, koepletje voor koeplet, Kroopt ge onverdiend in onze minnezangen. Neen…