Najaar, vluchtend langs de wegen, Bijna hebt gij afgelegd 't Rode kleed, dat losgeregen Enkel aan één gesp nog hecht. Langs de zoom der bruine heide Zweef zo ijlings niet voorbij, Zet Uw ben met fruit terzijde, En tot afscheid zegen mij. Ook Uw beide zusters duldden Bij het afgaan van dit pad, Dat mijn gul gebrachte hulde Om een gunst…

Als onze ziél niet zong, En vreugdedansen sprong, Zouden dan wel de vógels zingen, De bronnen uit de rotsen springen, En had de storm een tong? Als onze hoop haar schat Niet rustloos zocht, en bad, Zou dan de boom zijn bloei en twijgen Zó innig hemelwaarts doen stijgen, Dat hij het blauw omvat? Neen, als de ziel zeer diep In…

Uw koele handen aan mijn voorhoofd, alle Gedachten die nooit moe van waken branden Bij dag en nacht, zijn kalm in slaap gevallen. Vanwaar de tover toch dier trouwe handen? 1k weet dat wind, wen hij de aromen woelt Uit bloem en voor der vochte zomerlanden En zo doorgeurd, 't ontblote voorhoofd koelt, Met minder leniging die klamheid…

Van de appels 't bloesemsnoer, En langs de groene vloer Der velden knoop en klit, Goudgeel, zacht paars, en wit, De mazen van de zon, De draad, die 't lommer spon, Dit is het blinkend net, Dit is het blinkend net, Hier heimlijk uitgezet. Gij, die vervolgt en jaagt, Loerend wat vlucht belaagt, 0 heilig-groot…

Ons lokt tersluiks een zomerdroom Terug naar 's hemels regiment, Wij zoeken weer Gods blauwe stroom Wiens bedding grens noch bodem kent. Wij waren 't ook zo lang gewoon Met elke luide leeuwerik Te ontstijgen naar dit eeuwig schoon Ons aard-gebonden ogenblik. Wij zagen hoe de donkre grond, Uit zwaarte, lichte wondren…

Zoals een kind dat zich ontkleedt, Het glimlacht naar 't vergulde raam, Het vouwt zijn helder lijfgoed saam En zoekt zijn sponde, slaap-gereed, Zo is mijn dichter, ook hij legt De last of van den langen dag, Tot hij, getooid slechts met zijn lach, Stil luistert naar wat sluimer zegt, De sluimer, een bewogen boom, Die tot een…

Mijn kleine kamer, mijn laag huis, Eng en vertrouwlijk als een kluis, Waarover zich van wand tot wand De grijsheid van de zoldring spant ; Buiten de drempel het gebloemt, Dat 't aambeeld en de hamer roemt, Het goud, waaruit het is gesmeed, De vinger, die zijn drift bestreed; Opwaarts, gebeeldhouwd in het groen, Een eedle boog,…

De moeder schuift het venster op en weent, De kalme kamer ligt van zon doorspeeld En, op de rand der stervenssponde, leent De ziel des doden over tot zijn beeld. Hij kan niet scheiden, want hij ziet zijn mond Die, als een sikkel door het koren zwaait, Oogsten deed zinken, zoet-gerijpt en blond; Maar nu zijn alle velden afgemaaid.…

Heilige eindloosheid, Buiten ruimte, buiten tijd, Slingren zich de zaal'ge reien, In een eeuwig zich vermeien Aan U toegewijd. Eenmaal in de droom Strookte mij de zoom Dezer waaiende gewaden, En ik mocht een oogwenk baden In die wervelstroom. Sedert pleegt de dag, Als een jonge lach Die zich loswindt van de lippen, Immer aan de wil…

Rustig wast de man, wiens schande Biecht noch boete delgen wou, Zijn van misdaad bloedge handen In de koele morgendauw. De eerste leeuwrik dunkt hem wonder, Stijgend in onpeilbaar blauw, Waar te nacht nog flits en donder Vochten met hun vloek en klauw; Toen hij blind door stormwind waarde,…

Regen, regen, van de hemel 't Ledig luchtland tot aan de aarde Vullend met het lichtgewemel Uwer zilvren leliegaarde. Stortend vluchtig nand vermengend Met de bindkracht van uw zegen, Zode en zaad een heildronk plengend, Dat bet groen wordt langs de wegen, 0, ik hoor U over 't water Fijne maliënkolders klinken En, een sprookjesrijke…

Vriend, als gij door de wouden dwaalt, Zingend Uzelf in 't groen vergetend, Zingend Uzelf in 't groen vergetend, Dat mederuisend rijst en daalt Die broederblijheid welkom hetend, En gij Uw ziel verliest, verdeelt In 't duizendvoud gelede leven Zo gans, dat zelfs de dood een beeld Uit dromen lijkt, met loof omgeven, Mocht…

Vaak heb ik in de slaap geplukt Een witte, een rode roos, Knikkende kinderlijk verrukt Naar 't schoon dat ik mij koos. Riep zon mij wakker door het raam, Dan dacht ik: o, de roos; Op 't dek hield ik de handen saam, Maar leeg en liefdeloos. En buitentredend, dromensmoe, Vond…

De wakker-waakse haan. De dichtervlucht der zwaan, De zwerfse jager: reiger. De strijdbaar-sterke tijger. En het deemoedig schaap, Hen samen leidt de knaap Eendrachtig aan één band Door 't rein en eigen land Vol jonge bloesemsneeuw, Als in de gouden eeuw. Hij mijmert, zingt en speelt. Weidend zijn zinnebeeld; Zij kennen aan die toon…

Hij hield de handen voor 't gezicht, Hij dacht door tranen te verstaan, En in dit duister, diep en dicht, Zag hij de bonte wereld aan; Hoe blonk het goud, hoe rees de stad Gehorend opwaarts voor het blauw; Wie ooit gezocht had en bezat, Hoe maakte rook zijn vensters grauw.…

Als ik beklim de zilvren treden, Langzaam, en de aarde diep beneden, Een klein insect in avondglans, De vonk doet spranklen van zijn dans, Laat mij dan in mijn armen dragen De zacht gepelsde, die behagen Zelfs in de schim zijns meesters vindt, Warm aan zijn borst zich vleit, en spint; En dat de hond, wild als een jongen, Over de heemlen…

Een aarzlend reiken Naar de overzij, Een angst, een wijken, Een: neen niet míj, Nog één gedachte, Een snelle droom, Over het zachte Van bloem en boom, Een laatst verlangen Naar akkerland, Hoe de appels hangen, Het najaar brandt; Dan…

Kom mijn kind, de dag gaat ook. Zie haar afscheid wuift ze al ginder; In de tuin zijn bloem en vlinder Als de nachtlamp en haar rook. Kom mijn kind, de dag gaat ook. Stil, hij is de dag al voor, En hij sluimert, volgedronken, Moegedroomd en blindgeblonken, In oneindig niets teloor, Rustig bij mijn woorden door. Wonder, wat wordt…

Wat brengt mijn tijd? Géén wilde bewogenheid, Géén hand zich welvend boven de ogen, Of stem die opgetogen Om nieuwe morgens schreit; Maar slechts een dromend turen Naar heengevloden uren. Wellicht is hun ontgleden, Bij ’t traag teruggetreden, Iets schoons, dat wij ons kozen. – Wij rapen twijgen, vruchten, rozen.…

Muziek, waarbij ik dromend luister, Hoe voert naar vroeger gij terug, En welft U over 't duister Tot koene bogen van een broze brug... Maar werden dan voorheen mijn jaren Alleen geteld Naar saamgebonden korenaren, De schoven op het veld, Naar blozend ooft, Dat door een mild seizoen verguld, En daaglijks overvloediger beloofd, De korven…