't Wordt stil - en als een stille droom Komt de avond om mij heen, - En zachtjes ga ik dromend aan De weefstoel van 't verleên. En zachtjes tel 'k de dagen weer, Die door mijn vingers gleên - En dromend zie 'k het dampend dal Door de' avondschemering heen: - Daar is dezelfde heuvel waar De zon vroeger verdween - Daar zijn dezelfde…

Pragmatisch leerdichtje. Als ge maar in 't drukke leven 't Eigen leven niet vergeet, Als ge maar niet wordt gedreven En van eigen drift niet weet! Als ge in de maskerade, Die het leven spelen laat, Maar niet speelt tot eigen schade Aan uw eerlijke gelaat! Als ge maar naar 't doel der dagen Groeit en bloeit, om in het lest…

voor de geestelijke middenstand Neem gij het leven Zoals het is - Een beetje onrechtvaardig, Een beetje boosaardig, Maar ook wel eens aardig En soms lang niet mis! Leef gij het leven Zoals het gaat - Niet al te opzichtig, Niet al te gewichtig, Een beetje voorzichtig Dan is 't niet zo kwaad! Houd gij het leven Bedaard in het oog…

Ach, heb toch altijd ergens Een beetje bloemen staan - Zij doen toch altijd wel even Een beetje gelukkig aan! Een stil liedje van kleuren, Een fijne, blij-mooie tint - Even een kleine ontroering, Als de lach van een lief kind. Alles, alles neemt het leven, Het laat ons ieder eenmaal berooid - Maar het geluk van een beetje schoonheid Dat…

Min de stilte in uw wezen, Zoek de stilte die bezielt, Zij die alle stilte vrezen Hebben nooit hun hart gelezen, Hebben nooit geknield. Draag uw kleine levenszegen Naar het dromenloze land, Lijk de golve' haar oogst bewegen - Tot zij zachtjes breken tegen Het doodstille strand. Zie de boom de paden tooien Rondom zijne stille voet…

Neem gij het leven Zoals het is Een beetje onrechtvaardig, Een beetje boosaardig, Maar ook wel eens aardig En soms lang niet mis! Leef gij het leven Zoals het gaat — Niet al te opzichtig, Niet al te gewichtig, Een beetje voorzichtig Dan is 't niet zo kwaad! Houd gij het leven Bedaard in het oog. Toon gij u krachtig, Uw doel steeds…

Wat is het stil En goed en zacht De zon die wil In mijn gedacht. De zon die strooit Mijn ogen vol, Mijn hart dat dooit Mijn hart is hol. Ik weet niet meer Of 't lente is, Of dat het weer Het najaar is. 'k Weet niemendal Of 'k jongen ben, Of dat ik al Een oude ben. Ik kijk maar in Dat mooie licht, En stil bemin…

Ach kind: waarheid en leugen Zijn altijd wat verward, Want geen van beide deugen Ze alleen voor 'n mensenhart. Weef tusse' uw hart en 't leven Het kleed van schone schijn - De bloemen daar geweven Zullen de ware zijn. Als andren ze anders noemen Hebben zij ook gelijk - Het zijn nu eenmaal bloemen En leugens tegelijk. Wat deert…

Mijn lijf is mat, Mijn ogen zoeken In alle hoeken - Ik weet niet wat. Een zwakke lach Valt van mijn wangen, Ik ben gevangen Met een slag. Alles verstomt, Alles wordt duister, 0 luister, luister: De wanhoop komt! De wanhoop sart Me en wil 't beslechten, Help gij mij vechten Mijn dapper hart! Steun gij mij weer, Keer…

De zon is verschenen! De aarde straalt - Zij heeft een verdwenen Geluk in mijn ogen gehaald. Ik ben alles vergeten Wat ik zoeven wist - Ach: wat is 't dat we weten? Wat is 't! wat is 't! Wat is 't dat we willen, Dan de kranke aarde in 't…

Ik wou dat ik een liedje vond Iets liefs dat iedereen verstond Zo 'n mooi - zo'n heel klein, zo een fijn Ik zou het ieder zeggen! Ik wou dat 'k grote vleugels vond Om in de wijde avondstond Te vliegen naar de zonneschijn Ik zou ze ieder zeggen! Ik wou dat ik een meiske vond Ik zou haar kussen op haar mond. Ik zou - o! 'k…

Zachte stemmen zingen door het leven, Stromend over aller harten grond, Doch de dromen die zij ruisend weven, Doch de beelden die zij wekken, zweven Zelden omhoog uit een zingende mond. In de onverzadelijke vlagen Van het leven gaat hun lied te loor, En bezij de paden, waar wij jagen, Naar de bodem onzer luide dagen, Neigt maar zelden…

't Is regen, - 't regent aan mijn ruit — De regen wist mijn dromen uit En draagt mij in de droom van 't leven; Een beeld gaat om — een beeld beklijft, Beeld van een lied - dat blijft, dat blijft: Het zacht en zegenend geluid Van droppelende regen. 't Is regen, - 't regent aan mijn huis - Ik luister, sprakeloos en kuis, Naar 't lied van…

Kindje! Dat zacht met je vlasblonde popje Speelt, je rein stemmetje kan nog niet schreien, 't Lacht nu en zingt in moederlijk verblijen Tederlijk voor popje een liedje, - je kopje Wiegt als een bloemetje, dat bij het glijen 's Avonds van de avondwind, 't zijige knopje Deint, en vleiende van de zon nog 'n dropje Krijgt van haar wijn, om…

De zon is verschenen! De aarde straalt - Zij heeft een verdwenen Geluk in mijn ogen gehaald. Ik ben alles vergeten Wat ik zo even wist - Ach: wat is 't dat we weten? Wat is 't! wat is 't! Wat is 't dat we willen, Dan de kranke aarde in 't Zonlicht te tillen - Als een arm ziek kind!…

De takken zijn dun, Ik ruik de run Van de eiken, - De berken zijn wit, Op een bank zit Ik te kijken. Daar klautert het licht - Wat mooi gezicht! - Door de takken naar boven: 't Is allemaal louter Goud, o! je zoudt er Wel van willen roven! De wind zit in de Gele linde Wat te vertellen, - Kijk! die kastanje: Daarvan kan je…

Ach waar ik ga en wat ik leve, En wat ik schrei en wat ik lijd — ik ben datzelfde kind gebleven Van vroeger tijd! Ach ik ken ál diezelfde zonden, Ach ik lijd ál diezelfde smart — Diezelfde 'andre kindren' wonden Mijn kinderhart! Ach 'k kom die tijd niet meer te boven, Hoe ik ook doe en wat ik wens — Ik moet toch altijd weer geloven…

Gij die dit boekje zo eens openslaat, En gij die er in leest, en gij die even Aan 't lezen en aan 't blaren zijt gebleven, En die het dan weer vriendlijk liggen laat: — Ik heb die verzen niet voor mij geschreven Met al die rijm en moeielijke maat, — Voor jou — ze zijn voor jou juist kameraad Met zorg gemaakt, gedrukt, en uitgegeven: — Ik…

Kind van wonden, Dat een stonde Als een bleke sterre beeft, Voor wier luister ’s Werelds duister Gene nacht meer olie heeft; Kind van vrezen, Teder wezen, Kind van louter liefde leed, Wier geflonker Uit de donker In dit droeve dagen gleed; Kind van zorgen Met de morgen Van uw leven leven moe, Gaan uw ogen Als de hoge Bleekgeworden…

De regen kust mijn vensters weer, De donkre winden sollen Het droeve liedje van weleer Langs alle huizebollen; Een dorre tak gaat heen en weer, En van zijn blâren rollen De natte tranen telkens neer - Altijd weer volgezwollen. 0: met de zon om 't hoofd gewonden, Met geld en goed en zoet-gezind - Wie heeft de Mei geen vreugd gezonden?…