205 resultaten.
‘k Hore tuitend' hoornen
poëzie
3.0 met 1 stemmen
1.401 ‘k Hore tuitend' hoornen en
de navond is nabij
voor mij:
kinderen, blij en blonde, kom,
de navond is nabij,
kom bij:
zegene u de Alderhoogste, want
de navond is nabij,
komt bij:
‘k hore tuitend' hoornen en
de navond is nabij,
voor mij!
(8/8/1860)…
WIEROOK
poëzie
5.0 met 1 stemmen
2.042 o Wierookgraan,
geronnen traan
van ceder- en van lorkenstammen,
gebedenbeeld,
daar ‘t vier in speelt,
en ‘t vonkelen van ‘s herten vlammen.
Geen gave van
fijn goud en kan
mijn hand de Heer, geen myrrha bieden,
maar wierook zal,
en overal
en allen dag, Hem dank bedieden.
o Wierookgraan,
in…
DE WILDE WIND
poëzie
4.5 met 8 stemmen
2.516 Door ‘t haaghout raamt
de wilde wind,
verblind,
zijn reuzensprongen:
en al dat ooit
hem tegenstaat
verlaat
hij, losgewrongen.
Gebogen hier,
gebroken daar,
malkaar
de bomen schenden;
die, scheurende uit
de gronde, huis
en thuis
de gruw inzenden.
Nu maalt hij…
V U I S T R E C H T
poëzie
3.5 met 2 stemmen
1.706 Ellendig al me' leven,
zonder oost
of troost:
van iedereen verlaten
en verraân,
voortaan,
waar wil ik me gaan lopen,
om de liên
te ontvliên,
die, zegezingend, zoeken
mij die hals
onvals
te kerven, die de leugen
hun, te leed,
verweet?
Ik vare en heb noch…
Meidag
poëzie
4.2 met 5 stemmen
2.621 De kerzelaar zijn trouwgewaad
heeft aangedaan:
vandage moet hij, meidag is ‘t,
ter bruiloft gaan.
Elk taksken is een priem nu, die,
bewonden, wit,
tot tenden, in een witte schee
van blommen zit.
Beruwrijmd, was hij schoon, wanneer
de winter woei:
veel duizendmaal is schoonder nu
zijn blomgebloei…
DE WAGEN DES TIJDS
poëzie
4.0 met 2 stemmen
2.701 Daar kwam er een wagen
vol nachten en dagen,
vol maanden en uren en stonden gereen,
fel trokken en weerden
hen' de edele peerden,
die zesmaal vier hoefijzers kletteren deen.
Al rijdend, al rotsend,
al bokkend
en botsend,
al piepend en krakend, zo vloog hij door stee;
en, als hij was henen
en verre verdwenen,
toen waren de dagen…
Canteclaar
poëzie
4.7 met 3 stemmen
1.921 Gekamde koning Canteclaar,
hoe geren zie 'k u komen daar,
gestapt zo edeldrachtig
als Alexander, Attila,
of Karloman zijn wederga;
heel keizerlijk almachtig!
Gij kraait, terwijl ge uw vlerken slaat,
en 't stemgeluid dat henengaat,
uit uwe hals gedreven,
herwekt het slapend mensendom,
het boodschapt hem de dag weerom,
de dag, het licht…
PEREN
poëzie
3.7 met 3 stemmen
3.169 Gebogen hangt het perenhout,
bevallig, onder ‘t menigvoud
gedrag, dat hem bewonderen laat
alom, en op de bomen staat.
Zo druiven, in malkaâr geklist,
bij grote en dikke krabben is ‘t,
dat top en takken, scheefgelaân,
bezwijkend, van de peren staan.
Hoe schone, als ‘t lieve zonnelicht
daarop zijn mooie stralen zicht;
en, geluw-, groen-…
Maak pompen van kanons
poëzie
4.0 met 1 stemmen
1.741 Maak pompen van kanons
en speiten van geweren,
al 't vechten is voorbij,
't is vrede weere in 't land.…
HEBT GIJ TINEL
poëzie
4.0 met 2 stemmen
2.474 Hebt gij Tinel,
Edgar Tinel gezien,
gezien, gehoord, gesproken?
En heeft hij u
dat overstoflijk brood
van zang en spel gebroken,
op zijn klavier?
En heeft hij dit klavier,
bij felle meesterstreken,
schier levend doen
zijn woord, zijn hart, zijn ziel
en zijn gedacht uitspreken?
Hebt gij Tinel,
Edgar Tinel gezien,
gezien en hem verstanden…
Slapende botten
poëzie
3.5 met 4 stemmen
3.661 Ten halve afgewrocht,
ontvangen, niet geboren;
gevonden algeheel,
noch algeheel verloren,
zoo ligt er menig rijm
onvast in mij, en beidt
de aangename tijd
van volle uitspreekbaarheid.
Zo slaapt de botte in ‘t hout,
verdonkerd en verdoken;
geen blomme en is er ooit,
geen blad eruit gebroken;
maar blad en blomme…
‘t Viel water nu genoeg, of nooit!
poëzie
4.0 met 1 stemmen
2.303 ‘t Viel water nu genoeg, of nooit!
De wolkenschepen dragen
hun lijnwaad al ten toppen uit,
die hier gewinterd lagen,
de al te lange regentijd:
vandage gaan zij varen
en vluchten voor de westerwind,
die rotelt in de blâren.
‘t Is nat alom: de zoden zijn
doordronken; al de paden
zijn modder, moze en vuiligheid
geworden; overladen
is ‘t loof…
Een dreupel poësij
poëzie
4.5 met 2 stemmen
2.255 Aan Gustaf Verriest
Hoe blij is de arme vogel toen
hij, lange lang geboeid,
weerom zijn vlerk mag opendoen
en in de hemel roeit!
En hoe is 't arme viske blij,
dat, in mijn net gepakt,
half dood gesperteld, los van mij,
weerom in 't water smakt!
Het gouden vliegsk' hoe blijde ruist
het, werk- en worstelensmoe,
wanneer ik…
DE VLAAMSE TALE IS WONDERZOET
poëzie
5.0 met 1 stemmen
3.020 De vlaamse tale is wonder zoet,
voor die haar geen geweld en doet,
maar rusten laat in ‘t herte, alwaar
ze onmondig leefde en sliep te gaar,
tot dat ze, eens wakker, vrij en vrank,
te monde uitgaat haar vrije gang!
Wat verruwprachtig hoortoneel,
wat zielverrukkend zingestreel,
o vlaamse tale, uw kunste ontplooit
wanneer zij ‘t al vol leven…
De Profundis
poëzie
4.0 met 5 stemmen
1.816 De profundis! klonk de bede,
De profundis! zuchtte 't huis,
't huis, en al die knielden mede,
in godvruchtig stemgedruis.
Uit de diepten roepe ik, Heere,
hoor, ik bidde u, naar mijn stem!
wil uwe oor te mijwaart keren,
die om bijstand biddend bem!
Sloeg gij al mijn zonden gade,
Heer, wie 'n zou niet ondergaan?
Neen, bij u daar is genade…
Drank
poëzie
3.7 met 3 stemmen
3.608 Daar is een wondere drank die elkeen schuwt te drinken,
want bitter is de smaak en doet de mond geen deugd.
Elk ziddert die hem ziet, want zwart is hij van verwen,
noch spegelt ooit het licht zijn helderheid daarin.
Zeer dikwijls is de kelk, waaruit m' hem komt te drinken
met doorenen gekroond, ofwel met bloed getint.
De Godmens heeft hem…
DE WERELD IS EEN ZEE
poëzie
4.6 met 7 stemmen
4.872 Beminde echtgenoten
De wereld is een zee
vol wilde en woeste baren,
daarop eenieder zal
te schepe gaan en varen.
Daar zijnder die alleen
die zee bevaren moeten;
daar zijnder die de vaart
door meegezelschap zoeten.
Gij lieden zijt, getweên
in ‘t Sacrament gebonden;
zij heeft de bruidegom
en gij de bruid gevonden.
Ons Heere wilde…
Aanroepinge
poëzie
3.6 met 5 stemmen
1.849 Blomkes, lieve blomkes zoet,
die uw hartjes open doet
bij de eerste morgengroet,
schitter in mijn zangen;
Beekske, klappend beekske klaar,
dat uw blanke waterbaar
over 't zand laat varen, dáár,
vaar ook in mijn zangen;
Hellemende nachtegaal,
gij, gij spreekt de dichtertaal,
laat uw bossen, kom eenmaal
helmen in mijn zangen;…
SPREEUWEN.
poëzie
5.0 met 1 stemmen
3.221 „’k Zie-’t!” zo vliggert, vlug te vlerke,
recht de torre in van de kerke,
daar ze is nest aan ’t bouwen!... „’k zie-’t!”
piept de spreeuwe, en anders niet.
Maar wat is mij, scherpgebekte,
zwart-halfgroen gevliggervlerkte,
vage vogel, dan ’t bedied
van uw eeuwig zeggen: „’k zie-’t!”
Ziet gij, daar omhoog aan ’t broeden,
ziet ge, aan…
Het kruis
poëzie
1.9 met 13 stemmen
3.304 Het kruis ontliet de mens
uit 's vijands helse banden;
met 't kruise wijden hem,
in 't doopsel, 's priesters handen;
gebiecht, gevormd, berecht,
getrouwd, gezalfd in 't kruis,
nog wijst hem 't kruis de weg
naar hier, zijn laatste thuis.
o kruise, dat daar staat,
och, of zij 't allen wisten,
gij zijt het teken en
de hoop van elke…