inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie van Herman Gorter

1864 - 1924

126 resultaten.

Men zegt...

poëzie
3.6 met 20 stemmen aantal keer bekeken 4.064
Men zegt de Absolute liefde Kan niet bestaan in een Mens. Maar mijn Liefde voor U, Geliefde Geest der Mensheid, is zonder grens.…
Herman Gorter29 november 2021Lees meer >

Vreselijk is het lot der mensen

poëzie
3.5 met 14 stemmen aantal keer bekeken 4.112
Vreselijk is het lot der mensen. Tussen hen woedt eeuwige strijd. De machtigen strijden om het bezit der aarde en offeren de massa, de arbeiders, de miljoenen, op in de strijd voor het niet hunne. Vreselijk is het lot der mensen.…
Herman Gorter22 november 2021Lees meer >

Soms, als men buiten loopt in zee van zon

poëzie
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 3.253
Soms, als men buiten loopt in zee van zon, Of in de diepe storm, in 't diepe jaar, Of in de nacht haar laag neer vallend haar, Of in sneeuw, als men haast niet lopen kon. Dan voelt men zulk een liefde voor de bron Van al wat leeft, 't heelal, dat men wou daar Zijn armen omheen slaan, en heel te gaar 'r in opgaan, dat het ons bestaan verwon…
Herman Gorter18 november 2021Lees meer >

Uit de arbeid komt voort de bloedige strijd

poëzie
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.174
Uit de arbeid komt voort de bloedige strijd. De arbeid is 't die doet de stromen bloed Om de aarde vloeien. In rode damp van bloed Doet haar dampende voortgaan de arbeid. Zij gaat in 't Al de sterren tegemoet, Waarvan de smart en strijd haar onderscheidt, In wolken van bloed, en tranenbeschreid, In van pijn en rouw nacht en gloed.…

MIJN handen zijn zo heet

poëzie
3.7 met 22 stemmen aantal keer bekeken 4.827
MIJN handen zijn zo heet - mijn ogen branden zo moe diep in mijn hoofd, ik weet niets meer, ik ben zo moe. Er zijn stemmen op straat, wind en hemellicht - om me is droog gepraat, mijn gehoor zwicht. En er is niets in mij over dan het arme hongrig' verlang - ik heb het zo lang, zo lang, het wil niet meer over.…

De gouden aarde

poëzie
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 4.067
De gouden Aarde is vol en vast en klaar, De Hemel welft zich donker en zacht blauw, Het Heelal is die donkerzachte dauw, Alleen de Zon en de Aarde zijn zichtbaar. Van die twee samen, van dat jonge paar, Is de Zon de algoudene flambouw, En de Aarde de liggende landouw. In goud en groen beide volkomen baar. En in het zachte en volkomen blauw…
Herman Gorter22 september 2021Lees meer >

Mij brandt dit ene grote verdriet

poëzie
3.7 met 20 stemmen aantal keer bekeken 3.954
Mij brandt dit ene grote verdriet, ik kan niet vinden, wie eens om mij het leven liet, die jonge hinde, dat jonge kindje, die jonge bloem, die ochtendwolk, die nachteroem, die witte ster, die bloemewinde, die jonge hinde. Ik ben gegaan de werelden door, ik kan 't niet vinden waarin ze schuilt die ik zo minde, zij is te loor.…

Hare borst is zo zacht en rond en teder

poëzie
3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.590
Hare borst is zo zacht en rond en teder, En er om heen speelt een zo teder licht, Zij is zoals een heuvel in het neder- Dalen van af de schouders opgericht. Aan de andre zijde is de schone weder- Gade even zacht en teder opgericht, Zij zijn een tweetal in het gouden weder Oneindig hoog en schoon. Voor mijn gezicht. Welk een schone…
Herman Gorter22 februari 2021Lees meer >

Vier joden

poëzie
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 3.310
Christus, die 't absolute van de liefde leerde, Spinoza 't absolute van 't heelal. Marx, die het relatieve van 't gevoel En van de geest des mensen leerde, - Einstein van het heelal... Welk een ras, welk een stam!…
Herman Gorter14 februari 2021Lees meer >

Dat kouwe vlees van een ander

poëzie
2.8 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.798
Dat kouwe vlees van een ander tegen m'n droge handen en mijn ogen onzichtbaar in de nacht - dat koele sappige vlees - en al de kracht van me de nacht in - 't is als dood, alles zwart, geen wit, geen rood - mijn hele hoofd lijkt wel koel, er is nergens een doel - zo lekker zwart is de nacht, zonder ogen, zonder gedacht, dat natte…

En overal ontstaat deze verschrikking

poëzie
4.1 met 9 stemmen aantal keer bekeken 3.721
En overal ontstaat deze verschrikking, Misdaad, Laagheid, Vergaan der Ziel tot Niets. - O donkre macht van 't Kapitaal. O Avond Van heerschappij. O toppunt van de macht Van mensen op mensen door der dingen macht. O Natuur, die in handen van de mensen Geworden zijt tot de vreselijkste vloek, Die èn heersers èn beheersten beheerst. O…
Herman Gorter30 november 2020Lees meer >

En ik zong bij mij zelve:

poëzie
2.9 met 11 stemmen aantal keer bekeken 3.006
Zonde en schuld bestaan niet, Elk ding is schuldeloos. Begrip en Liefde Komen uit De Gelijkheid van het Heelal. Zij stijgen dus samen, De een door de ander, Hoger en hoger. Zij stijgen nu Tot hogere hoogte Dan zij ooit waren. Zij stijgen nu tot absolute liefde.…
Herman Gorter16 november 2020Lees meer >

Weet iemand wat op aard het schoonste is

poëzie
4.2 met 17 stemmen aantal keer bekeken 5.813
''''''''''''''''''''''''''''.................. Weet iemand wat op aard het schoonste is, Het allerschoonste? welks gelijkenis Hij ziet in alles wat hem vreugde geeft? Waarom hij lief heeft wat rondom hem leeft? Waarom diè rijkdom en diè een vrouw En één zichzelf, hoewel ze allen nauw Weten dat ze iets zoeken dan…

Terwijl de aarde om het zonlicht gaat

poëzie
3.4 met 21 stemmen aantal keer bekeken 4.157
Terwijl de aarde om het zonlicht gaat, terwijl de bossen stralende energie van de zon drinken, terwijl ieder wie leeft, de lucht gebruikt, alles brandend staat. Terwijl de aarde tellekens beslaat met damp, haar zee geeft wolke' aan haar gelaat, terwijl de aarde aldoor voorwaarts vliegt, en als een slinger om de zonne wiegt - stijgt midden…

O kon ik zijn in u

poëzie
3.3 met 24 stemmen aantal keer bekeken 4.040
O kon ik zijn in u, O kon ik maar zijn niets, Geheel in u, in u. Dat men mij zocht en niets Vond, maar een spoor, een iets Van mij, in u, in u.…

De lente komt van ver, ik hoor hem komen

poëzie
4.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 8.217
De lente komt van ver, ik hoor hem komen en de bomen horen, de hoge trilbomen, en de hoge luchten, de hemelluchten, de tintellichtluchten, de blauwenwitluchten, trilluchten. O ik hoor haar komen, o ik voel haar komen, en ik ben zo bang want dit is het siddrend verlang wat nu gaat breken - o de lente komt, ik hoor hem komen, hoor de…

De zee, één water van vrijheid

poëzie
3.6 met 15 stemmen aantal keer bekeken 6.401
De zee, één water van vrijheid, Dansend oneindig licht, De lucht, één ruimte van vrijheid Zonder gewicht Zij spelen de een met de âar, Vrijhede‘ ontmoetend elkaar.…

Ze zat daar rechtop

poëzie
2.9 met 14 stemmen aantal keer bekeken 4.016
Ze zat daar rechtop en keek, de ogen op éne streek. Stil licht school daarin, een lach- of een schreibegin. Haar handen en haar gezicht waren in de kamer licht, haar ogen lichtten naar voren – de stilte deed ruisen horen. Ik wachtte of ’t spreken begon, langzaam aan ze begon woorden stil na elkander als kindergewandel.…
Herman Gorter26 november 2019Lees meer >

Toen de tijden bladstil waren, lang geleen

poëzie
2.8 met 20 stemmen aantal keer bekeken 4.311
Toen de tijden bladstil waren, lang geleen, is ze geboren, in herfststilte een bloem, die staat bleeklicht in 't vale lichtgeween, - regenen doen de wolken om haar om. Ze stond bleeklicht midden in somberheid, de lichte ogen, 't blond haar daarom gespreid, de witte handen, tranen op meen'gen tijd, een licht arm meisje dat lichthonger…

Soms, als men buiten loopt in zee van zon

poëzie
3.6 met 22 stemmen aantal keer bekeken 4.744
Soms, als men buiten loopt in zee van zon, Of in de diepe storm, in 't diepe jaar, Of in de nacht haar laag neervallend haar, Of in sneeuw, als men haast niet lopen kon, Dan voelt men zulk een liefde voor de bron Van al wat leeft, 't heelal, dat men wou daar Zijn armen omheen slaan, en heel te…
Meer laden...