71 resultaten.
Stijgend langsheen Sint-Goedelekerk
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.277 O zwart gevaarte boven 't hoofd
zwaar hangend in de donkre lucht,
wat heb ik in uw diepten al
gesmacht, gebeden en verzucht!
O levend stenen wezen! Hier,
door angst gejaagd, door hoop gestaald,
ben ik naar 's harten wondergang,
wild ópgedraafd of kalm gedaald.
Geen enkle boezemtrilling, die -
- géén wentling mijner ziele,…
Het dal
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.305 Zie 't wijde dal, in zachte sluimering verzonken,
omsluierd van het dikkend duister, - eindloos ver,
geruisloos, lichtloos, als van d'avondwijn nog dronken.
Ginds pinkt, verdooft, pinkt weer één pinkelende ster.
"Pâle étoile du soir, messagère lontaine,"
zo zingt ons zwellend hart de grote zanger na;
is 't mooglijk dat uw oog van reine…
De jachthoorn
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.144 Hoort gij de jagershoren,
die galm op weergalm helmen doet,
door kalme avond boren
in ver en langgerekt getoet?
Wat kan de ziel bekoren
als 't lied, zo treurig en zó zoet,
dat uit die jagershoren
daar toet in 't langgerekt getoet?
O vlakke Demerboorden,
o weide, in…
CIRCE
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.077 Daarnevens bromt het woelig bal. Hier, in de gangen,
hier zingt en brast men woest. Een weiflend gaslicht daalt
met spookrig weemlen op der drinkers paarse wangen
en speelt in 't gulden nat dat in de bekers kraalt.
Daar rijst zij op, de forse en zwierge leest omvangen
door rood fluweel, waarin het blank der borsten praalt,
het wezen door een…
Mei
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.068 En door de lichtbegraasde wei,
in 't vonklend kleed van d'ochtenddauw,
komt flink en fris de fiere Mei
en blaast de luchten lind en lauw.
Lange bossen, heuvlen, vlakte en dal
zwaait hij zijn groenen loverhoed
en luidend' hymnen van kristal
weerkaatsen wijd zijn morgengroet.
Met goud van vlammen, nooit geblust,
doortintelt hij de lentedag…
O laat me...
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.037 O laat me eerbiedig tot u komen,
die staamlend voor u nederboog,
en in mijn oog de blikken stromen,
in volle lichtstroom, uit uw oog;
ik kwam door nacht en storm getogen;
mijn borst is zwaar, mijn voet is loom;
maar slechts één hoopstraal uit uwe ogen,
en 't àl hergloort: één lentedroom...
O laat me eerbiedig u genaken,
van liefde…
Als de lente...
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.219 Als de lente langs de kruinen glanst
en in zonnegloed de sneeuw vervloeit;
als het eerste groen de boom bekranst
en in 't gras het eerste bloempje bloeit,
als op éne keer,
er geen regen meer
in de dalen heerst, noch winterweer,
schalt het van de hoogt'
in de dalen wijd:
O! hoe wonderschoon…
's Morgens
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.240 Gelijk om 't woud daar bleke neevlen hangen,
waart om mijn geest de mist van mijne dromen,
en, dauwzwaar als de mijmerzieke bomen,
zijn mijn gedachten loom nog en bevangen.
Flus gaat de tintelende strale komen
die 's nevels ziele zal in dropplen vangen:
doet ooit de zon, in parelende zangen,
mijn wazig mijmren vonkelen en stromen?
Zie plots…
Zomerwandeling
poëzie
2.0 met 3 stemmen 813 Zomergoud smelt in de kroes der korenzee;
strelensziek ritselt ze om ons met listig spel,
daar we nu 't kronkelend pad bestijgen,
achtereen, naar de kruin.
Daarbeneên rust, in zijn tent van donker groen,
't koele dal, even ontvlucht, en doet de blik
weiflen in wisselend verlangen tussen
stil genot, steiler vlucht!
Hoger streeft…
Zomeravond
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.285 O zomeravond, smachtend neergevlijd
op 't gele veld, in 't Westen goudgetint...
Teerkreunend ruisen van de avondwind,
die langs de vlakte in zware weemoed glijdt...
O melodie uit lang verleden tijd,
waarvan ik zin noch woorden wedervind...
O rust, o stilte, blauwige avonddoom!
Doorzichtig ligt ge op verre velden neer...
Zo schouwt mijn geest…
'K WEET NIET OF IEMAND ...
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.798 'k Weet niet of iemand, door dit boek bekoord,
ooit meevoelt met het harte, dat daar klopt,
ziek van veel lijden, liefdeloos verkropt,
en van véél liefde, in lach en traan gesmoord.
't Zwelt niet, van al mijn voelen opgepropt:
soms kende ik vreugde of streed met daad en woord.
't Is slechts mijn smart, die van de volle boord
des bekers,…
MATER DOLOROSA
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.335 Nu was de lange marteltocht voltogen,
De kelk met gal en edik leeg gedronken.
Zijn doodsnik schudde de aarde, wijl zijn ogen
Nog liefdevol zijn beulen tegenblonken.
Verdiende ooit moeder zulk een mededogen?
Moeder der smarten, zwijmend neergezonken,
Gij in uw Zoon, Gods Zoon, gehoond, bespogen,
Met lijf en ziel aan ’t schandhout vastgeklonken…
'K BEN VREEMD TE MOEDE
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.594 'k Ben vreemd te moede .... er vlot iets om me henen
als grauwe mistlucht in Novemberlanen;
'k ben droef te moede als een, de borst vol tranen,
met 't naar gevoel van nimmermeer te wenen ....
'k Ben laf te moede .... o klaar in 't leven lezen,
o nimmer zich met mannenkracht omgorden;
o klaar besef van kunnen-zijn en toch-niet-wezen,
van willen-zijn…
MEI
poëzie
3.0 met 5 stemmen 3.149 En door de lichtbegraasde wei,
in ’t vonklend kleed van d’ uchtenddauw,
komt flink en fris de fiere Mei
en blaast de luchten lind* en lauw.
Langs bossen, heuvlen, vlakte en dal
zwaait hij zijn groene loverhoed
en luidend’ hymnen van kristal
weerkaatsen wijd zijn morgengroet.
Met goud van vlammen, nooit geblust,
doortintelt hij de Lentedag…
De orgeldraaier
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.037 Ik draag langs ’s Heren straten
mijn klagend orgel om,
en zing, op droeve maten,
mijn eigen ’t wellekom.
‘k Zing afgezaagde zangen
van ‘een gebroken hart‘
van ‘onvoldaan verlangen’
en ‘onbegrepen smart’
’t Volk luistert, onverschillig,
naar ’t lied, van ouds bekend;
soms reikt me een vrouw, goedwillig,
een kruimel of een cent.
Soms…
Woluwe-Dal
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.459 Van alle gulden heuvelkammen kentelen
lijnen, die lenig naar elkander wentelen
te zamen vloeiend in het dal,
als fijne ideeën, die heur draden mengelen,
uit elke geesteshoogte, en samenstrengelen
tot één harmonische gedachtenval.
Van alle verre kruinen wellen wateren,
die speels in spiegelklare beken klateren,
saamborlend in de lage…
DE LINDEN DER ABDIJ VAN TONGERLO
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.973 Aan de Eerwaarde Heer kannunik Daems,
dichter van 'Luit en fluit'
Sieraad en glorie dezer vlakke, kalme streken,
steunvaste en eeuwenoude wachters der abdij,
staan pal de linden, die in vrede of stormgetij,
geen voet, geen vingerbreed van hun standplaats weken.
Wat hebben ze ál getrotst: - En toch de vogels kweken
er, zingend, 't vinnig…
En dit wilde ik u zeggen...
poëzie
2.0 met 19 stemmen 3.069 En dit wilde ik u zeggen:
Voel mijn hart!
Het is het hart eens mans, zo vaak gebroken,
maar toch herrezen boven ramp en smart
en weer in wonderbare jeugd ontloken.
'k Heb vaak, in overmoed, het Lot getart
en 't Lot heeft zich, met slag op slag, gewroken,
maar 'k sta weer pal en tegen 't Lot verhard,
en voel me een storm van bloed in de…
'k Zag steeds een bleke Christus
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.446 'k Zag steeds een bleke Christus, aan zijn kruis,
voor al de zonden van het mensdom lijden
en in 't gejoel van 't woedend volksgespuis,
nog stervend zijne beulen benedijden*.
Maar 'k zie hem thans, door 't buldrend stormgedruis,
in volle luister op de watren schrijden,
de sjacheraar verjagen uit Gods huis,
de dode wekken en de slaaf bevrijden…
O laat me...
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.663 O laat me eerbiedig tot u komen,
die staamlend voor u nederboog,
en in mijn oog de blikken stromen,
in volle lichtstroom, uit uw oog;
ik kwam door nacht en storm getogen;
mijn borst is zwaar, mijn voet is loom;
maar slechts één hoopstraal uit uwe ogen,
en 't àl hergloort: één lentedroom...
O laat me eerbiedig u genaken,
van liefde…