inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie van Guido Gezelle

1830-1899

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 205):

DE NACHTEGALE

Och Moeder, is dat nu de
nachtegaal,
waarvan gij, moeder, mij zo
menigmaal
verteldet dat hij vóór de
zonne zingt,
en, na de zonne, zoetjes
avondklinkt?
Dat bruin hij is van verwe, en
eiers legt,
in leeggebouwde nesten?
Moeder, zegt,
wanneer hij, vroeg en spade, uit
minnen gaat,
is ‘t waar, dat hem een voze
reuk verraadt?
dat menig malgemutste
speleman
daar schielijk kreeg een... kwade
kele van?
Maar dat hij reuke, lucht noch
lied en geeft,
zo zaan hij eens zijn huis vol
kinders heeft?

-------------------------------------------

uit: Rijmsnoer (Grasmaand) 1897

Schrijver: Guido Gezelle
Inzender: Redactie, 9 maart 2024


Geplaatst in de categorie: dieren

3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 3.838

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)