Gelijk een hond
Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt
om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen...
- Waarom uw avondlijke vreê bevuild
met slijk van derf verleden, o Geheugen?
Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht
met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken...
- Waarom, waarom uw beeltenis gerecht
uit leem van leed, vereeuwigend Verrukken?
Ach, diepte huilt en ijlte is hoogste kim;
begeert moet zich aan onmacht vergewissen;
en alle liefde is lammer dan de vim
van dode vissen.
--------------------------------------
vim - honderdtal, grote hoeveelheid
God aan zee (Oostende 1919- 1926)
Schrijver: Karel van de WoestijneInzender: Redactie, 28 maart 2020
Geplaatst in de categorie: spijt