Poëzie

1748 - 1810

poëzie (nr. 1.919):

Dit is de dag, die God ons schenkt

Dit is de dag, die God ons schenkt,
waaraan thans ieder christen denkt;
hem viere, wat in 't groot heelal
door Jezus is en wezen zal.

Men had Hem eeuwen lang verwacht;
en toen Gods tijdperk was volbracht,
toen zond Hij van zijn hoge troon
het heil der wereld ons, zijn Zoon.

O Gij ons heil, ons hoogste goed,
Gij werd een mens van vlees en bloed,
werd onze broeder, en door U
zijn wij Gods eigen kind'ren nu.

Als ik dit wonder vatten wil,
dan wordt mijn geest van eerbied stil,
aanbidt het, maar doorgrondt het niet,
dat zo de liefde Gods geschiedt.

U, die voor ons geboren zijt,
U zij ons hart, ons lied gewijd.
Wij voegen juichend onze stem
bij 't englenheir van Bethlehem.

Geloofd die komt in 's Heren naam!
Wij christ'nen zeeg'nen U te zaam,
U, vredevorst, der vaadren wens,
U zaligmaker, God en mens!

Roem, hemel, die geboortedag,
de schoonste, die de wereld zag;
juich, aarde, nu ge uw koning ziet,
zing Hem een nooit gezongen lied.

Dit is de dag, die God ons schenkt,
waaraan eens heel de wereld denkt;
hem viere, wat in 't groot heelal
door Jezus is en wezen zal.