inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1864 - 1924

poëzie (nr. 4.446):

Soms, als men buiten loopt in zee van zon

Soms, als men buiten loopt in zee van zon,
Of in de diepe storm, in 't diepe jaar,
Of in de nacht haar laag neer vallend haar,
Of in sneeuw, als men haast niet lopen kon.

Dan voelt men zulk een liefde voor de bron
Van al wat leeft, 't heelal, dat men wou daar
Zijn armen omheen slaan, en heel te gaar
'r in opgaan, dat het ons bestaan verwon.

Men zou voor de mensheid, die duizenden makkers,
Zich willen geven in een brandend vuur,
In een afgrond van diepte of van hoogte.

Men loopt te denken op de zwarte akkers,
Of er niet iets bestaat waardoor men moog te
Leven voor hen tot aan het laatste uur.

Vrerzen (1903)

Schrijver: Herman Gorter
Inzender: Redactie, 18 november 2021


Geplaatst in de categorie: heelal

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.795

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jan Bontje
Datum:
20 november 2021
Een prachtig gedicht van een van mijn literaire helden!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)