Poëzie

1809-1876

poëzie (nr. 2.459):

Geen roosje zonder doornen.

Een roos, die zonder doornen bloeit,
Waar mag ze zijn te vinden?
'k Vrees, dat ze in weinig hoven groeit;
Je zoekt vergeefs, me-vrinden!

En of ze ook al te vinden waar',
Ligt dat ze u zou mishagen;
Het hoort nu eenmaal bij elkaar,
Dat roosjes Doornen dragen.

Wat leed in lust, wat lust in leed,
Zo is ons aardse leven;
En als het ons geen goed en deed,
't Ware ànders ons gegeven.

Dies neemt de roosjes, als ze zijn;
Het leven met zijn nukken;
En doet het soms een beetje pijn....
Het leer' voorzichtig plukken.