Poëzie

1877 - 1924

poëzie (nr. 556):

Herfsttinten

De dag aldoor, de dag alom
Speelt in het stille beukenwoud
De liefelijke najaarszon
Glimlachend met haar stille goud -
't Is goud!

En 't avond, is de zon gegaan -
Zie hoe het bos zijn schatten houdt:
Zij zijn gestold op boom en blaân,
Als stille plekken zonnig goud -
't Is goud!

O hart bewaar uw grootste goed!
Wij worden zachtkens, zachtkens oud:
Bewaar die glimlach van 't gemoed,
Die stil-gedegen schat van goud -
't Is goud!