inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie van P.N. van Eyck

1887-1954

28 resultaten.

De tuinman en de dood

poëzie
4.0 met 308 stemmen aantal keer bekeken 120.879
Een Perzisch Edelman: Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik, Mijn woning in: 'Heer, Heer, één ogenblik! Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot, Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood. Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant, Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand. Meester, uw paard, en laat mij spoorslags…

DE KEIZER

poëzie
4.0 met 59 stemmen aantal keer bekeken 1.500
Hoog en stil, in 't glinsterend ijzer, Boven volksgril - die hij haat - Rijdt, als droomde hij, de Keizer Dwars de davering door der straat. Maar de spotschelm, eng ter slinker, Schampert: "ken uw waarheid, dwaas! Dood, die bittere verminker, Schendt ook u tot, aanstonds, aas." Smaad, als roem, maakt wijzen wijzer, - Baat de schelm…

Mysterie

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.517
Soms luister ik lang naar het zwijgen Van die donkre viool, mijn hart, En scheemring na schemering zijgen Door een stilte die sluimert en mart. Doch eindlijk begint het te trillen, Of een zucht langs de snaren streelt, Of een enkel met liedren te stillen Verlangen er droomt vóór het speelt. En een mijmring van tonen zingt éven Uit de stilte…

Hoe zal mijn woord uw stil bewegen strelen

poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 1.013
Hoe zal mijn woord uw stil bewegen strelen, mijn torve mond uw zacht-strelende daên?... - Op de effen lente-Leie zie 'k, blad-weemlend, gaan 't verduisterd even-beeld van roereloze abelen om 't matte wit en eêle geel der vele water-leel'en die, bij 't gewieg van trage avond, kallem staan en teer-aan neigen in het zilver-stil getaan van schuine…

Landschap: bomen van licht

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 821
Landschap: bomen van licht, bij 't óp-stralende blaken van zonne-vlakken, in schettren, scherp, op de daken; en óm: de zware tocht van stromen, - wijde stromen gekomen tot een meer als van glooiënd goud-laken. Neer, door het goud-doorzegen blauw, geselen striemen van schelle klaart die 't heil van open lichten lacht, en de aureate horizon…

Eenzaamheid

poëzie
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.122
En zal dit leven mij dan buitenwerpen, En zal ik, met mijn eigen nood alleen, Mij zelf verteren in de ijdle, scherpe Knel van mijn trots, de smaad van mijn geween, En heeft de lucht zich voor mijn ziel gesloten, En heeft de stad zich voor mij toegedaan, Draag ik de kneuzing van wie werd verstoten Uit de gemeenschap der vertrouwde pâen…

RUST

poëzie
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 956
'Geef mij eenmaal, het deert mij niet hoe kort, De vrede van een hart dat niets meer schort.' Zo bad ik, toen ik jong was, in mijn nood. - Is, wat ik vroeg, iets anders dan de dood? Maar ik wist het niet en, achter tred en lust, Was 't ene, dat ik steeds begeerde, rust. - Nu, wetend dat mijn hart het leven wil Wordt de oude ontbering eindelijk…

Het gedicht

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 829
Eén berk, in het opene tussen de sparren, Als een volk om zijn koning het bos om die berk, De zon en de wind in de takken, de schaduwen Vluchtig-bewegelijk, teder en sterk. Ik, tot dit krachtige leven verkoren, Treed als ontbonden door schaduw en licht, Vrij, als de zon en de wind in de bomen, In die stralende wereld: de Droom van 't…

Wonderstil

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.115
Gij zijt mij overal nabij, In ieder ding: gij ziet naar mij, Of ik u aanzie en herken, En, een met u, gelukkig ben. Wel blijf ik dikwijls blind voor u En reis ik ver van hier en nu, Of ergens ’t veilig eiland is Waar ’k troost of slaap vind voor gemis. Maar soms ben ’k onverwacht weer thuis. Gij roept mij zachtjes. In ’t geruis…

Gekomen met een zoete mond

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 618
Gekomen met een zoete mond waar kindsheid heen ons zingen zond als blijde bedelaren, was onze honger goed als brood, en zagen we in tergloze nood een makker onzer jaren. Maar 't leven sloeg, met stille speer, in ieders zijde een eigen zeer. Wij hebben 't bloed gezógen; een lách heeft onze smart gekoeld; - maar w' hebben in de wond…

Gij draagt het gladde mom der dood

poëzie
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 449
Gij draagt het gladde mom der dood; uw oog is groot van lijden; het naaste naken van de nood heeft uwe mond gescheiden. Reeds is het, of het laatste woord uw lippe gaat verpaarsen. Gij spert uw vingeren, doorgloord van eeuwig licht, als kaarsen. Uw glimlach voert het bijster beeld der eeuw'ge ontvangenisse. Het lam des offers…

Wat deert me nieuwe liefdes-tijd

poëzie
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 858
Wat deert me nieuwe liefdes-tijd; wat deren waan'ge dagen? 'k Heb mij in bedden neer-geleid waar vreemde doden lagen... Wat schade aan hergenoten waan? Misschien zal ik vergeten hoe doornen langs een liefde-laan mijn lede' aan stukken reten... - Ik ben zo blij, ik ben vreemd blij, te kunnen stil geloven in nieuw-aanblazend min-getij…

Ik bind u binnen 't woord

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 644
Ik bind u binnen 't Woord, o Jaar, gelijk de boom u binnen 't harsig barsten bindt der harde schorse; gelijk, alnaar 't getij ze geeslen zal of schorsen, u van zijn vloeden spoele' of keetnen komt de stroom; gelijk de wind u vat in 't wervlen van zijn norse geweld, of in de duw van 's zomers lauw geloom; gelijk de zon, die, wáar…

Verbeurd van alles

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 728
Verbeurd van alles - o verscheurde droom-gemoedren!... Wij zijn de lang-verweeuwde en kind-verlaten moedren; wij blaffen in het spoor van, smoorlijk, Hecabe, of, in de ontreddring van de laagste rust verzonken, ons lammen dag ontlaên en leeg van alle vonken, verliezen aan geduld de vormen zelfs der beê. Liefde-verloren, wij, die lang al…

Een droom uit het zuiden

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.147
(Het lied van een zieltje dat wijsjes zong, tot het de liefde leerde.) Daar was een rozentuintje, Zo fris en morgen-jong, De Meiwind roerde elk kruintje En 't wufte bijtje zong. De Meizon vleide een kleurtje Om àl de roosjes heen, Waar menig teder geurtje Uit wolkte en stil verdween. De kleur'ge vlindervluchtjes Omrilden tak en…

Brent Bridge

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 847
Een vreemd man, in een vreemd land. En vaak is er niets dan dit: Water en loof en het wit Van zwanen, dicht bij de rand Gras voor de bank waar hij zit, En straks aan de overkant. Een man die even leest, Het stil begin van een lied, Dan opkijkt en om zich ziet. En iets in hem denkt, bedeesd: Hoe vreemd, nog ken ik het niet, En toch is het…

De verlaten vrouw

poëzie
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 989
De nacht weer, de slaap weer vergleden, Wéér de eenzame herfst van het licht Aan de ruit, wéér de klem op mijn leden, Of mijn ganse bestaan is ontwricht. En mijn ogen sluitend, mijn handen Geperst aan mijn borst, bij mijn hart, Voel ik starend 't onzalige branden Van mijn liefde en haar vlijmende smart. Wat heeft mij tot u gedreven, Wat…

Dichters zielslied

poëzie
2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 932
Ewig war ich, ewig bin ich, ewig in süss sehnender Wonne. R. Wagner, Siegfried 3 Akt. Veel maanden lang heb ik dit rein gezicht Diep in mij zelf bewaard, Nu groeit het tot een rijk en rijp gedicht, Dat álles samengaart. Nu weet ik, dat ik éénmaal heb geleefd Op gouden troon in Hemels tent, En dat mijn ziel Gods gloed…

Laat mij nog éénmaal

poëzie
2.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.197
Laat mij nog éénmaal met U gaan: Uw woord was mij zo strelend zacht! Beween nog eens mijn stille waan, Mijn liefde en droef verborgen klacht. Laat mij nog éénmaal met U gaan En luistren naar dit teer gerucht, Dat uit U schreit in traan na traan Om 't leed, waarvan mijn peinzen zucht. Laat ons nog éénmaal samenstaan - De wereld wenkt zo…

Zijn wij dan beiden zó beladen

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.121
Zijn wij dan beiden zó beladen, Dat iedre klacht om eigen leed De ander schrijnend scherp moet schaden Met àl te wrangen jammerkreet? En is ons beider zielsvermoeien Zó zwaar, dat ieder klagen dan De ruime maat doet overvloeien Van 't leed dat elk nog dragen kan? Zo gaan wij zwijgend naast elkander In huivrende armoe voort, al voort…
Meer laden...