Wiegelend hoofd, zoet vrouwenhoofd
Wiegelend hoofd, zoet vrouwenhoofd,
een zuivere vrucht, een reinblank ooft,
zo zal het liggen in de schalen
van mijne handen, de goudovalen,
dat mijne mond het proeven moge
het rustgezicht, rijp overtogen,
met de lippen, die zwellend openbreken,
de volzoete en met de neergestreken
koele oogleden en de tere âren
in de slapen, de holle als rozeblaren.
Verzen (1920)
Schrijver: J.H. LeopoldInzender: Redactie, 13 september 2007
Geplaatst in de categorie: liefde