BERCEUSE Nr. 2

Als 12-jarige heb ik dit gedichtje geleerd in de 6e klas,nNu 44 jaar geleden, en nog steeds ontroert dit gedichtje mijin al zijn soberheid en fragiliteit. Het hoort bij het leven en de dood zo mooi zo teder. Ik heb het altijd kunnen opzeggen aan het wiegje van mijn kinderen maar ook durven neerschrijven bij het verlies van een kind...

Dit gedicht werd voorgelezen aan het graf van onze doodgeboren dochter Marie...
Het is mij zeer dierbaar.

Het is een schitterend gedichtje dat zowel bij een geboorte als een overlijden van een kind gebruikt kan worden (heb dit zelf als een deelneming mogen ontvangen bij het overlijden van mijn zoon).