Angst
Het avondlicht vergaat en glijdt
Van mijne blinde vensterruit -
Nu nadert al de nacht en breidt
Zijn duister over mij uit.
Zijn zoele adem lekt mijn hand
Als een stervend zwaarmoedig beest,
Hij lekt mijn nevelig verstand -
Het is geweest - geweest!
't Is of over mijn handen en
Mijn lege hersenen en aan
Mijn weke hart twee vleugelen
Langzaam te zamen slaan!
Inzender: F.S., 27 augustus 2004
Geplaatst in de categorie: emoties