5747 resultaten.
Sprookjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
231 Keert de stilte om me heen terug
en krimpt alles buiten mij?
En mijn innerlijk telkens ook,
hebben alle mensen dit gemeen?
Het moet een verslavende vrijheid zijn
die ons verblindt,
maar ik zal geen angst kennen, oh nee!
"Wat goed is, is immers ook goed voor mij!"
roep ik uit om mezelf te kalmeren
De schemering laat romantiek achter…
To be or not
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
184 sterven gaat vanzelf
leven is moeilijker
je doet het maar een keer
sterven ook
en daarvan ga je dood
het fortuin
is het hebben
noch het zijn
ongeborenen zijn uitverkorenen
de beste waarborg tegen levenspijn
is er nooit geweest te zijn…
CIRKEL VAN VERBINDING, irt verslaving
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
258 Het zal je nooit verlaten
het verslavende
maar je kan het laten staan, gaan
zie dat elke keer als een overwinning
op het leven, op jouw leven
vier dat met de puurheid
die jij bent en wilt blijven
Blijf primair open naar jezelf
in ‘meetings en greetings’
zoek je (ont)spannende unieke ik
dan zoek jij vanzelf
de verbinding met die ander…
KREDIET, het zit opgesloten in mijn familienaam
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
177 Mensen kunnen het heen en weer van me krijgen
dat begrijp ik, zeker nu ik rijp naar maximale volwassenheid
Ik ben van het heen en weer, keer op keer
Dan hier, dan daar, dan los, dan vast
dan zus, dan zo, dan dit, dan dat
Wat, dan val ik op m’n gat, maar niet in ‘n gat
Want ik sta steeds weer op
Opperderrrrrpop, pleurt op
ik ben zelden mat…
Woordengraf
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
205 Er ligt een zinloze verpozing
van tijd en ongeduldig wachten
in de kleedkamer van de dood
in de geurloze tussentijd
schrijf ik je nieuwe verhalen
sinds jouw laatste onbedorven brief
gingen er boekdelen verloren
zoveel tijd is er verstreken
met jouw leugens en bedrog
ik moest mijn laatste bezit verkopen
heb zelfs geen kleren voor mijn lijf…
DIEP IN MEZELF
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
184 ergens diep in mij
ligt een sleutel maar
ik kan er net niet bij
ter ontsluiting van en om
te ontdekken wie ik eigenlijk ben
van een afstandje kijken en onder
ogen zien wat ik van mezelf niet ken
met het gevaar te stuiten
op minder mooie verhalen
en in een bos vol van
emoties te verdwalen
maar is het wel nodig
al dat gegraaf in je diepste…
De Vleeshouwer.
poëzie
3.0 met 6 stemmen
1.080 Onbedacht, Slaat geen acht.
Het Beest treedt in zijn makkers bloed
En weet van schrikken noch van mijden,
Gelijk het onbedacht gemoed;
Al sterft zijn naasten aan zijn zijde,
En dat hij ziet een kwade vrucht,
Noch geeft hij zich niet op de vlucht.…
DE STAF.
poëzie
4.0 met 1 stemmen
1.655 Onrust en donker alomme,
Bang als een dove-en-stomme,
tastend als blind ga ik omme -
Waar is mijn staf?
Ik lijd en moet velen verdrieten,
ik geniet ook en doe wel genieten,
maar alle vreugd zie ik vlieten
in een graf.
Ik weet wat allenig mij rust geeft,
wat mijn angsten gesust heeft,
als 't kind dat Moeder gekust heeft
Vóór de nacht.…
Avondrood
gedicht
4.2 met 4 stemmen
4.215 Mijn leven vloot als ijle mist,
In onvervuld verlangen;
Die naar tonijnen heeft gevist
Vermocht slechts bot te vangen.
---------------------------------------------------
uit: Heer, bewaar de kattenmepper (1983)…
NEBO
poëzie
3.0 met 8 stemmen
1.400 Ik sta als Mozes, vóór 't Beloofde Land.
Ik zie 't van verre en mag niet binnengaan.
Ginds, aan mijn voeten, golft het gulden graan;
Vroom ruist het woud: "God doet zijn woord gestand."
Ik bal de vuist en klaag u, Jahvéh, aan,
Verberge u ook een koopren wolkenwand.
Zwaar, op mijn schouder, valt de onzichtbre hand
En straft mij streng voor…
Gezeik affirmeren
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
207 Je moet gewoon je
eenzame gevoel
ombuigen, affirmeren
Weet je.
Zoals je
missen ook met
een ‘P’ kunt schrijven.
Als in ik moet?
Ja.…
Tranen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
230 Door de wind wordt het steeds weer opnieuw gefluisterd,
er is altijd hoop als jij maar goed luistert.
Zelfs een regendruppel tegen jouw raam,
kan aanvoelen als een warme traan.
Een traan van geluk, echter vaak ook een traan van verdriet,
die laatste tranen willen wij mensen liever niet.
Maar zij horen ook bij het leven,
want zonder hun…
Horror vacui
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
243 De diepe angst van homo
sapiens
is vrees voor 't grote zinloze
luchtledige
het zwarte gat het niets
zinledige
dat is de angst er niet te
zijn als mens
Kan hij zich wapenen,
verdedigen
existentieel poserend voor
de lens
z'n grijns of glimlach heeft
iets van dat snedige
hij lacht zijn doodsangst weg -
er is een grens
Zijn leven…
TEKENWERENDE REEKS
gedicht
4.0 met 50 stemmen
5.447 leren dat uncle oom betekent
afleren dat uncle oom betekent
afleren dat uncle niet oom betekent
katten kun je alleen maar dingen afleren
afleren op de tafel te springen
afleren op de tafel te springen ook tijdens je afwezigheid
afleren dat uncle niet oom betekent
afleren dat uncle oom betekent niet
omdat je ze niet kunt leren dat uncle oom…
Topzieke rups
poëzie
5.0 met 1 stemmen
910 Topzieke rups, in 't stijgen
Van blad op blad, van steel op stam,
Denkt ge eindlijk te verkrijgen
Het veld van blauw, de witte vlam?
Te hoog! Ge kunt niet keren!
Hangende aan hoogste top,
Geeft ge, in verdwaasd begeren,
Nog eens u op.
--------------------------------------
uit: De getilde last (1927)…
Angst eet mijn ziel op
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
305 Probeer maar eens te zeilen
met wind en stroom tegen
Ik ben een steen
een rots van van eenzaamheid
Tegen betaling houdt iemand me vast
als ik in bed lig te krijsen
Ik heb pijn en ben alleen
angst eet mijn ziel op
De steen is het heelal
ik ben een steen in de woestijn
Toch groeit er mos
ik bekommer me om het mos
Soms brandt…
Gij en wij saam.....
poëzie
4.0 met 9 stemmen
3.653 Wie is zo sterk dat hij de chaos temt?
Wie kan het leed zien zonder schreiende ogen?
Niet wij:
maar juist daarom voelen wij ons voorbestemd
Tot rustloos pogen.
Gij en wij saam, wij moeten doen,
Niet overwijs, niet over-koen,
Naar ons vermogen.
Wie waarlijk leeft, heeft in zijn hart
Een onvernietigbare veer,
Een stille kracht, die iedere…
IS HET WAKEN, IS HET DROMEN
poëzie
3.0 met 5 stemmen
2.134 Is het waken, is hert dromen
Heimlijk zuchten, vurig minnen,
Dwaas de driftenstrijd des levens
Alle stond te herbeginnen?
Bang te blikken als een weekling
Naar de wenken heurer ogen,
Of te dwalen, droef te peinzen:
Word, ach, word ik niet bedrogen?
Is het waken, is het dromen,
In de roes der vlammenkussen,
’t Manlijk handlen, ’t krachtig…
HALTE EDE-AMSTERDAM in BENIDORM
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
166 Benidorm
De Engelsen vallen me op
Luid lallend, brallend, brullend
En 1maal in een gehandicaptenwagentje
Verstappen ze zich voor de 1ste plaats van de Grand Prix
Benidorm start
De Nederlanders vallen me natuurlijk ook op
Ik ben er zelf 1
Soms aan de kleding
Maar veelal aan een flard van een gesprek
Benidorm boulevard
De palmbomen…
Resetten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
230 Jezelf resetten
Hoe doe dat…
Goed slapen,
vakantie, reinigingskuur,
kerkbezoek,
goede film of boek,
boswandeling,
opgesloten zijn,
op onbewoond eiland zijn
Alles opschrijven...
Wat valt onder alles?
God danken
Alles en iedereen bedanken
Van alles wat?
Sterven en opnieuw geboren worden?…
Stukjes van het venster
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
228 Ik Ares moedige zoon van Zeus en Hera
god van oorlog en geweld
iemand moest het zijn
ik spuw vuur als mijn paarden.
Dit is de arena waarin jullie en ik hetzelfde
van mijzelf zien en weten
De Anderen zeggen: hij is impulsief
ontembaar wild zijn naam draagt
de geur van bloed. Hij vindt iets anders
van zichzelf dan wij.
Dit is mijn blinde…
zee in zicht
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
192 één druppel nieuw licht
maakt
een nieuwe dag
één druppel voor
grensverleggend
nieuw leven
één druppel slechts
draait
een leven om
één druppel
in de woeste zee
en
ik hoor hier en nu
de druppel vallen
en zie
de zee zoals ik
die nooit eerder
zag
maan verbleekt, blijft wel
tussen de wolken staan,
maar toch
één druppel…
niet meer in de wikkeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
221 Hij mag niet teveel prikkels
het is beter voor hem
om op zijn kamer te blijven
Nee breng hem maar niet
naar de huiskamer
hij krijgt het eten op zijn kamer
Vijf zwijgende mensen aan tafel
waar spaghetti bolognese
wordt uitgedeeld
Een vrouw aait haar poppenkind
op zijn eigen kamer
dat is beter voor meneer
Een ander woord voor in…
Als je niet buigt word je gebogen
gedicht
4.0 met 2 stemmen
4.738 Als je niet buigt word je gebogen,
o, wees maar niet bang, je wordt gebogen, het buigt je, het drukt je met kracht neer.
Je wordt door iedereen verlaten, ja, door jezelf.
Wees niet bang, het is snel voorbij met het gekloot.
Want gekloot is het en het wordt niet beter.
'´t Is voorlopig nog toekomstmuziek,' luilakt de radiopresentator…
In een ander
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
229 Ik kan enkel zwijgen
Of naar diepgang neigen
Wachtend op wat ik nu niet weet
Terwijl onzekerheid aan die onwetendheid vreet
Warmte kan mij doorheen de dag dragen
Terwijl gelijktijdig de zon
Aan de ziel wil knagen
De mens is een dobbelsteen met zes vlakken
Wat moet ik werpen
Om mijn toekomst te pakken
Ik schud aldoor met verwarrende…
ER ZIJN PLAATSEN WAAR JE NU
netgedicht
4.0 met 23 stemmen
293 je liep door deze straten,
je probeerde, je dacht, je ontstond.
er zijn plaatsen waar je nu nooit
er zijn tijden waarin je eens ooit
je weet niets meer, maar je wás.
je droeg dat blauwe hart, dat is je ziel
op eigen handen door de tijd.
wat ik wil zeggen: het leven gaat door,
om de honderd jaar moeten de paleizen
branden, de dolende monsters…
Nieuw leven
netgedicht
4.0 met 47 stemmen
924 Je oude zelf weer worden
Maar je oude zelf is niet meer
En dat is maar goed ook
Want waarom zou je terug willen
Naar wat al bekend is
Wat al geweest is
Wat al was
Je nieuwe zelf is je toekomst
En die verandert iedere dag
Ieder uur
Iedere minuut kun je opnieuw beginnen
Kun je jezelf opnieuw uitvinden
Creëer je een nieuwe jij…
Ik neig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
198 ik neig almaar meer naar 't rustieke
in denken, doen en laten
ook wel in proeven van 't leven
waarbij de kern een lichte schaduw kent
zonder voor zuiverheid onder te doen,
het oorspronkelijke laat zich niet verlaten
het is als een stilte die een kamer vult
en al het aanwezige rust in hout, steen of glas
alles vertelt zo een eigen verhaal…
beschouwing
netgedicht
4.0 met 14 stemmen
187 iemand denkt dat
naar eenvoud neigende
nederigheid soelaas biedt
doch wanneer iets het
voorstellingsvermogen
ver te boven gaat
blijft het zelfbesef
dikwijls vooralsnog
ongrijpbaar...…
Het meisje dat verdween
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
297 Ik hoef niet te eten,
Zei ze, ik leef van het licht -
Een glaasje water
Is voor mij genoeg.
En ze at niet,
Dronk alleen water
En bleef leven.
Dunner en dunner werd ze,
Tot ze op een dag in de klas
Hier bij mij vooraan
In de mouwen van
Haar trui verdween.…