Alle inzendingen

Graag wil ik eenieder bij dezen ja ook jou, mijn nieuwsgierige aag! bij dezen dus hierbij heel graag in eerste instantie heel even erop wijzen dat ik sinds vandaag op de kop af tien jaren geleden een bijzondere band in mij draag van mysterieuze geneugten Al draag ik haar niet in mijn hart zij is overal en altijd bij me zij weet alles…

De Danse Macabre trekt heel veel publiek Men staat geduldig op zijn beurt te wachten De voorpret doet het wachtleed iets verzachten Het spookhuis zorgt voor een bezoekerspiek Na 3 minuten is het feest voorbij Je stond er ruim vier uur voor in de rij…

Kon je de wereld maar beetpakken en alles -- op zijn plaats schudden...…

Mijn liefje, het is bijna middernacht ik lig in bed, met jouw sweetface en hotlips voor mijn neus ik denk aan je en stel me voor  hoe jij er nu aan toe bent als ik kon toveren zou ik als de weerlicht als een fakir op zijn vliegende tapijt voortgedreven door de wind naar jou toe snellen windekind en kruipen, onder jouw donsbed je warme…

kleine angsten een heerlijk open gezicht toch sluimeren in het zwart van je ogen de kleine angsten van de donkere nacht het onbekende geluid dat de wind rammelt aan een losse plank het grindpad dat zijn stenen in de nacht herschikt toch ben je fier genoeg om de angst niet te laten zien wel de blijdschap las je weer in de kamer…

een heerlijk open gezicht toch sluimeren in het zwart van je ogen de kleine angsten van de donkere nacht het onbekende geluid dat de wind rammelt aan een losse plank het grindpad dat zijn stenen in de nacht herschikt toch ben je fier genoeg om de angst niet te laten zien wel de blijdschap las je weer in de kamer terug bent…

Gedoemd om droevig te leven Wordt ieder die te veel liefheeft; Nog nooit hield mijn hart het tegen, De liefde die groot verdriet geeft. Weer zocht tevergeefs aan jouw borst Mijn gemartelde hart zijn rust, Dat wil troost voor brandende dorst En wordt niet gelest door lust. En altijd lijden en boeten Moet men voor iedere daad, Tot de wellust…

Wekenlang gaat het vallen vanuit almaar kalere kruinen achteloos door. En deze vreemde droefheid: ook bij bomen hoort ze blijkbaar bij de kleine dood want zo kwistig wordt leven zelden rondgestrooid. Hoe tomeloze drift onder zolen kraakt en knapt. Al die geduldig opgeblonken minuskule houten kistjes met binnenin rantsoen voor onderweg…

We zitten in een hoek-appartement op de zevende verdieping in Benidorm het is licht en luchtig, geen wind en ligt mooi tussen bomen en palmen de zon is nooit ver weg in Spanje straalt (22 graden) volop in alle vertrekken Het strand is ook niet ver weg daar gaan we straks liggen liggen, zitten, luieren: uitrusten denkend ook aan Dana's doden…

Bij het klooster te Meersel-Dreef klinkt jeugdgenoegen in de speeltuin, omrand door een bomenboog, waar in hechte band rijke mengeling van talen verzinkt. Het krachtige lied van bergwouden zingt vanuit stoere dennen, waait langzaam aan neer in plechtige spraak van 't vlakke land, die door zwaar eiken- en beukenloof dringt. Struiken en boompjes…

Ik ben niet boos Dat je me koos Je nam de zon Van mijn gezicht Al dat je deed Dat doet nog pijn Toch ben ik Nimmer gezwicht Leefde als verdoofd Met jou in mijn hoofd Heb dan begrepen Jou niet te negeren En te accepteren Dat het nooit went Dus laat ik je de plaats Maar blijf ik baas Van hoeveel en waar Zodat al wat rest…

Ik heb me laten inspireren door de thema-avond Krimp in de kerk als schrijver, harte/smartenkreter en zelf benoemde RijksDichter van ons Koninkrijk Bij mij geen kramp door de Krimp want er is de eeuwige belofte "Waar 2 of 3 in mijn naam bijeen zijn, ben ik in uw midden" Daar is geen Westerkerk voor nodig praktisch een organisatie van…

Fluitend loop ik door de lanen uit volle borst zingend overstraat dansend langs beuken en platanen weet met m'n vrijheid bijna geen raad. Vrolijk groetend alle mensen alle meisjes spreek ik aan wat zou ik mij een beter leven wensen dan dit vrolijk vrijbuiterbestaan. Nog steeds lacht mij de toekomst toe al is mijn beweging niet meer zo…

Door de knieën gaan voor een paddenstoel of zwam dankbaar uit het hart Wanneer bij ochtendgloren achter grijze wolken een waterige zon zich verbergt van waar haar licht langzamerhand vermindert op hetzelfde moment is omgeving in een overgang waar allerhande belangrijke veranderingen plaatsvinden. Vanop kale tak brengt moede merel klanken…

De politici zwalken, want De Meerderheid -- wil steeds iets anders.…

Ik had je net een mail gestuurd die zo ineens is weggefloept met de noorderzon verdwenen in the cloud, gone with the wind naar 't dak der wereld, Himalaya maar gelukkig just in time  through the airwaves neergedaald in 't land waar jij je nu bevindt eerst ging ik overal op zoek keek onder tafels stoelen banken zelfs achter zware…

ik heb vannacht voor het eerst je ogen op zien lichten uit de onrust waar jij in slaapt ook hoorde ik het lage zoemen van de frequentie waarmee jij soms met anderen praat die dislocatie neemt je krachten weg en laadt niet zo vaak maar wel heel snel ook op dan lijkt het of je weer herboren bent ontdaan van remmingen en…

net geteld zestien maanden alcoholvrij geleefd weliswaar ook tegenslagen geteisterd; alle lichtkracht ontbrak duistere obscure hemelen zo hol, geen schitterend hoopgevend sterretje te bespeuren mezelf constant moeizaam tot nodige actie dwingend leuke belevenisjes steeds maar schaarser, monotonie maakte bokkensprongen dromen luid galmend in gruizelementen…

Ik kan niet lachen, ik kan niet wenen, Ik ben zo vreemd te moe, De zomer-pracht gaat henen, - Ik doe mijn ogen toe. Daar-binnen is het donker, Daarbuiten is het kil… Wat of dat flauw geflonker Van vèr beduiden wil? Zou dát het doods-uur wezen, Waar alles op zijn best, Verheerlijkt opgerezen Verschemert voor het lest? --------------…

Terwijl mijn bange norse vriend in bed zit te rillen in zijn Noorse trui bedenk ik nòg meer liefde en hoe die liefde te beginnen. De buren spelen vals piano maar wel met gevoel. Zó wil ik leven, vals maar met gevoel. De piano houdt op en mijn bange norse vriend begint in slaap te vallen ---------------------------------- uit: 'Men…

Ik spoorde Bart nog aan van “HUP, BART, HUP!! JE MOET HET BESTE UIT JEZELF GAAN HALEN!!”. Bart stond daar op het podium te stralen, Een hooggeprezen lid van onze club. Omdat Bart deed wat ik hem zei te doen Voel ik me ook een beetje kampioen.…

elk getal is een geval apart maar wat me nog ‘t meest verwart is dat het cijfer nul een lading heeft van vrijwel niets nou ja de wielen van een fiets en de glazen van een bril wat ik eigenlijk zeggen wil twee van die rondjes naast elkaar zijn beslist geen loos gebaar het klinkt als niets en generlei maar je hebt ze nodig allebei haal…

In de dichte mist silhouetten van bomen geen enkel geluid…

Aan de vooravond van allerzielen en daags daarvoor nog, allerheiligen wordt hier een vreemde vraag gesteld drieëenheid in een woordenspel Een pastoor zou ermee kunnen dealen maar een dominee zwijgt als het graf een sjamaan heel misschien met z'n staf zelfs een goeroe kan daar niet mee healen... Wat betekenen hier na en maals in…

Tussendoor kijk ik naar de tuin, het zou fijn zijn -- als we nu zwegen.…

het tanend heden loopt voor de dag uit dit is het begin van hervatting ingescheept voor vertrek ongerijmd als een blinde nachtwolk te bedenken wat nog komen gaat op voorhand onherroepelijk niemand gaat het gesprokene nu nog woorden in de mond leggen daarvoor lijken zaken reeds gedaan nog voordat dit gebeurtenis heet ware het een…

weg met dat geklepper als de sloten niet sluiten en rammelen in het slot want dat houdt ons buiten wij willen een warm verlichte entree met open zwaaiende deuren en een lieflijke gastvrouw in een geurend onthaal wij willen je openen vrij hangend in je hengsels geen getrap meer tegen de dorpel een ruitje met zicht en…

Liefste Peter, al die maanden in de cel waren allicht zwaar, u zat er wegens een overval, u sloeg uw buurman in mekaar, ook was u schuldig aan stalking en dealen, en 't is overmorgen alweer Allerzielen, maar toch wens ik u een gezond en vreugdevol Nieuwjaar !…

Ik denk nog wel eens aan de jaren tachtig, Toen Nederland massaal voor vrede was, Je kreeg zelfs vrij van werk of van de klas, Want samen demonstreren maakte machtig. Die houding lijkt voorgoed verleden tijd, Nu iedereen zich opmaakt voor de strijd.…

Vergeet niet de rivier te gedenken die, in een nabij verleden nog, zo bedachtzaam haar weg door het land volgde. Ogenschijnlijk zonder moeite wrong zij zich in alle mogelijke bochten, gedurig op zoek naar een groter water om daarin te onder tegaan, als vanzelf, maar in haar monding doken eilanden op, steeds meer eilanden, zodat ze ten…