Alle inzendingen

Was er een tijd dat ik hier boven stond, mijn mond vol Proust en Bloem, mij hoor je niet, niet meer. Wat heeft het nog voor zin om in een taal te denken die geen tanden heeft? Ik sta alleen. Mijn woorden zijn naar god. Dus slof ik door de leeszaal van de straat en blader maar wat door de Burger King, gewoon, omdat ik leef, omdat ik hopeloos…

Ik dans als bevrijd Tot dopamine tekort Mij weer gaat boeien …

Het zou een blijde tijding zijn, indien God heden tot mij sprak: "De dag is om, Waarop gij werken mocht, nù laat mij zien Het werk uws levens." Dan sprak ik: "Ik kom Met lege handen, meester, ik verdien Uw ongenoegen en uw straf, want dom En slecht heb ik gearbeid." Dan misschien Sprak God: "Ofschoon met lege handen, kom!" 'k Erken…

Ik ben goed In wat ik doe Maar wat moet Maakt me moe…

Laten we zacht zijn In een wereld die vaak hard is In een leven dat soms zeer doet Oorlog Verlies Ziekte Eenzaamheid Verlangen Rouw Gemis Laten we zacht zijn voor elkaar Vrienden Buren Familie Vreemden Dieren Bomen Een voorbijganger En ook wie we denken dat onze vijand is Waarom zou iemand vijand zijn We…

Een kwal is een neteldier een grote medusa footloose and fancy free goed- of kwaadaardig beweeglijk vrijzwemmend en door lange tentakels in staat tot een hereditaire profusie op een een- of meermalige energorgasmatische voortplantingswijze fully interlocking Alle kwallen gedijen in rijkdom aan vormen doch wat hen bindt…

Gewoon een ijsje kopen voor een stoot kinderen Jij op weg met dikke beurs vol pasjes en 10 snakkend naar ijslikkenden om je heen, het is heet! denkend dat ieder uit vriesbak kiezen kan je met jouw pasje of kleingeld betalen kunt Onderweg zorgen maakt of je keuzes onthouden kunt als er dan iemand komt Maarnee, je moet je qr code gebruiken…

De nieuwe waarheid kon zij niet benaderen zoals in een gedicht dat haar favoriete dichter ooit schreef Haar geheugen was een eeuwenoud geschiedenisboek versleten kaft en veranderde inhoud Was er iets om eenzaamheid te verklaren, een deksel of een brug voor de kloof dan had ze een kans gehad om uit de eenzame vallei te geraken Maar…

Tovenaars hebben geen toverstok nodig, niets -- Woorden zijn genoeg.…

Ik loop over wolken Want ik hou van de zon Ik loop over wolken Als jij dat eens kon…

waar vroeger negeren dood verklaren was is nu de fone de grootste killer je zou zelfs hopen dat je nooit geboren was zelfs dan is er bestaan om lekker flink op af te geven maar zonder fone heeft dat leven geen zin want zij ademen jouw leven en het stinkt het schreeuwend pesten is zo erg dat er geen echo klinkt ze schoppen trappen…

Ik zag op televisie een debat Ze waren al op leeftijd, beide mannen Eén loog, de ander leek zich in te spannen Te doen of hij nog iets te melden had De wijze les die ik hier heb geleerd: Ik ben goddank op tijd gepensioneerd…

Een grote vierkante wasbak ergens in een boerenhoeve. Ik draai de kraan open. Het is een wonder dat hij het toelaat hij die altijd alles heeft bepaald de kapitein van een wrakke boot in vreemde wateren. Nu zwemt hij in die wasbak. En hoe meer water er stroomt hoe meer verwonde kinderlijfjes erbij komen, ze drijven om hem heen draaiend van…

Trijn ligt Jan in zijn hoofd bij dagen en bij nachten; Trijn ligt hem op zijn tong, Trijn ligt in zijn gedachten; Trijn ligt hem in zijn weg in ’t slapen altemet; Trijn ligt hem alleszins, behalve in zijn bed.…

Waar is thuis thuis voor jou? Dat vraagt ze me. Ik denk terug aan hoe ik met mijn familie aan de etenstafel zat De geur van vers afgebakken brood, muziek, gesprek en een glas dat nooit leeg is Een hond die net te lomp om een restje komt smeken De lach van mijn moeder die de kamer doet verlichten Ik denk aan het kamp met de vervallen struiken…

Ze kijkt mij fel aan, legt koket in haar ogen -- weer eens heel haar ziel.…

In het oude Ierland waaien vertellingen van het volk rondom hutten en weiden steeds onthouden of vergeten zweeft deze verhalengeest naar Europa 's vasteland verbergt zich bescheiden in geschiedenis en sprookjes bemint vooral twee vrienden vol avontuur Tom Poes en heer Bommel dragen bij hun bezonnen dan wel dol beleven de…

We zitten niet meer op dezelfde golflengte de horizon wordt vaag lieve dromen verdwijnen natuur krijgt veel te verduren eenzaamheid lijkt dwangmatig herhaalt zich in het handelen zoals bij eb en vloed de zee ik ben een land zonder vader in een man zonder minnaars waar jouw boom begint te groeien verdort de taal van onze woorden…

zelfs het uitgestreken gezicht moest lachen toen hem zijn gestoethaspel verweten werd in een soepele kennismaking van vrienden pas later werd het gezelschap geïnformeerd hoe precies de vork i n de steel zat toe ook meteen de aap uit de mouw plotseling tot opluchting tevoorschijn kwam onthutst trokken zij zich terug uit…

De sleutel van mijn geheugen Had ik even weggelegd Vergeten waar is geen leugen Of is dat net gezegd?…

Roemenië dat wordt dinsdag een makkie Daar walsen we probleemloos overheen Daarin zien onze jongens echt geen been Spreekwoordelijk wordt dat een kat in ´t bakkie En slaan we daar in München toch een flater Dan springt de kat uit ´t bakkie als een kater…

Verheug u in de nevel niet, Omdat uw oog die kan bemerken. De zuivre lucht, die niemand ziet, Ziedaar hetgeen uw kracht moet sterken, Niet wat zich zien en tasten doet: ’t On-zichtbre doet ons ’t meeste goed. ------------------------------------------------- uit: Gemengde Gedichten (1874 - 1880)…

Scherpte snijdt verbazing uit, het oog kleurt open wat het tegenlicht verhult, de dingen zijn zichzelf, ze staan voor niets dan taal, hun raadsel is verheldering die zich met dichtheid vult. ------------------------------------- uit: 'Als het dichtklapt', 2005.…

het gesprek vindt plaats in gemeenschap van gedachten op locatie zoals gebruikelijk bij plaatsvinden tezamen op het bankje blootgesteld aan elementen en een naderende avond waarvan het strijklicht de suggestie wekt van vertrek laten we niet bij de pakken neerzitten, hier gloort een breder verband er blijft meer over dan alleen…

als een zwerm vogels vlogen woorden uit het nestje van haar hoofd het koekoeksjong wierp onverschrokken porseleinen poëzie overboord gebroken woorden in kalkschalen bevrucht de adem van de goden nu haar gedicht?…

Om mijn apparaatje te testen stapte ik naar m'n nicht in Nieuwegein, ik liep over voetpad, fietspad, zebrapad van menige straat en plein, bij aankomst meldde m'n toestel "108", ik heb 't dan naar de winkel teruggebracht, volgens de verkoper bleek 't geen stappen- maar stoepenteller te zijn !…

Na eb komt vloed de zee brengt schelpen en neemt zandkastelen mee. Zomerbroek zoekt bloemtjesjurk om buiten te spelen. Kampvuur - twee gitaren praten met elkaar. Vllinder maakt een landing op haar bloemetjtes jurk.. Kwal op het droge - kinderen prikken met een stokje op zijn rug.* Hete zomerdag - vissen drijven boven vogels…

Toen zij de ongeschreven wet tot hun masterplan verhieven en zij op een troebel vlot de onschuld uit hun ogen wreven op de trage deining van de tijd Toen zwarte harde lijnen mens en wereld begrensden en zij van knevelen en kleineren een wet van achter-de-rug schreven Toen onder de flinterdunne hemel de verschillen werden overvaren…

De stad weerspiegelt mijn droom van liefde: verweerd -- van al het wachten.…

zacht vlaagde wind in warme en koude compromissen zonder duidelijk richting aan te geven hij stuurde rafelende wolken in dreigende kleuren voor zich uit nog voor hij viel geurde regen verfrissing je zag het landschap opveren in het snel tot bloei brengen van hun stukje aarde na verzenging en droogte de mens is die…